Ανεξαρτητοποίηση Σκωτίας – Β.Ιρλανδίας – Προς διάλυση η Βρετανία μετά το Brexit

Μάλιστα, ηχηρές είναι οι φωνές στη Σκοτία που ζητούν δεύτερο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της, ενώ μία νέα προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία αξιώνουν οι πολίτες στη Βόρειο Ιρλανδία σε περίπτωση άτακτου Brexit.

Η Σκοτία εξακολουθεί να είναι η περιοχή με το πιο άσβεστο αίσθημα ανεξαρτησίας στη Βρετανία. Το 2014 πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα, κατά το οποίο ένα υψηλό ποσοστό του πληθυσμού (κοντά στο 45%) είχε ταχθεί υπέρ της ανεξαρτησίας. Ταυτόχρονα όμως η Σκοτία αποτελεί και την πιο φιλοευρωπαϊκή περιοχή στο Ηνωμένο Βασίλειο, ψηφίζοντας κατά 62% υπέρ της παραμονής στην ΕΕ στο δημοψήφισμα για το Brexit.

Το παράδοξο η περιοχή να παραμείνει «παγιδευμένη» εντός της Βρετανίας σε περίπτωση εξόδου από την ΕΕ στις 31 Οκτωβρίου έχει αναζωπυρώσει τη διάθεση των πολιτών της για ανεξαρτησία κι έχει κινητοποιήσει τους μηχανισμούς για την προκήρυξη και δεύτερου δημοψηφίσματος. 

Η κυβέρνηση της Σκοτίας ήδη έχει εγκρίνει και δημοσιεύσει το προσχέδιο νόμου για τη διεξαγωγή του το 2021, σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί το Brexit. Όπως τόνισε η Σκοτσέζα πρωθυπουργός Νίκολα Στάρτζεον, «η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον είναι επικίνδυνη για τη Σκοτία και ολόκληρη τη Βρετανία».

Μάλιστα η ίδια αποκάλυψε πως κατά τη σύντομη συνάντηση που είχαν τις προηγούμενες ημέρες, η ίδια του πρότεινε μία τηλεοπτική αναμέτρηση για την ανεξαρτησία της Σκοτίας, αλλά δεν έλαβε απάντηση. Βέβαια, και ο Τζόνσον στρέφει τα βέλη του κατά της Στάρτζεον, κατηγορώντας την ότι διχάζει τη χώρα: «Πιστεύω πως υπάρχει μία εκστρατεία για την καταστροφή του Ηνωμένου Βασιλείου και αυτή αντιπροσωπεύεται από το Σκοτικό Εθνικιστικό Κόμμα».

Η Βόρειος Ιρλανδία από την πλευρά της αποτελεί την πιο εκτεθειμένη περιοχή σε περίπτωση ενός άτακτου Brexit. Άλλωστε το θέμα των συνόρων της με την Ιρλανδία αποτελεί το κύριο πρόσκομμα σε μία συμφωνία του Λονδίνου με τις Βρυξέλλες.

Το φάσμα της επαναφοράς σε «σκληρά» σύνορα με την Ιρλανδία, όπως πριν από τη συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής του 1998, έχει αναβιώσει τους φόβους πως η Βόρεια Ιρλανδίας —που ιδρύθηκε το 1921— δεν πρόκειται να γιορτάσει την 100ή της επέτειο. 

Μόλις λίγες ώρες αφ’ ότου στις 23 Ιουνίου του 2016, οι πολίτες της χώρας —που η πλειοψηφία τους (53%) ψήφισε υπέρ της παραμονής στην ΕΕ— η βούλησή τους αλλοιώθηκε από την επιβληθείσα απόφαση σε εθνικό επίπεδο να προχωρήσει η Βρετανία στο Brexit, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μάρτιν ΜακΓκίνες ζήτησε να διεξαχθεί δημοψήφισμα με το ερώτημα προς τους πολίτες εάν θέλουν μία παραμονή της Βορείου Ιρλανδίας σε μία Βρετανία εκτός ΕΕ, ή στην προσάρτησή της στην γειτονική ευρωπαϊκή Ιρλανδία.

Η πιθανότητα ένα τέτοιο δημοψήφισμα να διεξαχθεί ανά πάσα στιγμή εκτοξεύθηκε μετά την ανάρρηση του Τζόνσον στην πρωθυπουργία. Το ζήτημα θα τεθεί αναπόφευκτα, όπως τονίζει ο πρωθυπουργός της γειτονικής Ιρλανδίας Λίο Βάρντακαρ, «εάν η Βρετανία βγάλει τη Βόρειο Ιρλανδία από την ΕΕ παρά τη βούληση της πλειοψηφίας των Βορειοϊρλανδών».

Από το εθνικιστικό κόμμα Σιν Φέιν δε, το έχουν τονίσει ρητώς: η ηγέτιδά του Μέρι Λου ΜακΝτόναλντ έχει δηλώσει στον Τζόνσον πως ένα Brexit χωρίς συμφωνία δεν είναι συμβατό με το σημερινό status quo στην περιοχή διότι «θα αντικατοπτρίζει μία δραματική αλλαγή στην κατάστασή της και θα ήταν απαράδεκτο να μη δοθεί η δυνατότητα στον κόσμο να μην μπορεί να αποφασίζει για το κοινό μέλλον του».

Επιπλέον, με βάση το γεγονός ότι στη Βόρειο Ιρλανδία κυριαρχεί μεγάλος διχασμός στην κοινωνία, ανάμεσα σε όσους αισθάνονται Βρετανοί (46,7%) και όσοι Ιρλανδοί (58,6%), σύμφωνα με τις νέες έρευνες, «το ενδεχόμενο του Brexit έχει ενδυναμώσει το συναίσθημα όσων αισθάνονται πιο Ιρλανδοί και τείνουν πλέον να διάκεινται θετικότερα υπέρ μίας ενωμένης Ιρλανδίας»