Ως πότε υποταγή φόβος, ενδοτικότητα, χαμέρπεια απαξίωση, ανευθυνότητα; Όλα έχουν ένα όριο: έλεος πια!
Τα καλά πρέπει να επαινούνται και τα αισχρά να ψέγονται.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Θέλουμε μια Ελλάδα να είναι στα Βαλκάνια ό, τι είναι το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή! Πολύ είναι;
Κανείς δε ζητάει να έχει η Ελλάδα ατομικές βόμβες και πυρηνικά όπλα όπως το Ισραήλ, αλλά, προς Θεού, μια ισχυρή ως και πολύ ισχυρή Ελλάδα στον συμβατικό οπλισμό ναι!, τόσο δύσκολο είναι;
Και, για να συγκεκριμενοποιήσουμε τα λόγια μας, θέλουμε να τονίσουμε: τόσο δύσκολο είναι να υπάρχει μια πολιτική και μια στρατιωτική ηγεσία που να έχουν την ακριβή επίγνωση του τί ακριβώς χρειάζεται η χώρα για να αντιμετωπίσει επιτυχώς αλλά και για να προτρέψει επιτυχώς οποιαδήποτε απειλή προερχόμενη από οποιαδήποτε μεριά και ειδικά από τον προαιώνιο, γονιδιακό εχθρό εξ ανατολάς;!
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως υπάρχουν ηγήτορες σε εθνικό επίπεδο οι οποίοι δεν έχουν το νου και την φροντίδα τους στο να ισχυροποιήσουν στρατιωτικά τη χώρα με την απόκτηση εκείνων των «μέσων» που όχι μόνο θεωρούνται από τους καθόλα ειδικούς, αλλά όντως είναι αναγκαία για την απαραίτητη άμυνά της χώρας χωρίς κενά,
δεν έχουν το νου και τη φροντίδα τους κατά κύριο λόγο στο συμφέρον της χώρας σε άμεση συνάρτηση με ό, τι επικίνδυνο μπορεί να ετοιμάζεται έξω από τα σύνορά της, που οι ίδιοι αποκλείεται να μη γνωρίζουν και εν πάση περιπτώσει πρέπει να γνωρίζουν,
ανεξάρτητα από δήθεν πολιτικές φιλίες (που δεν υπάρχουν πουθενά!), δήθεν «αμυντικές συμφωνίες» με δήθεν φίλους που διόλου δεν νοιάζονται για εσένα (και πλειστάκις το έδειξαν και απέδειξαν), αλλά αποκλειστικά για το πώς θα σε «τυλίξουν» και πώς θα δώσεις τα πάντα χωρίς να πάρεις τίποτα!
(καλή ώρα κάτι που μεριμνά συνέχεια να μας θυμίζει με ψεύτικη «ταπεινότητα» ο «μαϊντανός» Πάγιατ).
Η Ελλάδα πρόσφατα απέκτησε ένα ορισμένο αριθμό αεροσκαφών RAFALE απ’ τη Γαλλία. Δεν είναι ακόμη στην χώρα, αλλά θα έρθουν από δω και πέρα.
Μια κίνηση πολύ καλή, εφόσον βέβαια αυτά τα αεροσκάφη φέρουν επάνω τους όλα τα απαιτούμενα και γνωστά οπλικά συστήματα, τα οποία – πώς να το κάνουμε – είναι ήδη από τώρα ο φόβος και τρόμος των Τούρκων.
Οπότε, από αεροπορία πάμε αρκετά καλά, αν δεόντως συμπληρωθούν και οι ελλείψεις στα άλλα, παλιότερα, αεροπλάνα Mirage και F16.
Όλα αυτά όμως δεν είναι καθόλου αρκετά.
Μένει πάντα η ανοιχτή πληγή του Πολεμικού Ναυτικού, με τα πεπαλαιωμένα σκάφη που οπωσδήποτε χρειάζονται αντικατάσταση, όχι όμως όπως-όπως, αλλά με στοχευμένο τρόπο, δηλαδή απολύτως κατάλληλο και «συμμορφωμένο» με τις σημερινές συνθήκες και γεωστρατηγικές ανάγκες της Ελλάδας σε άμεση σχέση με τα στρατιωτικά τεκταινόμενα της Τουρκίας.
Με λίγα λόγια: η Ελλάδα
