Δεν τα έχουν λογαριάσει καλά. Δεν τα έχουν μετρήσει όλα. Ακόμη και αυτοί που συμφωνούν ότι η ύφεση θα φθάσει το 10% αν όχι παραπάνω.
Παραλείπουν (δεν μπορούν να κάνουν και αλλιώς) το μεγάλο στραπάτσο της μαύρης αγοράς.
Της αγοράς που πάντα “ζούσε” την επίσημη οικονομία μας από 60-70%. Τα “μαύρα” που μετά την κρίση του 2008 έπεσαν κατακόρυφα, για να σταθεροποιηθούν, το 2017-2018, στο 40-45%.
Ποιοι χρηματοδοτούν την αγορά, με τους μισθούς τους, από τον Ιανουάριο του 2020 και μετά, εκτός από το 1.100.000 (πάσης φύσεως και κατηγορίας) κρατικούς υπαλλήλους;
Οι μετανάστες “χτυπάνε” το μαύρο μεροκάματο όσο- όσο αλλά δεν μαζεύουν τόσα ώστε να μείνει περίσσευμα από αυτά που στέλνουν στις πατρίδες τους και να το ρίξουν στην αγορά.
Οι αδήλωτοι εργαζόμενοι με τα δικά τους μαύρα έκοψαν τη χρηματοδότηση της οικονομίας γιατί δεν θα πάρουν τα όσα δούλεψαν, αν δεν φτιάξουν τα πράγματα. Έτσι συντηρούν τις δουλειές τους…
Οι εκατοντάδες εκπαιδευτικοί με τα ιδιαίτερα, σταμάτησαν τα μαθήματα για ένα 3μηνο. Και είναι θέμα αν συνεχίσουν με όσους μαθητές είχαν. Κάποιος από τους γονιούς έχασε τη δουλειά του ή το μαγαζί του.
Και να μην πάμε στα μαύρα της οικοδομής, στα μαύρα των συνεργείων, στα μαύρα της ιατρικής, στις δωροληψίες και φακελάκια λόγω της καραντίνας στην αγορά, και στα μαύρα των κάθε μορφής υπηρεσιών (τεχνίτες κ.ά. ) των αστικών πόλεων αλλά και του συνόλου της επαρχίας. Τα μαύρα δηλαδή που πέφτουν απ ευθείας στην αγορά ,για να ξεπλυθούν…
Συνεπώς μακάρι να ήταν έτσι, όπως θέλουμε να νομίζουμε.
Μακάρι με 150-200 σοβαρά επιχειρηματικά σχέδια (που ίσως αρχίζουν να ξεδιπλώνονται το 2021) να βουλώσουμε τις 350.000 νέες “τρύπες” που ανοίγονται στην αγορά εργασίας μέσα στο 2020. Πριν “ξημερώσει” το 2021.
Τα σχέδια αυτά (συνθέτουν τον αντίλογο του υπουργείου Επενδύσεων για την ανάπτυξη του 2021) ακόμη και αν προκύψουν (παρά την ανακατωσούρα του 2021) θα χρειαστούν μια 3ετία να προσφέρουν την επίσημη οικονομία.
Ο ρυθμός που λειτουργεί το κράτος δεν διαφέρει από το 2008, της αρχής της κρίσης. Χειρότερος γίνεται, όσο όλες οι κυβερνήσεις της καθημερινά διαβεβαιώνουν πως τίποτε δεν θα αλλάξει σε μονιμότητα και θέσεις κρατικής δουλειάς.
Τα ίδια και με τις “δόσεις οξυγόνου” στην οικονομία.
Οι δεινοπαθούσες από τον κορονοϊό και την καραντίνα της οικονομίας μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αισθάνθηκαν ότι έχουν χείρα βοηθείας από το κράτος (με τα δάνεια ΤΕΠΙΧ ΙΙ και της κρατικής εγγυοδοσίας) έτρεξαν αγωνιωδώς στο τέλος Απριλίου να μπουν στο πρόγραμμα και να γιατρέψουν τις πληγές από την πανδημία.
Έχουμε φθάσει όμως στα μέσα Ιουνίου και αν όχι όλες, η μεγάλη πλειοψηφία έχει κολλήσει στην αξιολόγηση. Και μιλάμε για οικονομικές ενισχύσεις “τύπου ασπιρίνης” ή άντε μιας κάποιας “ένεσης”.
Πότε θα πάρουν τα λεφτά, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις του ΤΕΠΙΧ και πότε θα προκάνουν να χτίσουν τα γκρεμίσματα, για να ξαναμπούν στο παιχνίδι;
Να μη μας διαφεύγει εδώ (γι’ αυτό το σημειώνουμε σε κάθε ευκαιρία) πως μιλάμε για το 98% της μεταποιητικής μας παραγωγής και των υπηρεσιών, (συμπεριλαμβανομένων και των τουριστικών που τις βλέπουμε σαν βαρύ πυροβολικό της οικονομίας…).
Από την άλλη, επενδύσεις ακούμε και επενδύσεις δεν βλέπουμε.
Οι Αμερικανοί επενδυτές, που ξανάρχονται για να οργώσουν με επενδυτικά μηχανήματα την ενεργειακή Ελλάδα, χαϊδεύουν και ξαναχαϊδεύουν 2-3 δουλειές που έχουν στήσει ή σχεδιάζουν εδώ και μια 5ετία. Και αυτό είναι όλο.
Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη την “κολοκυθιά”, που παίζουν ντόπιοι μελετητές, ο ΟΟΣΑ και οι δανειστές με τα “μπράβο” στην ελληνική οικονομία για το 5% ύφεση ή το 6-7% ή το 10%, που βλέπει η Λαγκάρντ και ας δούμε το σοβαρότερο.
Ότι αποσυντονίζεται η μαύρη αγορά και κατ’ επέκταση ο μόνιμος και σταθερός “χρηματοδότης” της οικονομίας μας. Η “ένδοξη” και “πολυχρονεμένη” μας, παραοικονομία.
Ποια ανάκαμψη λοιπόν να περιμένει, η Ελλάδα του 2021, όταν τα “μαύρα” στη διαμόρφωση του γενικού τζίρου της οικονομίας (μεροκάματα, υπηρεσίες στο σπίτι, δωροληψίες, φακελάκια, αγροτικές συναλλαγές, ιατρικά, εκπαίδευση) πάνε για “δημοπρασία”.
Και με κυρίαρχους, στην αγορά εργασίας, τους κάθε μορφής μετανάστες.
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/06/blog-post_600.html