Ο χασομέρης που μαστίγωνε τα κύματα

Η γλώσσα του σώματος του ιδίου του Αλέξη Τσίπρα, στις φωτογραφίες που συνοδεύουν την συνέντευξη στην “Καθημερινή της Κυριακής”, ελάχιστα παραπέμπει σε έναν πολιτικό σε κατάσταση «εγρήγορσης».

Τουναντίον ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκπέμπει μια χαλαρότητα εύκολα αναγνωρίσιμη: Δεν έχει καμιά διάθεση για ουσιαστική «εμπλοκή» με τον αντίπαλό του!

Πολύ δε περισσότερο σε μια αναμέτρηση στις κάλπες, που το πιθανότερο θα επέφερε μια νέα – διπλή – ήττα στον ΣΥΡΙΖΑ και ένα συντριπτικό χτύπημα στον ίδιο.

Ο κ. Τσίπρας δείχνει να βρίσκεται, όπως παρατηρεί ο διευθυντής της “Καθημερινής” Αλέξης Παπαχελάς, ο οποίος και πήρε την συνέντευξη, σε «μια περίοδο μετάβασης, ενδεχομένως και ενδοσκόπησης».

‘Ετσι δικαιολογείται το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας στις απαντήσεις του, ακολουθεί τη φορά του εκκρεμούς. Από το ένα άκρο, αυτό της συναίνεσης, περνά με μεγάλη ταχύτητα στο άλλο άκρο, εκείνο της επίθεσης.

Αλλά κυρίως δεν κρύβει το φόβο του για το ενδεχόμενο να βρεθεί αιφνιδίως ξανά στην εκλογική αρένα, την ώρα που ο κ. Μητσοτάκης ένα χρόνο μετά την ανάδειξή του στον πρωθυπουργικό θώκο προσθέτει αντί να χάνει πολιτικό του κεφάλαιο μέσα σε πρωτόγνωρες εθνικά και παγκόσμια συνθήκες.

Ο πρωθυπουργός όχι μόνο αυξάνει την δημοφιλία του και η ΝΔ πετυχαίνει επί μακρόν, διαφορά “ντάμπλ σκορ” από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά η πολιτική του κυριαρχία εκτείνεται τόσο σε εύρος, όσο και σε βάθος.

Ενδεικτικά σε έρευνα της Opinion Poll (για το “Παρασκήνιο”) σε 14 κριτήρια για την ανάδειξη ηγετών και σε 12 τομείς πολιτικής ο Κ. Μητσοτάκης ισοπεδώνει τον κ. Τσίπρα με ποσοστά διπλάσια ακόμη και στη…χειρότερη επίδοσή του.

Πχ στο κριτήριο της αποτελεσματικότητας ο Πρωθυπουργός συγκεντρώνει ποσοστό 55,4% με τον προκάτοχό του να έχει 13,2%. Ενώ ακόμη . ερώτημα ποιος διαθέτει «μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία» οι ερωτηθέντες απαντούν σε ποσοστό 44,3% ο Κ. Μητσοτάκης έναντι 13,1% για τον κ. Τσίπρα.

Τα ποιοτικά αυτά στοιχεία της σύγκρισης Μητσοτάκη – Τσίπρα μαζί με το γεγονός ότι η διείσδυση του Πρωθυπουργού ακόμη . κομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ (19,5% των ψηφοφόρων του δηλώνει ότι τον εμπιστεύεται), υποδεικνύουν την τεράστια δυσκολία της Κουμουνδούρου να διαμορφώσει στρατηγική.

Η επιστράτευση της καταγγελτικής ρητορικής και οι τακτικές του 2012 δεν έχουν απήχηση στην κοινωνία και σε αυτή τη φάση δεν είναι ικανές να προκαλέσουν φθορά στον Πρωθυπουργό ή την κυβέρνηση.

Ευλόγως λοιπόν ο κ. Τσίπρας σπεύδει στην συνέντευξή του στην “Καθημερινή της Κυριακής” να χαρακτηρίσει «τυχοδιωκτισμό» τυχόν πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ώστε να πλήξει την «αξιοπιστία» του κ. Μητσοτάκη.

Αλλά και ο ίδιος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να εξηγήσει πειστικά γιατί ενώ προβλέπει ότι ο κ. Μητσοτάκης και «αυτοί οι τύποι» – έτσι χαρακτηρίζεται η κυβέρνηση στο κομματικό μέσο της Κουμουνδούρου – ευθύνονται για την μεγάλη ύφεση και καταστρέφουν τη χώρα, τους εργαζόμενους και την ανάπτυξη, εντούτοις δεν θέτει αυτονόητα τις εκλογές ως επιτακτικό αίτημα.

Ακόμη και η απάντηση του για τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα εκτός από την αμηχανία που προκαλεί στον ΣΥΡΙΖΑ το πρόσωπο του ανδρός, η επιλογή του Μητσοτάκη και η επιτυχής έκβαση αντιμετώπισης της πανδημίας «φωνάζει» τον εκλογικό φόβο του πρώην Πρωθυπουργού.

Εξαναγκάζεται, λόγω της τεράστιας αποδοχής που απολαμβάνει ο καθηγητής εντός και εκτός της χώρας να του αποδώσει τα εύσημα – χωρίς να απαρνηθεί πάντως τον Π. Πολάκη – αλλά τον…αποτρέπει από το να διεκδικήσει πολιτικά οφέλη.

Αποτάσσοντας τις εκλογές, χρεώνοντας στον Κ. Μητσοτάκη ότι έφερε την ύφεση πριν καν την επιδημία του κορονοιού, με κριτική για το προσφυγικό και τη Μόρια, καθώς και για το γεγονός ότι δεν μπήκαν μπουλντόζες στο Ελληνικό, ο κ. Τσίπρας βλέπει «εξ’αντανακλάσεως» ότι η χώρα θα επωφεληθεί από τα χρήματα της Ε.Ε.

Εμμέσως λέει ότι δεν θα πρέπει να πάρει η κυβέρνηση τα 9 δισ. των προβλεπόμενων δανείων, φτιάχνοντας «επιχείρημα» για τη συζήτηση της επόμενης μέρας.

Ορθώς παρατηρεί την υποχρέωση της χώρας να οργανωθεί σωστά για την διαχείριση των κονδυλίων με μια αποστροφή «ύμνο» σε κάτι που στην πολιτική του νεότητα αποστρεφόταν και κατήγγειλε ως απόλυτο κακό. Την τεχνοκρατική επάρκεια.

Αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας: «Να οργανώσουμε σωστά την επόμενη ημέρα. Να οργανώσουμε τη διαχείριση των κονδυλίων, κατ’ αρχάς την τεχνοκρατική επάρκεια και τη διαφάνεια στη διαχείρισή τους, ώστε να απορροφηθούν».

Ας ζητηθούν λοιπόν από την κυβέρνηση οι θέσεις και γιατί όχι και η συνδρομή στελεχών και του ΣΥΡΙΖΑ στην εκπόνηση του εθνικού σχεδίου που υπερβαίνει τον εκλογικό κύκλο μιας τετραετίας.

Ώστε η αξιωματική αντιπολίτευση να μην μείνει εκ του ασφαλούς να μαστιγώνει τα κύματα, όπως κάνει για την τουριστική καμπάνια της χώρας, προσαρμοζόμενη και προσαρμόζοντας την αντίληψή της για το ρόλο της αντιπολίτευσης.

Κατερίνα Γαλανού
liberal.gr