Άλλωστε, όταν είσαι αντιπολίτευση μπορείς να λες ό,τι θες. Και να πλειοδοτείς κατά βούληση. Άλλωστε τσάμπα είναι.
Μήπως θα χρειαστεί να εφαρμόσει όσα προτείνει;
Οπότε η ουσία του όλου πράγματος είναι… ανούσια εξ αρχής.
Εκτός βέβαια και αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε μπει στο “τρυπάκι” των πιθανών πρόωρων εκλογών και θέλησε να κάνει μία προεκλογικού τύπου πρόταση.
Προσωπικά αλλού βρίσκω το μεγάλο φάουλ του πρώην πρωθυπουργού. Φάουλ βέβαια που ο ίδιος προφανώς δεν αναγνωρίζει ως φάουλ ή πρόβλημα…
Το πρόβλημα είναι στην “ομάδα” που είχε μαζί του ο κ. Τσίπρας στην ανακοίνωση του δικού του σχεδίου. Τσακαλώτος, Αχτσιόγλου και Παππάς οι βασικοί πρωταγωνιστές.
Τι εκπροσωπούν οι συγκεκριμένοι;
Ο μεν Τσακαλώτος την επίθεση στη μεσαία τάξη και την εξαθλίωσή της. Ο αρχιτέκτονας της υπερφορολόγησης, πολέμιος δια των επιλογών του της επιχειρηματικότητας και πάνω από όλα “δήμιος” των προσδοκιών της μεσαίας τάξης την οποία έπληξε όσο κανείς άλλος προκάτοχός του με τις επιλογές και την πολιτική του. Ο υπουργός ΟΙκονομικών που δήλωνε (μαζί με τον κ. Χουλιαράκη τότε…) ότι “συνειδητά υπερφορολόγησαν τη μεσαία τάξη”. Αν ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι η ελληνική κοινωνία ξέχασε τόσο γρήγορα τα έργα και τις ημέρες του υπουργού του των Οικονομικών, τι να πει κανείς…
Μαζί στην ομάδα των προβεβλημένων στελεχών η κυρία Αχτσιόγλου. Η υπουργός που συνέδεσε το όνομά της με την προεκλογική εξαπάτηση των συνταξιούχων. Τότε που ο κ. Τσίπρας θα μοίραζε την 13η σύνταξη και τελικά έδωσε κάτι ψίχουλα που θύμιζαν ελεημοσύνη προς εκείνους που τους είχε τσεκουρώσει προηγουμένως τα εισοδήματα. Και αλήθεια, πιστεύει ότι έχει λόγους ο κ. Τσίπρας να είναι περήφανος για τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησής του στα εργασιακά; Αλλά και μία παρουσία που συμβολίζει την εξοντωτική για τις επιχειρήσεις αύξηση των εργοδοτικού κόστους.
Όσο για τον κ. Παππά, δεν χρειάζεται να το αναλύσει ιδιαίτερα κανείς. Άλλωστε είναι συνδεδεμένος με την πιο γκρίζα “περιοχή” της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών. Δικό του έργο όσα συνέβησαν, σε εκείνον πολιτικά χρεώνονται “βοσκοτόπια”, και άλλα πολλά που συνδέονται με την υπόθεση. Καλώς ή κακώς για τον κ. Παππά η κοινή γνώμη έχει ερωτηματικά. Δεν χρειάζεται να θυμηθούμε Πετσίτη και άλλα διάφορα…
Πού θέλω να καταλήξω;
Ότι ο κ. Τσίπρας σχεδόν ένα χρόνο μετά τη συντριπτική του ήττα στις εκλογές, ή μάλλον σε δύο εκλογές, δεν δείχνει να μπορεί να ανανεώσει την στενή ομάδα με την οποία κυβέρνησε και απέτυχε.
Κανένα νέο πρόσωπο, καμία ένδειξη ότι μπορεί να παρουσιάσει κάτι καινούργιο, καμία ένδειξη ότι έχει κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους απέτυχε ως πρωθυπουργός και για τους οποίους εισέπραξε τη δυσαρέσκεια του ελληνικού λαού με συντριπτική αποδοκιμασία. Η οποία μετουσιώθηκε στη μεγάλη σε έκταση εκλογική ήττα.
Τελικά φαίνεται ότι εκείνο το εντελώς απαράδεκτο που προβλήθηκε ως δικαιολογία της ήττας πέρυσι, ότι δηλαδή “ο κόσμος δεν κατάλαβε τα καλά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ για τη χώρα”, δεν ήταν… χαζομάρα της στιγμής μέσα στη ζαλάδα της συντριβής, αλλά πολιτική θέση.
Απίστευτο…
Με την πρόσφατη εμφάνισή του ο κ. Τσίπρας έδειξε ότι δεν έχει ούτε νέες ιδέες ούτε προτίθεται να βγάλει μπροστά νέα πρόσωπα.
Να παρουσιάσει δηλαδή ένα νέο μοντέλο. τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.
Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/05/blog-post_902.html