Εξ’ ου και ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης έχει ήδη διαμορφώσει την υπερασπιστική του γραμμή, η οποία περιλαμβάνει και την έμμεση απόδοση ευθυνών στον πρώην υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής, Νίκο Παππά.
Το έκανε σαφές, άλλωστε, πριν από λίγες μέρες, όταν κατά τη διάρκεια της απολογίας του στην Βουλή έβαλε στο κάδρο των ευθυνών και το δεξί χέρι του Αλέξη Τσίπρα. Και μάλιστα αυτή δεν ήταν η πρώην φορά:
Με δήλωση του στις 26 Φεβρουαρίου ο Δ. Παπαγγελόπουλος είχε «στοχοποιήσει» τον Ν. Παππά, καταγγέλλοντας ότι στη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου ο ίδιος είχε προσκληθεί από τον πρώην υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής.
Με άλλα λόγια, σε δύο διαφορετικές στιγμές ο πρώην αναπληρωτής υπουργός επέλεξε να… “δώσει” τον Ν. Παππά, ως εκείνο το πρόσωπο που λειτούργησε ως διαμεσολαβητής σε μια ιδιωτική συμφωνία.
Μια συμφωνία η οποία κατέληξε στην υπογραφή του περιβόητου οδικού χάρτη στον οποίο περιγράφεται βήμα βήμα πως θα αρχειοθετούνταν κακουργηματικές πράξεις.
Και το ερώτημα που αυτομάτως γεννάται είναι γιατί ο Δ. Παπαγγελόπουλος «ψάχνεται» προκειμένου να κληθεί ως ύποπτος ο Νίκος Παππάς.
Σύμφωνα με πληροφορίες, δύο είναι τα ενδεχόμενα:
– Επιχειρεί να «μοιράσει» την ευθύνη ανάμεσα στον ίδιο και τον κ. Παππά, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι τα στοιχεία είναι συντριπτικά σε βάρος του.
– Φοβάται μήπως ο Αλέξης Τσίπρας μελλοντικα τον «αδειάσει» (προς στιγμήν πάντως τον καλύπτει πλήρως), γι’ αυτό και επιθυμεί να βάλει στο κάδρο τον Ν. Παππά, προκειμένου να «δεσμεύσει» έτσι τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, θεωρείται δύσκολο ο πρώην πρωθυπουργός να μην στηρίξει το δεξί του χέρι, προβάλλοντας το αφήγημα περί πολιτικών διώξεων.
Ο ρόλος του… εγγυητή
Σε κάθε περίπτωση, μέλη της προανακριτικής “ξεσκονίζουν” την κατάθεση που είχε δώσει ο Ν. Παππάς στην ίδια επιτροπή τον περασμένο Μάιο.
Τότε είχε παραδεχτεί ότι είχε συναντήσει δύο φορές τον Σ. Μιωνή (το 2016 και το 2018) και μάλιστα πριν από την πρώτη συνάντηση είχε ομολογήσει πως είχε ραντεβού με τον εκδότη της «Δημοκρατίας», Γιάννη Φιλιππάκη, τον έναν από τους δύο αντίδικους.
Το παράδοξο είναι πως κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του επέμεινε πως δεν υπήρχε περίπτωση να μην προχωρήσει στις συναντήσεις, ενώ σύμφωνα με το υπόμνημα που έχει στείλει ο Γ. Φιλιππάκης στην επιτροπή τονίζει ότι η συνάντηση έγινε ανάμεσα στον ίδιο, τον Σ. Μιωνή και ενός τρίτου προσώπου που λειτουργούσε ως εγγυητής.
Στην κατάθεσή του μάλιστα ο κ. Παππάς δεν είχε αρνηθεί ότι είχε αυτό τον ρόλο, ισχυριζόμενος, όμως, ότι ουδέποτε έγινε κοινωνός του περιεχομένου του ιδιωτικού συμφωνητικού. Όταν, μάλιστα, ερωτήθηκε εάν το γνώριζε ο κ. Παπαγγελόπουλος, ο τελευταίος τον… “άδειασε”, διερωτώμενος: «πως μπορώ να το ξέρω εγώ».
Στην ίδια κατάθεση ο πρώη υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, το «μέλλον» του οποίου θα αποφασιστεί σε επόμενες συνεδριάσεις της Επιτροπής (κατά πόσο δηλαδή θα θεωρηθεί ύποπτος), είχε ομολογήσει ότι δύο μήνες μετά την υπογραφή του roadmap οι δύο πλευρές είχαν συναντηθεί, εκ νέου, παρουσία του.
Σε εκείνο το ραντεβού, σύμφωνα με τον κ. Παππά, είχε διαπιστωθεί το αδιέξοδο, ωστόσο και πάλι ο ίδιος είχε ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε τους όρους του συμφωνητικού.
Με άλλα λόγια, όπως ανέφεραν με απορία πηγές της προανακριτικής, ο πρώην υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής είχε εγγυηθεί για κάτι που δεν γνώριζε;
Αυτό, όμως, που σίγουρα γνώριζε από πρώτο χέρι ήταν τα περιβόητα δικαστικά έξοδα (350.000 ευρώ).
Επιβεβαίωσε ότι έγινε νύξη από τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, ισχυριζόμενος ότι ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης το έκανε, καθώς «είχε το ίδιο ενδιαφέρον που είχα και εγώ για να υπάρξει ένας συμβιβασμός και να σταματήσει αυτή η υπόθεση».
Α.Διαμάντης
liberal.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/05/blog-post_393.html