Αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως η Κίνα θα βγει κερδισμένη γεωπολιτικά από την πανδημία για την οποία η ίδια ευθύνεται.

Είναι οι ίδιοι που πιστεύουν πως η δημοκρατία και οι ελεύθερες αγορές λόγω κάποιων εκφάνσεων ασυδοσίας τα τελευταία χρόνια (αχαλίνωτος δικαιωματισμός, αντιφατική “μπουργκο-ανεκτικότητα” και οικονομικές “φούσκες”) έχουν κουράσει τον μέσο δυτικό άνθρωπο, ο οποίος μοιραία αναζητεί να αποθέσει το βάρος των “περιττών” για πολλούς και άχρηστων για τους περισσότερους ελευθεριών στη στιβαρή χείρα κάποιας εξουσίας…

Πάντα στην ιστορία οι ελευθερίες δεν αφορούσαν παρά ανήσυχες μειοψηφίες, οι οποίες κάνοντας χρήση τους πήγαιναν κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα και καινοτομούσαν επιστημονικά, τεχνολογικά, οικονομικά και κοινωνικά.

Ήταν τα οφέλη αυτών των καινοτομιών όμως που βελτίωσαν τις συνθήκες διαβίωσης όλων…

Η αποτελεσματική διαχείριση της επιδημίας εντός των συνόρων της Κίνας εν αντιθέσει με το χάος που έχει δημιουργηθεί σε πολλές δυτικές χώρες κάνει το ολοκληρωτικό καθεστώς της Κίνας να μοιάζει αποτελεσματικό…

“Τι να την κάνεις την ελευθερία αν δεν μπορείς να εξασφαλίσεις την επιβίωση;”, θα ισχυριστούν κάποιοι…

Η αλήθεια είναι πως η Δύση σε μια κρίσιμη στιγμή (μεγάλες πανδημίες συμβαίνουν μια φορά κάθε αιώνα περίπου) είχε την ατυχία να έχει στον Λευκό Οίκο μια καρικατούρα ενός Καλιγούλα, που πίστευε πως επιτυχής αντιμετώπιση της πανδημίας είναι η αρπαγή χειρουργικών μασκών και αναπνευστήρων από συμμαχικές χώρες…

Μόλις περάσει η καταιγίδα της πανδημίας και επιστρέψει το αίσθημα της σχετικής ασφάλειας η Δύση θα αναζητήσει τα λάθη και τα αίτια που οδήγησαν στην απώλεια τόσων ζωών αλλά και στις οικονομικές συνέπειες που θα μας συνοδεύουν για χρόνια.

Με τα δεδομένα που διαφαίνονται μέχρι στιγμής εντοπίζονται δυο μεγάλα λάθη τα οποία ευθύνονται για την έκταση που πήρε η πανδημία του “κορονοϊού”.

Το πρώτο αφορά την Κίνα η οποία καθυστέρησε να αντιδράσει και να λάβει μέτρα πριν τα κρούσματα περάσουν μια κρίσιμη μάζα. Τούτο αποδίδεται στη στεγανή ιεραρχική δομή της αυταρχικής κομμουνιστικής εξουσίας.

Το δεύτερο είναι η απουσία μιας συντονισμένης απάντησης από τη Δύση. Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν η ηγέτιδα δύναμη οι ΗΠΑ, είχαν σχεδιάσει από νωρίς μια διεθνή κινητοποίηση με την κατάλληλη λήψη μέτρων εγκαίρως…

Μετά τις ΗΠΑ ευθύνες έχει και η Ε.Ε. η οποία όχι μόνο δεν κατάφερε να κινητοποιήσει και να συντονίσει τη διεθνή κοινότητα, αλλά ούτε τα ίδια της τα μέλη δεν κατάφερε να οργανώσει…

Πρέπει να θεωρείται μάλλον βέβαιο πως μόλις περάσει η καταιγίδα στις δημοκρατίες θα αναζητηθούν ευθύνες τόσο εντός τους απ’ όσους διαχειρίστηκαν την κρίση αλλά κυρίως από την Κίνα…

Οι ευθύνες για την πανδημία θα διευρύνουν το γεωπολιτικό και οικονομικό χάσμα που έχει αρχίσει ήδη να δημιουργείται μεταξύ Δύσης και Κίνας.

Τούτο είναι πιθανό να δρομολογήσει πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές στην Κίνα μεγαλύτερες από αυτές που ενδεχομένως θα λάβουν χώρα στη Δύση.

Η κινέζικη ευημερία στηρίζεται στις εξαγωγές προς τη Δύση. Μέσω αυτής της οικονομικής ευημερίας το καθεστώς εξασφαλίζει την ανοχή του από την κοινωνία.

Μια αναπροσαρμογή του βιοτικού επιπέδου σε χαμηλότερο επίπεδο μετά από πολλές δεκαετίες βελτίωσης θα δημιουργήσει εντάσεις τις οποίες δεν αντέχει ένα άκαμπτο ολοκληρωτικό σύστημα.

Οι ευθύνες της Κίνας

Για τις ευθύνες που ενδεχομένως αναζητήσει η Δύση από την Κίνα ενδεικτικό είναι ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες από τον γνωστό ιστορικό της οικονομίας και καθηγητή του Στάνφορντ Nial Fergouson.

Σε ένα άρθρο με τίτλο “China’s three-body problem” θέτει πέντε ερωτήματα για τις ευθύνες που φέρει η Κίνα για την επιδημία, αφήνοντας κάποιες υποψίες πως η μετάδοση στον υπόλοιπο κόσμο θα μπορούσε να είναι εσκεμμένη.

Εν περιλήψει τα ζητήματα και ερωτήματα που θέτει ο Φέργκιουσον στο καθεστώς του Πεκίνου είναι τα εξής:

α) Να διερευνηθεί αν ο ιός εμφανίστηκε σε κάποια από τις ανοιχτές αγορές στο Wuhan όπου καταναλώνονται άγρια ζώα χωρίς κατάλληλες συνθήκες υγιεινής ή από κάποιο βιολογικό εργαστήριο της περιοχής. Αμφότερα φέρουν ευθύνες…

β) Ποια είναι η ευθύνη της κεντρικής κυβέρνησης της Κίνας στη συγκάλυψη της μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο στα αρχικά της στάδια; Τώρα γνωρίζουμε ότι υπήρξαν 104 περιπτώσεις νέας νόσου, συμπεριλαμβανομένων 15 θανάτων, μεταξύ 12 και 30 Δεκεμβρίου. Γιατί η επίσημη κινεζική “γραμμή” στις 31 Δεκεμβρίου υποστήριζε πως δεν υπήρχαν “σαφή στοιχεία” για τη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο; Και γιατί η επίσημη αυτή γραμμή δεν άλλαξε μέχρι τις 20 Ιανουαρίου;

γ) Αφού κατέστη σαφές ότι υπάρχει επιδημία που εξαπλώνεται από το Wuhan στην υπόλοιπη επαρχία Hubei, γιατί διακόψατε τα ταξίδια από το Hubei στην υπόλοιπη Κίνα – στις 23 Ιανουαρίου – αλλά όχι από το Hubei προς τον υπόλοιπο κόσμο;

δ) Ο εκπρόσωπός σας στο υπουργείο Εξωτερικών ο οποίος ξεκίνησε να διαδίδει μια προφανώς εσφαλμένη θεωρία συνωμοσίας για τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης γιατί δεν έχει απολυθεί;

ε) Πού ακριβώς βρίσκονται ο Ren Zhiqiang και ο Ai Fen, μόνο δύο από τους Κινέζους πολίτες που φαίνεται να εξαφανίστηκαν από τότε που εξέφρασαν επικρίσεις για το χειρισμό της COVID-19 από την κυβέρνησή σας; Τελικά, πόσους ανθρώπους έχει πράγματι σκοτώσει αυτήν η επιδημία στην Κίνα;

Κ.Στούπας
capital.gr

Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/04/blog-post_134.html

Share.