Κανένας άλλος, ίσως, δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα την…
καλοτυχία που απολαμβάνει η χώρα μας τούτες τις δύσκολες μέρες και ώρες,
που περνάει ολόκληρος ο πλανήτης, όσο ένας γιατρός, ο πρόεδρος της
Ιατρικής Σχολικής Αθήνας Πέτρος Σφηκάκης, ο οποίος νόσησε από τον
κορωνοϊό, αποθεραπεύτηκε και επέστρεψε στα καθήκοντα του.
«Έχουμε πάει καλά χάρη στην αριστεία των μελών της επιστημονικής
επιτροπής του υπουργείου Υγείας που λειτούργησαν χωρίς αλαζονεία»,
δήλωσε τις προηγούμενες ημέρες ο κ. Σφηκάκης.
«Δεν μπορεί να πεις ότι στα άλλα κράτη που παρουσιάζουν αυξημένα
κρούσματα, οι επιστημονικές επιτροπές δεν ήταν άριστες», εξήγησε,
προσθέτοντας:
«Εμείς όμως δεν είχαμε αλαζονεία. Έχουμε δηλαδή τον
συνδυασμό: Αριστεία χωρίς αλαζονεία…».
Οι τρεις αυτές λέξεις –«αριστεία χωρίς αλαζονεία»- θα μπορούσαν όντως να
αποτελέσουν το «σήμα κατατεθέν» αυτού του νικηφόρου, όπως
προδιαγράφεται, αγώνα που δίνει το επιστημονικό δυναμικό της χώρας μας
κατά του ύπουλου και φονικού ιού.
Είναι λέξεις στις οποίες αποτυπώνεται τόσο παραστατικά ο συνδυασμός
επιστημοσύνης και ανθρωπιάς που αποπνέει ο εξαιρετικός καθηγητής
Λοιμωξιολογίας Σωτήρης Τσιόδρας, από τα χείλη του οποίου κρέμεται κάθε
απόγευμα ολόκληρη η Ελλάδα.
Το μεγάλο ευτύχημα, όμως, για την Ελλάδα είναι ότι ο εκπληκτικός κ.
Τσιόδρας δεν δείχνει να αποτελεί την εξαίρεση.
Είναι μάλλον ο κανόνας
αφού μια πλειάδα συναδέλφων του στην Ιατρική . ελληνικό
Πανεπιστήμιο, οι οποίοι αρθρώνουν δημόσιο λόγο για την εξέλιξη της
πανδημίας, επιδεικνύουν, στη συντριπτική τους πλειονότητα, σπάνιο ήθος,
υψηλή επαγγελματική επάρκεια και απαράμιλλη μετριοπάθεια.
Είναι, κακά τα ψέματα, σπάνιο το φαινόμενο που παρακολουθούμε τις
τελευταίες εβδομάδες και φωτίζει με δυνατές αχτίδες αισιοδοξίας τη
μαυρίλα των ημερών του εγκλεισμού και της απομόνωσης που βιώνουμε.
Είναι, μάλιστα, τόσο σπάνιο το φαινόμενο που κάνει πολλούς να απορούν
και αναρωτιούνται:
Που ήταν, άραγε, κρυμμένη τόσα χρόνια αυτή η «άλλη
Ελλάδα»;
- Η Ελλάδα του καθήκοντος.
- Η Ελλάδα της αλληλεγγύης για τον
συνάνθρωπο. - Η Ελλάδα της αγαστής συνεργασίας τόσων πολλών επιστημόνων.
Το πλέον εντυπωσιακό, εν προκειμένω, δεν είναι ότι έχουμε να κάνουμε με
καλά καταρτισμένους επιστήμονες που ξέρουν το αντικείμενό τους και στην
θεωρία και στην πράξη, ούτε ότι είναι ενήμεροι για τις εξελίξεις στο
διεθνές επιστημονικό στερέωμα και τις προσπάθειες που γίνονται για την
εξεύρεση νέων θεραπειών.
Εκείνο που περισσότερο εντυπωσιάζει είναι επιπλέον προσόντα τους που
έρχονται στην επιφάνεια.
Ότι, για παράδειγμα, δεν βγαίνουν στην
τηλεόραση για να καβγαδίσουν, ούτε για να κάνουν επίδειξη γνώσεων ή
εξυπνακίστικης διαφοροποίησης, όπως είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια
με σεισμολόγους, οικονομολόγους και διαφόρους άλλους.
Αντιθέτως, σε αυτή την πανδημία υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός γιατρών οι
οποίοι μέσα από τις εφημερίδες, τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και τους
ειδησεογραφικούς ιστότοπους ενημερώνουν με εύληπτο τρόπο τους πολίτες,
μιλώντας, συνάμα, με σεβασμό για την κοινωνία, χωρίς περιττές
δραματοποιήσεις και ανούσιους διδακτισμούς.
Το ξεχωριστό κλίμα που αναδύεται από την ιδιαίτερη αυτή κατάσταση έχει
άμεσα και απτά αποτελέσματα. Είναι αποτελέσματα που τα βλέπει κανείς
στον υψηλό βαθμό συμμόρφωσης που δείχνει ο πιο… απείθαρχος λαός της
υφηλίου.
Ποιος, αλήθεια, θα περίμενε ότι θα ερήμωνε από τη μια μέρα στην άλλη η
Ελλάδα της οποίας μέχρι πρότινος το ένα τρίτο του πληθυσμού της πίστευε
ότι… μας ψεκάζουν;
Η μεγαλύτερη επιτυχία των άξιων Ελλήνων επιστημόνων, που βρίσκονται στην
«πρώτη γραμμή του πυρός» και που, εν προκειμένω, σχετίζεται με τη
συνεχή ενημέρωση των πολιτών, είναι ακριβώς η εμπιστοσύνη την οποία
εκπέμπουν.
Η πειθώ την οποία ασκούν, ακόμη και στην περίπτωση που λειτουργεί ως
φόβος, υποχρέωσε ακόμη και συνέλληνες που γαλουχήθηκαν με συνθήματα όπως
το ηρωικό «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει…» να μένουν στα
σπίτια τους.
Στον αντίποδα βεβαίως δεν λείπουν οι πολύ λίγοι μίζεροι αρνητές της
πραγματικότητας, οι λιγοστοί υμνητές των υβριστών που απειλούσαν ότι θα
έθαβαν τρία μέτρα κάτω από τη γη όσους τους ασκούσαν κριτική, οι
ελάχιστοι αμετανόητοι οπαδοί του διχασμού και της μισαλλοδοξίας που
θρασύδειλα απειλούν ότι «μετά θα λογαριαστούμε».
Δεν αντιλαμβάνονται οι αφελείς ότι το σύνθημα τους παραπέμπει στο
διαβόητο ρηθέν για «το όπλο παρά πόδα» που επινόησε ο άμοιρος Νίκος
Ζαχαριάδης την επομένη της δεινής ήττας που υπέστη στον Εμφύλιο τον
οποίο ο ίδιος προκάλεσε.
Ούτε προφανώς λαμβάνουν υπόψιν τους ότι μερικά
χρόνια αργότερα ο ίδιος ο αρχηγός των ηττημένων ανταρτών αναζητούσε
ματαίως δικαίωση επιχειρώντας να καταφύγει στην πρεσβεία της
(χουντικής!) Ελλάδας…
Όπως και να έχει, οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν ότι οι Έλληνες πολίτες
μετά την περιπέτεια που έζησαν τα προηγούμενα χρόνια και η οποία
αναμφισβήτητα διήρκεσε περισσότερο, επειδή ήταν πολλοί εκείνοι πίστεψαν
τις ανόητες αυταπάτες διάφορων αλαζονικών σαλτιμπάγκων, δείχνουν πλέον
να εμπιστεύονται όλο και περισσότερο τις ορθολογικές θέσεις και απόψεις.
Και αυτό, αν θέλετε, θα αποδειχθεί, πιθανότατα, ως ένα από τα μεγάλα
κέρδη που θα μετριάσουν τις ζημιές της επέλασης του κορωνοϊού.
Δεν είναι
λίγο να έρθει στο προσκήνιο η Ελλάδα που επενδύει στην «αριστεία, χωρίς
αλαζονεία» και αντιστρατεύεται την «αλαζονεία του μίσους κατά της
αριστείας» που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Να είμαστε, λοιπόν, καλά, να το ζήσουμε και να το απολαύσουμε!
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/04/blog-post_995.html