Είναι πασιφανές πλέον ότι ο κόσμος μας, όπως τον ξέραμε και με όλες τις μεταβολές που έγιναν με τις προηγούμενες οικονομικές κρίσεις, αλλάζει με γρηγορότερους ρυθμούς και από την ίδια την εξάπλωση του κορωνοϊού.

Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο την επόμενη μέρα, οψέποτε και αν έρθει αυτή. Πέρα από τους νεκρούς που θα αφήσει πίσω του, θα μας κληροδοτήσει και πολλά οικονομικά και αξιακά ερείπια.

Η Ευρώπη που ξέραμε δεν θα είναι η ίδια, όπως δεν θα είναι ίδιο το εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. 


Το βλέπουμε ήδη από τις πρώτες αντιδράσεις των χωρών του Βορρά που, με leader τη Γερμανία, καταπατούν κατάφωρα τη γενεσιουργό αιτία της δημιουργίας της Ε.Ε. που είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της.

Η Γερμανία και οι Βόρειοι «σύμμαχοι» της αδιαφορούν για τις τεράστιες ζημίες που υφίστανται οι εταίροι της, κυρίως στον Νότο, και αρνούνται να συντρέξουν σε βοήθεια με ένα ομόλογο ειδικού σκοπού που θα καλύψει τις οικονομικές ανάγκες που έχουν προκύψει αναπάντεχα, για να μην αναγκαστούν στη λήξη του να βάλουν το χέρι στη τσέπη και να πληρώσουν το μερίδιο που τους αναλογεί με βάση το ΑΕΠ τους.

Αντ’ αυτού προτείνουν μέτρα-ασπιρίνες όπως είναι το ταμείο του ESM (περίπου 400 δισ.) από το οποίο οι πληττόμενες χώρες θα μπορούν να πάρουν έως το 2% του ΑΕΠ τους.

Και αυτό την ώρα που είναι ήδη γνωστό με τα μέχρι τώρα δεδομένα ότι σε χώρες όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία, αλλά και η Ελλάδα ήδη έχει χαθεί από 5%-10% του ΑΕΠ τους και έπεται συνέχεια, καθώς η κρίση είναι ακόμα μπροστά μας.

Κατά συνέπεια, όπως είπε και ο Μακρόν στην προχθεσινή Σύνοδο Κορυφής, με τέτοιες λογικές και πρακτικές τίθεται εν αμφιβόλω αυτή καθαυτή η ύπαρξη και η συνέχεια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Γιατί αν είναι να έχουμε μια οικονομική ένωση κρατών, μόνο και μόνο για να έχουν μια μεγάλη αγορά να πουλούν τα προϊόντα τους η Γερμανία, η Ολλανδία και οι λοιποί του Βορρά και να πλουτίζουν εις βάρος των υπολοίπων, καλύτερα να το διαλύσουμε μια ώρα αρχύτερα και να πορευτεί ο καθένας με τις δυνάμεις του και τις επιλογές του.

Αν επομένως δεν δούμε στο αμέσως επόμενο διάστημα δραστικές αποφάσεις που θα αφορούν το σύνολο των μελών της Ε.Ε. πάνω στη βάση της αλληλεγγύης ένεκα της καταστροφής που επιφέρει ο κορωνοϊός, τότε το μέλλον της Ενωσης θα μοιάζει από γκρίζο έως μαύρο.

Πέραν της ευρωπαϊκής διάστασης όμως, στα καθ’ ημάς οι καταστάσεις που θα ζήσουμε θα είναι πρωτόγνωρες και πολύ φοβούμαι χειρότερες και από τα μνημόνια.

Με την οικονομική δραστηριότητα νεκρή και όλους εμάς να εξαρτόμαστε από το κράτος για τις βασικές μας ανάγκες, το οποίο θα πρέπει να δανειστεί για να μας συντηρήσει, η κατάσταση δεν μπορεί να πάει μακριά . τέλος, όταν περάσει το κακό, ο λογαριασμός θα είναι τέτοιος που κανείς δεν θα μπορεί να μας βοηθήσει.

Και ούτε οι αδικίες που βλέπουμε να γίνονται αυτές τις στιγμές μπορούν να συνεχιστούν για πολύ, δηλαδή ο ιδιωτικός τομέας που είναι και ο τροφοδότης των κρατικών εσόδων, να υποχρεώνεται να ζει με 400 ευρώ τον μήνα και ο δημόσιος συν τους συνταξιούχους χωρίς καμία επίπτωση.

Ούτε φυσικά βοηθούν οι ανέξοδες και υπερφίαλες προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για μοίρασμα 20% του ΑΕΠ (περίπου 40 δισ.) για να σταθεί όρθια η κοινωνία.

Γιατί αν είναι να κρατηθούμε για έναν-δυο μήνες και μετά να χρεοκοπήσουμε -κανονικά αυτή τη φορά γιατί δεν θα υπάρχει κανείς να μας σώσει δεύτερη φορά-, να μας λείπει το βύσσινο.

Απλά, αυτή η νέα συμφορά που μας βρήκε πρέπει να επιμεριστεί στην κοινωνία δικαιότερα γιατί η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών δεν έχει πλέον κανένα απόθεμα ασφαλείας.

Βασίλης Στεφανακίδης
protothema.gr

Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/03/blog-post_2050.html

Share.