Μόλις προχτές η κ. Ελένη Στεργίου μας ενημέρωνε από την έγκριτη εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ πως το μαξιλάρι των €32 δις δεν θα χρειασθεί να το πειράξουμε μέχρι τον Ιούνιο.
Σήμερα επανέρχεται (λόγω αργίας στο αμέσως επόμενο φύλλο της εφημερίδας) και με τη συνδρομή της κ. Ελένης Ευαγγελοδήμου μας ενημερώνουν πως το μαξιλάρι είναι €37 δις.
Σαν το Μάρδα κι αυτές βρίσκουν πάκα με πεντακοσάρικα σε ταξί, καναπέδες, σε μπουφάν κρεμασμένα στη ντουλάπα.
Έλα μωρέ, πώς κάνεις τώρα για πέντε ψωροδις; Απλώς, είναι περισσότερα από αυτά που αναμένεται να έχει διαθέσιμα η Ελλάδα από την παρέμβαση ESM. Για μια ακόμη φορά, η δημοσιογραφία γίνεται ιμάντας μεταβίβασης παπάντζας, ανάλογα με τι βολεύει τον ΥΠΟΙΚ.
Αν οποιοσδήποτε από όσους μιλάνε για μαξιλάρι, των Τσίπρα, Τσακαλώτου και Σταϊκούρα συμπεριλαμβανομένων, αλλά και των δημοσιογράφων-παπαγαλακίων έκαναν τον κόπο να ρίξουν μια ματιά στα δημοσιευμένα στοιχεία δεν θα έλεγαν σαχλαμάρες.
Να δούμε κάποια:
1. Υπάρχει λογαριασμός στην ΤτΕ με σταθερό (από τον Αύγουστο 2018) υπόλοιπο €15.7 δις. Είναι €11.4 δις δανεικά του ESM και €4.3 δις από τις εκδόσεις ομολόγων Ιουλίου 2017 και Φεβρουαρίου 2018. Από τον λογαριασμό αυτόν δεν μπορούν να εκταμιευθούν χρήματα χωρίς την έγκριση του Διοικητικού Συμβουλίου του ESM. Είναι τα μόνα πραγματικά διαθέσιμα χρήματα, αν συμφωνήσει το ΔΣ του ESM.
2. Τον Ιανουάριο 2020, το υπόλοιπο δανεισμού της κυβέρνησης από τους φορείς Γενικής Κυβέρνησης (Ταμεία, ΟΤΑ, πανεπιστήμια, …) ήταν €30.6 δις. Ο δανεισμός αυτός είναι σε repos, δηλαδή δάνεια δύο εβδομάδων.
3. Αφήνουμε όλα τα άλλα. Το άθροισμα των δύο είναι €46.3 δις. Υψηλότερο από το μαξιλάρι, είτε η άσχετη δημοσιογραφία το θέλει €32 δις ή €37 δις. Δηλαδή, €9 δις ή €14 δις δανείων δύο εβδομάδων, υπηρετούν άλλες ανάγκες, μακροπρόθεσμες. Γι αυτό και η κυβέρνηση άνοιξε και έκλεισε συνολικά €165 δις (!!!) βραχυπρόθεσμων δανείων μέσα στον Ιανουάριο. Κύκλος ώστε νέο δάνειο να καλύπτει το προηγούμενο.
Ας μας πει όποιος θέλει “πόσα είναι τα πραγματικά λεφτά του μαξιλαριού”. Ας μασάνε όσο ταραμά θέλουν οι δημοσιογράφοι των έγκριτων εφημερίδων.
Πέραν των €15.7 δις, κάθε εκταμίευση από το μαξιλάρι σημαίνει μετατροπή βραχυχρόνιου χρέους σε μακροπρόθεσμο – οριστικά όμως – και πως οι φορείς του δημοσίου αγοράζουν χρέος.
Ο,τιδήποτε πάνω από τα €15.7 δις ήταν εξ αρχής σχεδιασμένο ως “κεφάλαια έσχατης ανάγκης”, προς επίδειξιν σε επενδυτές.
Γι αυτούς τους λόγους ο Μητσοτάκης καίγεται για λεφτά – παρά τα διαθέσιμα – έξτρα χρέος θα είναι.
Γι αυτό και η πολιτική ανηθικότητα του Τσίπρα χτυπάει κόκκινο, όταν καλεί να αντληθούν πόροι από “τα λεφτά που άφησα”.
Το άλλο χαριτωμένο της δημοσιογραφίας της αρπακόλλας είναι το Άγιο Δισκοπότηρο του Ευρωομολόγου.
Επιστρατεύεται στέλεχος της Bank of America να μας πει για το τεράστιο πρόσθετο χρέος που θα φορτωθούν κάποιες χώρες, ενώ με το ευρωομόλογο θα έχουμε αμοιβαιότητα.
Πάλι θα φορτωθούν οι χώρες το τεράστιο πρόσθετο χρέος – με καλύτερους όρους επιτοκίου και διάρκειας από το αν δανείζονταν μόνες.
Το ευρωομόλογο, εάν υπάρξει, δεν θα είναι δώρο δισεκατομμυρίων.
Η αμοιβαιότητα πάει στην φερεγγυότητα.
Εάν μια χώρα δεν μπορεί να αποπληρώσει το μερίδιό της στους επενδυτές, θα πληρώσουν οι υπόλοιπες χώρες, το χρέος θα είναι προς τους εγγυητές.
Πλάκα έχει τελικά η δημοσιογραφία. Καθένας γράφει ό,τι του κατέβει (ή ό,τι του πουν), ο αρχισυντάκτης εγκρίνει τις παπάντζες και ο διευθυντής δημοσιεύει τις παπάντζες.
Οι πολίτες χωρίς ουσιαστική ενημέρωση ή και παραπλανημένοι θα είναι έτοιμοι να μασήσουν τον ταραμά της επόμενης μέρας.
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/03/blog-post_217.html