[ccpw id="136103"]
Είναι Μάρτιος του 1920. Μόλις 100 χρόνια πριν. Ότι έχει τελειώσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος που έχει σκοτώσει περίπου 50 εκατομμύρια νέους.

Όμως αυτός ο αριθμός νεκρών είναι μια σταγόνα στον ωκεανό των νεκρών που έχουν χαθεί από επιδημίες ιών στον ίδιο αιώνα.

Η Ισπανική γρίπη μόνη της, δύο χρόνια πριν, σκότωσε 50 με 100 εκατομμύρια κυρίως νέους.

Μαζί της θερίζει η ιλαρά και ευλογιά. 300 με 500 εκατομμύρια τα θύματα της μόνο στον 20ο αιώνα.

Δεν φτάνουν αυτές. Η πολυομυελίτιδα εκατομμύρια νεκροί, και εκατομμύρια ανάπηροι από τους επιζήσαντες.

Ο κοκκύτης, η διφθερίτιδα, οι ηπατίτιδες τόσους που δεν μπορούμε να τους μετρήσουμε.

Τότε δεν ήξεραν όμως. Δεν γνώριζαν τίποτα.

Έπιναν βότανα, έκαναν γιατροσόφια, λιτανείες, αλλά στο τέλος αποδέχονταν τη βαριά τους μοίρα.

Τα μισά παιδιά που γεννιόταν πέθαιναν πριν ενηλικιωθούν. Από επιδημίες και πανδημίες ιών.

Που τις ξεχάσαμε. Ευτυχώς.

Χάρις στην τεχνολογία, την επιστήμη και την αντικατάσταση της δεισιδαιμονίας από τη γνώση.

Αν ερχόταν ο κορονοϊός πριν από εκατό χρόνια, ποιος μας λέει άλλωστε ότι δεν έχει έρθει, ο κόσμος είτε θα συνέχιζε τις δουλειές του ως είχε, είτε το πιθανότερο δεν θα έπαιρνε μυρωδιά. 

Γιατί ποιος θα έκλαιγε ένα γέρο που πέθανε από μια περίεργη πνευμονία όταν είχε κλάψει ήδη χιλιάδες παιδιά του από ιλαρά, ευλογιά, γρίπη και τόσα άλλα;

Η Βιολογία, η Ιατρική, η Φαρμακολογία, η χημεία έκαναν τον κόσμο ασφαλέστερο, τόσο ασφαλή που ξεχάσαμε πως οι θανατηφόρες επιδημίες ακόμα και 60 χρόνια πριν, τότε που τελείωσε η επιδημία της πολυομυελίτιδας χάρις στον εμβολιασμό δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας.

Τώρα ξέρουμε.

Ξέρουμε τι μας βρήκε. Και ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε.

Σε λίγους μήνες θα έχουμε το φάρμακο. Σε λίγους ακόμα θα έχουμε το εμβόλιο.

Τώρα αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να καθίσουμε σπίτια μας.

Ούτε λιτανείες, ούτε θυσίες

Ούτε μάχες, ούτε ηρωισμοί.

Απλή εξυπνάδα και λογική.

Έχουμε μια μόνο δουλειά να κάνουμε. Να κερδίσουμε χρόνο για τις ζωές μας και τις ζωές αυτών που μας μεγάλωσαν.

Γι’ αυτό ας μην φερόμαστε σαν ηλίθιοι.

Όχι γιατί ο ιός χτυπάει τους ηλίθιους. Χτυπάει τους αδύναμους.

Και ηλίθιοι ελπίζω ότι δεν είμαστε αλλά αδύναμοι κάποια στιγμή θα γίνουμε σίγουρα.

Γι αυτό τώρα θα φανούμε και έξυπνοι και δυνατοί.

Μένουμε σπίτια μας.

Αντώνης Δαρζέντας
liberal.gr

Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/03/blog-post_618.html