Είναι μακριά ο Δεκαπενταύγουστος; | politika-gr

Καθημερινά! Σε ολόκληρη την Γη!

Από την απλή, γνωστή μας γρίπη, τον χειμώνα του 2017-2018, πέθαναν στις ΗΠΑ περίπου 80.000 άτομα, ενώ τα κουνούπια σκοτώνουν ανά την Υφήλιο περισσότερους από 2.700 ανθρώπους, κάθε ημέρα!

Ξέρετε ποιος είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών από τον CoViD-19 που έχει σημειωθεί σε μια ημέρα και μία χώρα, μέχρι σήμερα; 

Οι 113 άτυχοι που έφυγαν από τη ζωή στην Ιταλία, προχθές Κυριακή. Ενώ ποτέ δεν υπήρξαν περισσότεροι από 250 νεκρούς σε ένα εικοσιτετράωρο σε όλη τη Γη, από τότε που έγινε γνωστός ο ιός.

Οι ψυχροί αυτοί αριθμοί, δίνουν πολύ καθαρά την “προοπτική” των μεγεθών της κατάστασης, στην οποία βρισκόμαστε. 

Η σύγκριση με την πραγματικότητα είναι αδιαμφισβήτητα “εκτυφλωτική” και καταλυτική.

Εύλογα βεβαίως, μετά από αυτήν τη σύγκριση, δεν γίνεται να μην αναρωτηθεί κανείς πώς είναι δυνατόν, αφού το πρόβλημα έχει τόσο μικρή έκταση, οι αγορές να ζουν τέτοια πρωτόγνωρη αναταραχή;

Η απάντηση είναι εύκολη: υπεύθυνη για την πρωτοφανή καταστροφή αξίας, δεν είναι η λοίμωξη, αυτή καθ’ εαυτή. Η οποία, με όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, αποτελεί έναν κίνδυνο ελάχιστα μεγαλύτερο από τις υπόλοιπες, γνωστές, “συγγενείς” της λοιμώξεις.

Υπεύθυνος είναι ο πανικός και η υπερβολή που προκαλούνται από αυτήν.

Ένας πανικός που οδήγησε σε ακραία και επιπόλαια μέτρα, όπως η απαγόρευση πτήσεων ή/και αποκλεισμό ολόκληρων περιοχών. 

Μέτρα τα οποία, αφενός ήταν αδικαιολόγητα και αναποτελεσματικά ενώ αφετέρου προξένησαν έντονα συναισθήματα φόβου που, με την αναπόφευκτη (εφόσον ταυτόχρονα δεν τηρούνταν τα μέτρα που πρότειναν οι ειδικοί) αύξηση των κρουσμάτων, μεταμορφώθηκαν σε διάχυτο ανά την Υφήλιο πανικό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ιταλία! Η οποία απαγόρευσε τις πτήσεις από και προς Κίνα περισσότερες από 10 ημέρες πριν την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν εμπόδισε τη νόσο να εξελιχθεί, όπως εξελίχθηκε. 

Οπότε το φαινόμενο έγινε ανεξέλεγκτο.

Το “ωχ αδερφέ” και το “έλα μωρέ τώρα”, κάποιες φορές, απαιτούν βαρύ τίμημα…

Όλα αυτά τα μέτρα των απαγορεύσεων μετακινήσεων, αποκλεισμών κ.λπ. όμως, εκτός από πανικό, προκαλούν ακόμη ένα, εξαιρετικά άσχημο και κοστοβόρο, αποτέλεσμα: 

διακόπτουν τη λειτουργία του μεγαλύτερου μέρους των δικτύων διανομής και ανεφοδιασμού (supply lines) της παγκόσμιας οικονομίας, δηλαδή διακόπτουν το μεγαλύτερο μέρος της κυκλοφορίας αγαθών και υπηρεσιών του πλανήτη.

Το αποτέλεσμα αυτής της διακοπής είναι η ανάσχεση (αν όχι το πλήρες σταμάτημα) της οικονομικής λειτουργίας στα μεγαλύτερα εμπορικά και οικονομικά κέντρα. 

Οι συντηρητικότερες των εκτιμήσεων τοποθετούν το κόστος αυτής της ανάσχεσης σε περισσότερα από δύο τρισεκατομμύρια δολάρια. Άλλοι αναλυτές μιλούν για $2,3 τρισ., άλλοι για 2,5 και ορισμένοι φθάνουν μέχρι τα $2,8 τρισεκατομμύρια. Απίστευτοι αριθμοί, απίστευτη εξαΰλωση πραγματικής αξίας! Για ποιόν λόγο; Εξαιτίας του φόβου…

Το χειρότερο είναι πως αυτές οι εκτιμήσεις απέχουν πολύ από το να μπορούν να θεωρηθούν ολοκληρωμένες και πλήρεις. Διότι π.χ. δεν μπορεί να έχει ενσωματωθεί ακόμη το σύνολο των συνεπειών που θα προκληθεί στον τουρισμό.

Ξέρουμε ότι η περίοδος του Πάσχα (Καθολικού και Ορθόδοξου) θα είναι “νεκρή” αλλά η περαιτέρω διάρκεια της ζημιάς για χώρες που, όπως η Ελλάδα, αποκομίζουν ένα μεγάλο μέρος των προς το ζην από τον τουρισμό, είναι εντελώς άγνωστη. 

Το σίγουρο είναι πως το κόστος σε αυτές τις χώρες, θα είναι σημαντικά μεγαλύτερο καθώς η οικονομία τους θα δεχθεί πλήγμα βαρύ από την μείωση των επισκεπτών.

Η Ελλάδα αποτελεί μία “ειδικότερη” (sic) περίπτωση, ανάμεσα στις υπόλοιπες ειδικές περιπτώσεις. Εκτός από τον πανικό του κοροναϊού, έχει ν’ αντιμετωπίσει την θύελλα του μεταναστευτικού ενώ ταυτόχρονα έχει απόλυτη ανάγκη να βελτιώσει και να εκσυγχρονίσει την οικονομία της. Μια οικονομία η οποία έρχεται βαθιά πληγωμένη από την πολυετή κρίση. 

Πραγματικά μοναδική περίπτωση, όπως αποδεικνύουν και οι αγορές, επιφυλάσσοντάς της “αυξημένη” φροντίδα, όλες αυτές τις ημέρες της πρωτόφαντης αναταραχής.

Δυστυχώς η αναστάτωση και οι αντίστοιχες ζημίες, δεν θα πρέπει ν’ αναμένουμε πως θα τελειώσουν σύντομα. 

Εάν θέλουμε να δούμε ουσιαστική βελτίωση νωρίτερα, θα χρειαστεί οι κυβερνήσεις ν’ ακολουθούν τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και άλλων ειδικών φορέων (π.χ. του περίφημου Αμερικανικού CDC) και κανενός άλλου.

Διαφορετικά… καλό δεκαπενταύγουστο και βλέπουμε!