Η Ρωσία του Πούτιν αρνήθηκε να ακολουθήσει τον ΟΠΕΚ στη μείωση της παραγωγής προκειμένου να κρατηθεί η τιμή του πετρελαίου πάνω από τα 50 δολ. Η Σαουδική Αραβία απάντησε επιθετικά, διατηρώντας την παραγωγή σε υψηλά επίπεδα. Η τιμή κατέρρευσε στα 30 δολ. το βαρέλι.
Το κόστος εξόρυξης για τη Ρωσία και για μια σειρά άλλες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες είναι υψηλότερο και έτσι αντί να εισπράττουν κέρδη, συσσωρεύουν ζημιές.
Κάποιοι θεωρούν πως η πίεση της τιμής του πετρελαίου κάτω από τα 50 δολ. είναι μια πράξη οικονομικού πολέμου της Δύσης εναντίον της Ρωσίας, επειδή η τελευταία έχει αυξήσει την προβολή ισχύος στη Μέση Ανατολή.
Κάποιοι άλλοι διατείνονται πως η πτώση της τιμής του πετρελαίου καθιστά ζημιογόνες πολλές αμερικάνικες εταιρείες παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου και αερίου.
Όπως και να έχει η πτώση της τιμής του πετρελαίου αυξάνει τον αριθμό των χωρών που έχουν συμφέρον να ανέβει η τιμή. Μια ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή η οποία θα μπορούσε να κλείσει τα στενά του Ορμούζ θα εκτόξευε την τιμή του πετρελαίου…
Παράλληλα, στη γειτονιά μας ο Ερντογάν που εζήλωσε τη δόξα του Μουσολίνι, μετά τις γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ και τη συμφωνία με τον φύλαρχο της Τρίπολης της Λιβύης, βάζει τεθωρακισμένα να ανοίγουν τρύπες στους φράχτες στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο.
Ο Ερντογάν φαίνεται πώς επιδιώκει ένα “θερμό” επεισόδιο με την Ελλάδα γιατί πιστεύει πως είναι σε θέση να της επιβάλλει εδαφικές απώλειες. Όπως και ο Μουσολίνι, ο Ερντογάν έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και την Τουρκία. Θεωρεί πως η Τουρκία είναι μια υπερδύναμη που μπορεί να επιβάλει όρους εκβιαστικά στην Ε.Ε., τις ΗΠΑ ή τη Ρωσία. Η Ελλάδα γι’ αυτόν (όπως και για τον Μουσολίνι) είναι ένα οιονεί προτεκτοράτο που πρέπει να υποχωρεί στις απαιτήσεις του.
Μέσα σε όλα αυτά βγήκε και η Ιερά Σύνοδος να υποστηρίξει πως ο “κοροναϊός” δεν μεταδίδεται μέσω της θείας Κοινωνίας. Η Ιερά Σύνοδος σε ανακοίνωσή της τονίζει ότι “χωρίς να καταδικάζουμε κανέναν για τον φόβο και την ανησυχία του (σ.σ.: για τον κοροναϊό), ομολογούμε ότι όλοι οι πιστοί, επιτελώντας το χρέος της εν ελευθερία αγάπης μας, θα εξακολουθήσουμε στις Ορθόδοξες Εκκλησίες μας να λειτουργούμε και να κοινωνούμε, έχοντας την βεβαιότητα ότι κοινωνούμε στη Ζωή και στην αθανασία”…
Με λίγα λόγια η κατάσταση είναι περισσότερο περίπλοκη και επικίνδυνη απ’ όσο κάποιος μπορεί να φανταστεί.
Οι εξελίξεις αυτές λαμβάνουν χώρα σε ένα περιβάλλον δημογραφικής γήρανσης της Δύσης και αύξησης των μεταναστευτικών πιέσεων από φτωχές χώρες που παρουσιάζουν πληθυσμιακή έκρηξη.
Τα μηδενικά επιτόκια έχουν εκτινάξει το παγκόσμιο χρέος σε μη εξυπηρετήσιμα (με κανονικά επιτόκια) επίπεδα. Η ανάπτυξη της τελευταίας δεκαετίας υπολειπόταν σημαντικά της αντίστοιχης αύξησης του χρέους.
Οι “φούσκες” στα χρηματιστήρια και τις τιμές των ακινήτων έχουν δημιουργήσει φαινόμενα ανισότητας τα οποία διχάζουν τις κοινωνίες και τρέφουν τον λαϊκισμό.
Όλα αυτά έχουν οδηγήσει την παγκόσμια οικονομία σε μια κατάσταση κλιμακούμενων… εχθροπραξιών.
Οι κεντρικές Τράπεζες με τις προτροπές και ενίοτε και τις πιέσεις των κυβερνήσεων κρατούν εδώ και καιρό τα επιτόκια χαμηλά, κοντά στο μηδέν με τα πραγματικά επιτόκια (ονομαστικά μείον πληθωρισμός) να περνάνε σε αρνητικό έδαφος…
Ο Πρόεδρος Τράμπ στο μεγαλύτερο μέρος της θητείας του έκανε πραγματικό “μπούλινγκ” στην ηγεσία της Fed να μειώσει τα επιτόκια έτσι ώστε αυτά να είναι ανταγωνιστικά. Χαμηλότερα επιτόκια σημαίνει χαμηλότερη ισοτιμία του δολαρίου κάτι που κάνει φθηνότερες τις αμερικάνικες εξαγωγές και δημιουργεί θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ σε βάρος της Ευρώπης, της Ιαπωνίας, της Κίνας κλπ.
Τούτο συνιστά αυτό που ονομάζεται νομισματικός πόλεμος.
Μια άλλη εκδοχή οικονομικού πολέμου είναι ο εμπορικός πόλεμος και αφορά κυρίως την επιβολή δασμών στις εισαγωγές κάτι που οι ΗΠΑ, άλλοτε οι υποστηρικτές του ελεύθερου εμπορίου, κλιμακώνουν τα τελευταία χρόνια.
Ο προστατευτισμός θα μειώσει την ανεργία σε πρώτη φάση αλλά θα αυξήσει τις τιμές των προϊόντων και το κόστος ζωής με τρόπο που στο τέλος όλοι θα γίνουν φτωχότεροι. Αυτοί που θα υποφέρουν όμως είναι αυτοί που διαθέτουν χαμηλότερα εισοδήματα.
Στο παρελθόν παρόμοιες καταστάσεις οικονομικών πολέμων αρκετές φορές έχουν εξελιχθεί σε θερμές αντιπαραθέσεις. Όσοι γνωρίζουν ιστορία βλέπουν μια επανάληψη φαινομένων που θυμίζουν τη δεκαετία του ’30.
Το καλύτερο σενάριο είναι μια συνθήκη σαν εκείνη του Μπρέττον Γουντς που θα ρυθμίσει το χρέος, τις οικονομικές ζώνες και τις υποχρεώσεις όσων χρωστούν προς όσους δανείζουν και τα τελευταία χρόνια λόγω επιτοκίων γράφουν ζημιές…
Η χειρότερη είναι η συμφωνία αυτή να ακολουθήσει μια θερμή αναμέτρηση όπως έγινε με το Β’Π.Π.
Η διόρθωση στις αγορές η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες εβδομάδες δεν μοιάζει με αυτές που συμβαίνουν κάθε 10ετία περίπου. Μοιάζει με αυτές που γίνονται μια φορά κάθε 50-100 χρόνια.
Γι’ αυτό προσοχή, ψυχραιμία και υπομονή…
Του Κώστα Στούπα
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/03/blog-post_479.html