Έπρεπε να φανεί πως “σκίζουμε” τα μνημόνια…
Στην πράξη βέβαια, το σωστό κάνεις όταν αντιγράφεις το λογικό και επιβεβλημένο βήμα, κάθε ιδιώτη που βλέπει πως δεν αντέχει το κόστος και τον ανταγωνισμό και βγάζει στο σφυρί την επιχείρηση, για να μην του τρώνε τα έτοιμα.
Αυτό έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ (και ας τα παρουσίαζε αλλιώς) όταν συμφώνησε να ανοίξει τις κλειστές αγορές στην ενέργεια, τις μεταφορές, τις υποδομές, το νικέλιο, τα μεταλλεύματα και στα νερά και έστελνε στο Υπερταμείο και το ΤΑΙΠΕΔ, προς εκτέλεση…, τις ιδιωτικοποιήσεις 29 συγκεκριμένων ΔΕΚΟ, που περιελάμβανε ο νόμος των “Ναι σε όλα”.
Άλλο τώρα αν ο ΣΥΡΙΖΑ καμώθηκε πως δεν καταλάβαινε τι του έλεγαν οι δανειστές, κουνώντας στο άλλο χέρι το χαρτί της εξόδου από το μνημόνιο.
Στεκόμαστε εδώ γιατί όποιος έχει το κουράγιο (όπως εμείς) να διαβάσει τις λεπτομέρειες του συμφώνου που υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ και ψήφισαν οι “Ναι σε όλα” του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα αντιληφθεί και τους λόγους για το σημερινό μας σημείωμα.
Δεν είναι ξεχασμένα και ούτε θα ξεχασθούν όλα αυτά, αλλά όπως και να το κάνεις είναι περασμένα…, και πάμε πιο πέρα.
Στην ανακατωσούρα που έφερε στους κομματικούς διορισμούς η κατάργηση των κρατικών μονοπωλίων και η εκκαθάριση (γιατί εκεί πάμε τελικά) σε όλες τις κρατικές παράγκες που παρουσιάζονται ως βιομηχανίες…
Αν ρίξουμε μια ματιά .υς, κάπου 6.000, τελευταίους διορισμούς που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ (πριν χάσει την κυβέρνηση) θα δούμε πως πρόκειται για “ρουσφέτια μπαλώματα”, τα οποία δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τους περίπου 200.000 προνομιούχους διορισμούς της μεταπολίτευσης, από το 1974 μέχρι το 2010, που αναγνωρίσθηκε επισήμως η κρίση.
Και να πώς απλώνεται ο σημερινός χάρτης με τις δυνατότητες διορισμών κρατικών υπαλλήλων (εκτός ΑΣΕΠ βεβαίως), ξεκινώντας από τη ΔΕΗ, ως τη γιγαντιαία κομματική “φωλιά” διορισμών, προνομίων, επιδομάτων και ό,τι μπορείς να φανταστείς, για 10ετίες.
Τη ΔΕΗ που χρεώθηκε (ως κρατικό μονοπώλιο) 30.000 κομματικούς διορισμούς αν αφαιρέσουμε περίπου 5-6.000 (και πολλοί είναι) που προσλήφθηκαν με κανονικές διαδικασίες και την αξία τους.
Σήμερα οι καρέκλες στη ΔΕΗ κρατάνε τους 15.000 (από τους 35.000 των ενδόξων ετών του κάθε “σοσιαλισμού”) από τους οποίους οι 10.000 στη μητρική ΔΕΗ και οι 5.000 στις κρατικές και επίσης μονοπωλιακές θυγατρικές.
Δεν πάει άλλο όμως. Με όποια εξυγίανση και αν γίνει, για να “στολίσει” τη ΔΕΗ σε πιθανό “γάμο” όποιος δεν είναι “επίσημα προσκεκλημένος”, θα γίνεται σήριαλ…
Στο φυσικό αέριο και με τη μονοπωλιακή ΔΕΠΑ και τους δορυφόρους της (που “χόρεψαν” στο ίδιο κομματικό γαϊτανάκι) φθάσαμε ήδη στο τέλος. Η απόφαση να πουληθεί το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών του Δημοσίου δεν επιτρέπει στα κόμματα να κάνουν “χοντρό παιχνίδι” διορισμών.
Το ίδιο θα συμβεί και στα πετρέλαια και στις διανομές τους καθώς είναι θέμα χρόνου να παραδώσει το κράτος την πλειοψηφία.
Στις μεταφορές και ειδικά στους σιδηροδρόμους οι πόρτες του “μπάτε σκύλοι και αλέστε…” έκλεισαν το 2017, από τους Ιταλούς και δεν πρόκειται να ανοίξουν.
Το ίδιο και στα λιμάνια, στα νερά και στις συγκοινωνίες, που και αυτές δεν σώζονται χωρίς λεφτά του κορβανά.
Για τη ΛΑΡΚΟ ή την ΕΛΒΟ και ό,τι κρατικό έμεινε από ναυπηγεία ας κάνουν τον σταυρό τους…, αυτοί που μένουν να βρεθεί ο αγοραστής που ούτε υπήρξε ποτέ ούτε φαίνεται στον ορίζοντα του 2020-2025.
Πού θα διορίσουν λοιπόν οι “πρασινορόζ” του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από μετακλητούς (με 5μηνα και 500 ευρώ στην τσέπη), όποτε και αν έρθει η σειρά τους;
Στην κρατική υγεία; Για ρωτήστε γιατρούς και νοσηλευτές που ακόμη το παλεύουν…
Στην αστυνομία με το “αλήτικο πόλης” και τους λωποδύτες “επαναστάτες” να σεργιανίζουν και κάποιους πολιτικούς να τους κρατάνε φανάρι;
Στον στρατό, με τον παλαβό της Τουρκίας;
Γι’ αυτό σας λέμε, σύντροφοι, χωρίς χωσίματα στο κράτος, τίποτε δεν θα φέρουν στο κόμμα τα πράσινα χρώματα και οι παρδαλές δυνάμεις…
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/02/blog-post_525.html