Ιστορίες που συνέβαλαν στην άνοδο του διδύμου Τσίπρα – Καμμένου στην εξουσία. Φαίνεται όμως, ότι η εποχή των παχέων αγελάδων της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου κατά τη διάρκεια της οποίας όλα ήταν ρόδινα και ανθηρά, έχει παρέλθει για τα καλά και άρχισαν και πάλι οι μαθητές να λιποθυμούν, οι νέοι να καίγονται με τα μαγκάλια και η φτώχεια και η δυστυχία να καλπάζει.
Επειδή όμως αυτές οι ιστορίες, δεν είναι πλέον πειστικές, οι φωτεινοί εγκέφαλοι του Σύριζα ανακάλυψαν ένα νέο λαμπρό πεδίο αντιπαράθεσης. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το κάρβουνο, δηλαδή τον λιγνίτη.
H μάχη υπέρ του λιγνίτη και συγκεκριμένα η μάχη για την ανατροπή του χρονοδιαγράμματος του τερματισμού λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, στην Μεγαλόπολη και στην Δυτική Μακεδονία.
Tην στιγμή που η κυβέρνηση βάζει μπροστά το πρόγραμμα σωτηρίας της χρεωκοπημένης από την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, ΔΕΗ, προωθώντας ταυτόχρονα την απολιγνιτοποίηση και τοποθετώντας την Ελλάδα ψηλά στην ατζέντα της πράσινης Ευρώπης, ο Σύριζα παθαίνει ξαφνικά αμνησία.
Αμνησία, που καλύπτει τις επιλογές του για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, επί διακυβέρνησης του.
Διότι αυτός ο ίδιος Σύριζα, που τώρα επιδιώκει την παραμονή του λιγνίτη στη ζωή μας, είχε προσπαθήσει δυο φορές ανεπιτυχώς να πωλήσει τις λιγνιτικές μονάδες.
Βέβαια τώρα που βρίσκεται στα έδρανα της αντιπολίτευσης, ο Σύριζα υιοθέτησε και τον τίτλο της “Πράσινης Αριστεράς”.
Όμως πως είναι δυνατόν ο Σύριζα ως Πράσινη Αριστερά, να παίρνει θέση υπέρ του λιγνίτη και κατά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας;
Η απάντηση είναι προφανώς φωλιασμένη κάπου μέσα στην τρικυμία κρανίου των ηγετικών στελεχών του Σύριζα.
Ταυτόχρονα η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για “πολιτική ξεπουλήματος των δημοσίων εταιρειών και δικτύων ενέργειας της χώρας, η οποία υπονομεύει την ενεργειακή μετάβαση ευνοώντας λίγους και εκλεκτούς”.
Λησμονεί ότι επί κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου εισήλθε στο μετοχικό κεφάλαιο του ΑΔΜΗΕ η κινεζική State Grid Europe Ltd, με ποσοστό 24%.
Και μάλιστα σήμερα, η συγκεκριμένη συμφωνία ιδιωτικοποίησης δημιουργεί πρόβλημα στην δεύτερη φάση πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ, διότι η κινεζική State Grid, διαθέτει προτιμησιακό δικαίωμα, από το 2021 μέχρι το 2027, το οποίο επιθυμεί να εξασκήσει.
Γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προθέσεις τόσο της κυβέρνησης όσο και της Κομισιόν, που είναι η προσέλκυση “δυτικών” επενδυτών.
Πάντως η μυρωδιά από καμένο που κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα, δεν προέρχεται ούτε από μαγκάλι, ούτε από κάρβουνο, ούτε από λιγνίτη.
Προέρχεται από τα καμένα μυαλά που ενορχηστρώνουν αυτήν την θλιβερή και φτηνή αντιπολιτευτική στάση.
Λες και οι πολίτες δεν έχουν μνήμη.
Λες και οι πολίτες δεν έχουν νοιώσει βαθιά στην ζωή τους, τον καιροσκοπισμό των στελεχών του Σύριζα.
Κωνσταντίνος Χαροκόπος
liberal.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/02/blog-post_298.html