Προφανέστατα!
Κάθε δέσμευση ατομικής ιδιοκτησίας συνιστά περιορισμό της ιδιοκτησίας και το σωστό θα ήταν να αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες μέσω της διαδικασίας απαλλοτρίωσης.
Αλλά με τη διαδικασία αυτή, τα κλειστά κέντρα δεν θα ήταν έτοιμα την άνοιξη, όταν οι ροές αναμένεται να αυξηθούν, τα νησιά θα ξαναπνίγονταν και θα τρέχαμε πάλι πίσω από τις εξελίξεις.
Χάνουν οι ιδιοκτήτες τους κάποιο εισόδημα ή άλλο όφελος;
Αν όντως είναι ιδιωτικές (και όχι δασολιβαδικές ή δημοτικές) με ξεκάθαρο ιδιοκτησιακό καθεστώς, πιθανότατα όχι, γιατί μοιάζουν εντελώς χέρσες:
Λιβάδια και χλόη χωρίς σπίτια ούτε λοιπές αξιοποιήσιμες εγκαταστάσεις.
Αντιθέτως, αν δοθεί μηνιαίο ενοίκιο, όπως εξήγγειλε ο Μηταράκης, οι ιδιοκτήτες τους θα έχουν ένα εισόδημα για χέρσα γη, που παρέμενε αναξιοποίητη.
Υφίστανται βάρος τα νησιά από τα υφιστάμενα κέντρα και τα νέα που θα κτιστούν;
Αναμφισβήτητα, πρόκειται για επαχθές μέτρο. Αλλά ποια άλλη εναλλακτική έχουμε; Να αφήσουμε το σημερινό άγος ως έχει;
Μπορεί να “στεγανοποιηθεί” η θάλασσα; Αναλαμβάνει κανείς το συνειδησιακό βάρος να βυθίζει βάρκες και να αφήνει ανθρώπους να πνίγονται;
Αν οι κλειστές δομές γίνουν στην ηπειρωτική Ελλάδα, ποιος εγγυάται ότι η Τουρκία θα δέχεται επιστροφές μεταναστών, αφού, σύμφωνα με την επικρατούσα ερμηνεία της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, επιστροφές γίνονται μόνο από κέντρα κράτησης/φιλοξενίας των νησιών;
Αντιλαμβάνομαι το θυμό των νησιωτών συμπατριωτών μου, αλλά όποιος αντιτίθεται στη λύση που προωθείται, ας προτείνει εναλλακτικές.
Και, όντως, κανείς δεν εγγυάται πως η νέα πολιτική της Κυβέρνησης – η οποία αιφνιδιάστηκε από το μέγεθος του προβλήματος και τώρα τρέχει – με τα κλειστά κέντρα θα επιτύχει. Αλλά στην παρούσα φάση, υπάρχει κάποια καλύτερη πρόταση;
Ποιος δεν θα επιθυμούσε την ιδανική λύση, που θα περιόριζε το μεταναστευτικό, χωρίς επιτάξεις, χωρίς κλειστά κέντρα και χωρίς επιβάρυνση των νησιών;
Υπάρχει, όμως, τέτοια λύση;
Αλλά αν δεν υπάρχει, κάπου δεν πρέπει να γίνουν τα κλειστά κέντρα;
Ούτε να ίπτανται γίνεται ούτε να εξαφανιστούν από προσώπου γης οι μετανάστες γίνεται.
Αυτά μπορεί να συμβαίνουν στους Avengers . Battlestar Galactika, αλλά όχι στην πραγματικότητα.
Εντέλει, όλοι επιταγμένοι είμαστε σε αυτή την τεράστια γεωπολιτική και κοινωνική πρόκληση, που αντιμετωπίζουμε ως χώρα. Και είναι ένα πρόβλημα που ήρθε, για να μείνει.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Και τα ερωτήματα που διατυπώνω παραπάνω δεν είναι ρητορικά • αποτελούν ειλικρινείς απορίες μου.
Αντί, λοιπόν, να τρωγόμαστε σαν τα κοκόρια, να δούμε πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε συλλογικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Άλκης ο Επιταγμένος
Idiotες
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/02/blog-post_567.html