Αν αυτό που ζούμε (και θα συνεχίσουμε να ζούμε μέχρι το 2022 των μεγάλων υπερπλεονασμάτων) λέγεται έξοδος από το μνημόνιο και για να μη τρελαθούμε εντελώς, ας κοιτάξουμε μπας και είναι καλύτερα… μέσα σε μνημόνιο.
Είμαστε υπερβολικοί; Θα φανεί το τρίμηνο, μέχρι το Πάσχα, που οι Γερμανοί και οι άλλοι έχουν στήσει ήδη τις “ψησταριές” περιμένοντας και το αίτημά μας (εύλογο από κάθε πλευρά όσο επιμένουν για ανάπτυξη) να περάσουμε μέρος από τα κέρδη των ομολόγων μας στην χρηματοδότηση των επενδύσεων.
Το πιθανότερο είναι πως θα τα καταφέρουμε, (η κυβέρνηση άλλωστε έχει βάλει όλα τα δυνατά της) αλλά θα μας βγάλουν το λάδι. Τόσο από το Βερολίνο όσο και από τις Βρυξέλλες (για να κάνουν το χατίρι . Βερολίνο…).
Αλλά με τι υλικά θα μας “ψήσουν”, τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, που θα πηγαινοέρχονται στην Αθήνα εκείνοι και εμείς στις Βρυξέλλες . Βερολίνο;
Δεν τα κρύβουν. Θα ισχυρίζονται τα γνωστά.
- Πως δεν εμπιστεύονται τις επενδύσεις που εννοούμε, από την στιγμή που έχει ανάμειξη το ελληνικό κράτος.
- Πως έτσι λέμε πάντα (για τις επενδύσεις) και άλλα κάνουμε.
- Πως, ως ελεγχόμενη οικονομία, θέλουμε να δώσουμε λεφτά στους πελάτες των κομμάτων για να φτιάξουν τα κρατικά έργα που θα τους μοιράσουμε.
- Και θα μας θυμίζουν πως αυτές τις μπαγαμποντιές κάνουμε εδώ και 40 χρόνια.
Οπότε αν δεχθούν να πάρουμε μέρος από τα κέρδη των ομολόγων για να χρηματοδοτήσουμε επενδύσεις θα μας “καπελώσουν” με ότι δεν μπορείς να φαντασθείς για εγγυήσεις, αφού προηγουμένως μας βάλουν να εξοφλήσουμε κρατικά φέσια στις επιχειρήσεις και να τους πείσουμε (με χαρτιά και πρόγραμμα) πως θα ανοίξουμε και την αγορά στην ενέργεια.
Άντε τώρα (μέσα στο κλίμα αυτό) να τους μιλήσεις και
- για το ειδικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα επενδύσεων προς τους μικρομεσαίους που προετοιμάζεις (ελαφρύνεις φόρων, εισφορών, κατάργηση χαρατσιών και μειώσεις τόκων),
- έστω και με το επιχείρημα πως η βιοτεχνία καλύπτει σήμερα το 98,5% της μεταποιητικής μας παραγωγής.
Θεωρούν και τους μικρομεσαίους (στην πλειοψηφία τους) κομματικούς πελάτες.
Για να μείνουμε μάλιστα “σούζα” (όπως τα προηγούμενα χρόνια) θα μαυρίσουν και την εικόνα του νέου πτωχευτικού, για το οποίο ήδη “ξινίζουν”, μουρμουρίζοντας… ότι όσα κάνουμε στην ιδιωτική μας αγορά στηρίζονται στη βάση της αμετακίνητης πολιτικής “αξίας” (όλης της ελληνικής Βουλής) να διατηρήσει η οικονομία της χώρας τον κρατικοδίαιτο χαρακτήρα της.
Γκρίνιες θα ξεσπάσουν και στην αγορά ενέργειας.
Μαύρες ώρες θα περάσουμε τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, (που περιμένουμε πως και πως τα καλά λόγια για την τωρινή αξιολόγηση από το Eurogroup) μέχρι να “δέσει” η χρηματοδότηση επενδύσεων από τα κέρδη των ομολόγων.
Με τη σκέψη ότι πρόκειται να ξεκινήσουμε τις πιέσεις για τη μείωση των υπερπλεονασμάτων.
Και με την εκτίμηση ότι αν μας δώσουν μείωση, θα πρέπει να ορίσουμε δρομολόγια με άνοιγμα της ενεργειακής αγοράς (πωλήσεις ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ) και με αποκρατικοποιήσεις στις μεταφορές και τις υποδομές, η άδειά τους να χρησιμοποιήσουμε κέρδη σε επενδύσεις θα γίνει πανάκριβο “δώρο”.
Οι μάχες θα είναι ατέλειωτες μέσα στον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο έστω και αν, με δηλώσεις θαυμασμού και κουράγιου (από τους ίδιους και από τις εφημερίδες τους), συνεχίσουν να μας κολακεύουν.
Δηλαδή τα γνωστά “επικοινωνιακά περιτυλίγματα”.
Έχουν το δίκιο τους οι δανειστές ή τεντώνουν απαράδεκτα το σκοινί;
Κατά την άποψή μας συμβαίνουν και τα δύο.
- Όσο κυριαρχεί η εικόνα της κρατικοδίαιτης οικονομίας (αυτό δείχνεις όταν ετοιμάζεις -αν είναι αλήθεια- άλλα 35 εκατ. από λεφτά φορολογούμενων για τη ΛΑΡΚΟ),
- οι δανειστές (δικαιολογημένα) θα σου ελέγχουν τον κρατισμό.
Από την άλλη, όταν
- αντί για τους ζουρνάδες που θα έπαιζες να χορεύουν… (το 2015),
- σε βάζουν αυτοί να χορεύεις “στους ρυθμούς του ναι σε όλα”, μέχρι και τις εκλογές του 2019,
…γιατί να σου χαλαρώσουν τα λουριά.
Επειδή δήλωσες πως είσαι έξω από τα μνημόνια; Για πήγαινε να το πεις αυτό, στο Βερολίνο…
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/02/blog-post_360.html