Μέχρι να βρεθεί κόμμα στην εξουσία, να έχει ανάγκη τα προσφερόμενα κομματικά δεκανίκια που κατάφεραν και χώθηκαν στη Βουλή (το ξαναείδαμε το έργο και το 2015) κάτι πρέπει να λένε. Κάτι πρέπει να κάνουν, για να μην σκορπίσουν οι “οπαδοί”.

Ποιοι “οπαδοί”; Αυτοί τέλος πάντων που τους κρατάνε με νύχια και με δόντια… και δεν τους εμφανίζουν, γιατί δεν γεμίζουν ούτε εξέδρα κολυμβητηρίου.

Αλλά τι θα προτείνεις στην ψευτοαριστερή Ελλάδα (όπου διώκτες κάθε μορφής ιδιωτικής πρωτοβουλίας περισσεύουν και στη Βουλή -ανεξάρτητα από το τι δηλώνουν πως πιστεύουν-) εκτός από τον “οραματισμό” να εγγυηθεί το κράτος-πατερούλης τη σωτηρία του λαού…, ανάμεσα στους οποίους είναι και οι πελάτες σου…

Πασίγνωστη, δοκιμασμένη και απολύτως επιτυχημένη “συνταγή” στο σύνολο των “μαγειρεμάτων”, από όλες τις κυβερνήσεις και σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης.

Τα “υλικά”είναι άφθονα.

Ξεκινάς με βάση τα κόκκινα δάνεια. Προσθέτεις καρυκεύματα από αρκετό “δάκρυ” για τον πονεμένο λαό των δανειοληπτών (που πρέπει να σωθεί αποκλειστικά από το κράτος-πατερούλη).

Και ως “συντηρητικά της σούπας” χρησιμοποιείς τους “ηλίθιους”, που έχουν καλύψει κανονικά τα δάνειά τους και ανταποκρίνονται πάντα στις υποχρεώσεις τους.

Αυτούς δηλαδή που θα καπελωθούν το “μαγείρεμα” (τους αρέσει δεν τους αρέσει) γιατί ψηφίστηκε στη Βουλή.

Από ποιους; Από τους διώκτες των ιδιωτών και της ιδέας ότι το κράτος πρέπει να αφήσει την οικονομία σε ιδιωτικά χέρια ή (πολύ περισσότερο) να συνδέσει την ιδιωτική πρωτοβουλία και με την ανάπτυξη, χάνοντας τα κόμματα και οι κυβερνήσεις το “νταβατζηλίκι” και τον κρατικοδιαιτισμό…

Και πάμε στη “σούπα”.

Στήνουμε ένα νέο κρατικό τέρας, με υλικά από την οικονομία και τις ανάγκες της.

Το καμουφλάρουμε με έναν τίτλο δήθεν σοβαρότητας…

Και βάζουμε εγγυητή το κράτος, με τα λεφτά των ηλιθίων που προείπαμε…

Με την ψήφιση της ιδέας ξεκινάμε τη “δουλειά”.

Ανοίγουμε πόρτες και παράθυρα διορισμών στους λιγοστούς οπαδούς μας αλλά και τους οπαδούς όσων θα βάλουν το χεράκι τους να χτίσουμε το νέο κρατικό μαγαζί διορισμών Διοικήσεων, Συμβούλων, ειδικών… Και άλλων που θα είναι προϊόν εισαγωγής…

Τόσο απλά; Δυστυχώς τόσο απλά. Τόσο ρηχά.

Και τόσο γελοία τα έχουμε ζήσει (όσοι τα ζήσαμε) από την πρώτη ημέρα της μεταπολίτευσης έως τα σήμερα.

Γι’ αυτό θεωρούμε υπερβολή να ασχοληθούμε με την “ουσία” της ανοησίας για τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων, που έπεσε χθες στη δημοσιότητα, αλλά το forum του Capital.gr δεν την άφησε να πέσει κάτω…, με εξαιρετικά και ξεκαρδιστικά σχόλια, από το πρώτο ως το τελευταίο. Τα διάβασα ευχαρίστως όλα.

Δεν χρειάζεται επίσης να επαναλάβουμε την “ουσία” της ιδέας όχι μόνο γιατί δεν υπάρχει, αλλά και επειδή, κατά τη γνώμη μου, η ιδέα… μόνο για να γίνει συζήτηση πού και πού και έτσι να μην ξεχνιούνται τα κομματικά δεκανίκια της Βουλής που την έριξαν…

Ατύχησαν όμως και σε αυτό γιατί υπάρχουν στον αέρα άλλες παρόμοιες και εξίσου ατυχείς “συνταγές”.

Το 2020 κλείνει 10ετία η “σαπουνόπερα” για την κρατική Αναπτυξιακή Τράπεζα (σενάριο που γράφτηκε από τον συμβουλάτορα των δανειστών Γερμανό Χορστ Ραϊχενμπαχ μετά το 2010) για σωτηρία μικρών, μεσαίων και ίσως και μαγαλούτσικων… επιχειρήσεων.

Προτελευταίο “επεισόδιο” (της “σαπουνόπερας”) για το όραμα της κρατικής Αναπτυξιακής Τράπεζας ήταν το “βάψιμό” της με “ροζ” χρώματα για “ροζ” διορισμούς… Που όμως έμειναν στον δρόμο…, παρά την ψήφιση και νόμου.

Συνεπώς το επόμενο επεισόδιο δεν μπορούσε να είναι άλλο από την αλλαγή της “βαφής” σε “μπλε” χρωματισμό. Ταιριαστό .ν επενδυτικό σίφουνα που περιμένουμε να κοπιάσει…

Θα έχουμε και άλλα πριν να πέσουν οι τίτλοι… Υπομονή μέχρι το τέλος του 2020.

Όταν λοιπόν έχεις να γεμίσεις με κόσμο (κομματικούς πελάτες) την κρατική Αναπτυξιακή Τράπεζα, που την έσπρωξαν από το 2018 οι άλλοι… αλλά το 2019 την παρέλαβαν εκείνοι που διαδέχθηκαν τους άλλους… (που κρίνουν επίσης πως είναι δουλειά του κράτους και μόνο του κράτους να σώζει την οικονομία με συνεχή δανεικά…)

…ποιος βλάκας θα ανοίξει δρόμο στα κομματικά δεκανίκια της εξουσίας (και ας είναι στη Βουλή) να περπατήσουν το δικό τους κρατικό “μαγαζί” διορισμών.

Έστω και με πρόσχημα τον κομματικό “λαϊκό πόνο” για τους δανειολήπτες…

Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr

Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/02/blog-post_187.html

Share.