Θάτσερ και ξερό ψωμί | politika-gr

Πλαγίως το παραδέχτηκε και ο πρωθυπουργός. Απόδειξη; Η γνωστή τροπολογία κατατέθηκε από την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.

Η παθογένεια των γηπέδων και του ποδοσφαίρου από τις
πιο μόνιμες, αδιόρθωτες και ακατανίκητες. Ολες οι μεταπολιτευτικές
κυβερνήσεις έσπασαν τα μούτρα τους. Και όλοι οι αρμόδιοι αξιωματούχοι
ακολούθησαν την πεπατημένη διαδικασία. Δηλαδή συμβιβασμοί. Δηλαδή
ισορροπίες. Δηλαδή ασπιρίνες

Και κάθε φορά, με κάθε συμβιβασμό και κάθε
επιχειρούμενη ισορροπία, τα ίδια και τα ίδια. Ακόμα πιο κάτω στον βούρκο
του βυθού. Απόδειξη; Ο χουλιγκανισμός. Απόδειξη; Η βία. Απόδειξη; Οι
σοβαρές υποψίες για στημένους αγώνες λόγω Στοιχήματος. Απόδειξη; Τα
τάγματα ένστολων αστυνομικών που περιφρουρούν τους «κανίβαλους» για να
μην κατασπαράξουν το σύμπαν.

Και ενώ πρόκειται για ιδιωτικές επιχειρήσεις. Για
ανώνυμες εταιρείες. Για επαγγελματικούς χώρους. Ο φορολογούμενος πολίτης
πληρώνει τα σπασμένα. Με κάθε τρόπο. Το προϊόν έχει ευτελιστεί και
διασυρθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου. Ελάχιστες ομάδες, να μην
πω μόνο μία συγκεκριμένα, ο Ολυμπιακός, καταφέρνουν να διαγωνίζονται
στα μεγάλα ευρωπαϊκά σαλόνια.

Απόδειξη το γεγονός πως στις περισσότερες περιπτώσεις απαγορεύεται στους
φιλάθλους να παρακολουθήσουν στο γήπεδο της αντιπάλου την αναμέτρηση με
τη δική τους ομάδα.

Και κοντά σε όλα αυτά να πληρώνει το κράτος από τον
δημόσιο κορβανά. Ποικιλλοτρόπως. Οπως παλαιότερα με τα χρέη της ομάδας
μου της ΑΕΚ που περίπου εξαερώθηκαν Οπως με τις πληρωμές από τα κρατικά
κανάλια. Οπως με τα στίφη των αστυνομικών που, αντί να προστατεύουν
γειτονιές των πόλεων, αναγκάζονται να εγκαταλείπουν τους πολίτες και να
σουλατσάρουν ως αστακοί πέριξ αλλά κυρίως εντός των γηπέδων. Οπως οι
αναμετρήσεις εκτός των γηπέδων ανάμεσα σε αστυνομικούς και
δηθεναρχικούς. Οπου όλα γίνονται λαμπόγυαλο και όπου πυρπολούνται
οχήματα και καταστρέφονται πάσης φύσεως οικοδομήματα. Οπως τα χημικά που
αναγκαστικά εισπνέουν ανύποπτοι κάτοικοι των στοχευμένων περιοχών.

Και όλα αυτά με μηδενική έως αρνητική ανταποδοτικότητα.
Το θέαμα από μέτριο έως άθλιο και εμετικό. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Οι δηλώσεις εμπρηστικές, να φουντώνουν τις πολεμικές κραυγές και τις
«φωτιές». Τα μίση και τα πάθη σαν να πρόκειται να βγούμε σε πόλεμο, να
αναμετρηθούμε με τον εχθρό προασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσια της φυλής.
Ο αθλητικός Τύπος να ρίχνει λάδι στη φωτιά. Οι Ελληνες διαιτητές να
εκλαμβάνονται ως πληρωμένοι και ενεργούμενοι από την αντίπαλη ομάδα.
Ομάδες χουλιγκάνων να απειλούν, να τοποθετούν εκρηκτικούς μηχανισμούς
και να δέρνουν ανηλεώς τις «πληρωμένες» σφυρίχτες.

Η διαιτησία στα ντέρμπι να ανατίθεται σε ονόματα της
Ευρώπης. Τα περισσότερα αποτελέσματα να αμφισβητούνται από παράγοντες
αλλά και φιλάθλους της ηττημένης ομάδας. Οι θεατές να απομακρύνονται από
αυτό το άθλιο, το μέτριο επίπεδο. Ο αριθμός των εισιτηρίων, στις
περισσότερες αναμετρήσεις, να μην ξεπερνάει τον αντίστοιχο των θεατών
μιας θεατρικής παράστασης του Εθνικού.

Και τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών ,η παρέμβαση
παραγόντων της UEFA και της FIFA. Δηλαδή οι ξένοι, δηλαδή (ας πούμε) το
ΝΑΤΟ του ποδοσφαίρου, δηλαδή αφόρητος, ανελέητος αθεράπευτος παγκόσμιος
διασυρμός.

Μπροστά σε αυτήν τη συνεχόμενη και ασυγκράτητη
βαρβαρότητα, οι καταλήψεις και οι μολότοφ των Εξαρχειών μοιάζουν με
παιδικό παραμύθι. Η εξαγγελία περί κανονικότητας πρέπει να εφαρμόζεται
και να επαληθεύεται παντού, σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα. Ομως οι
«στρατοί» των ομάδων απειλούν. Ομως, προσφάτως, οι φανατικοί της Βορείου
Ελλάδος πανέτοιμοι να εφορμήσουν εναντίον των «χειμερινών ανακτόρων»
του Μαξίμου. Ομως όλες οι κυβερνήσεις, όλοι οι αρμόδιοι υπουργοί, όλοι
οι πρωθυπουργοί και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία σε ομηρία ενός
αδιάλειπτου ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού.

Δημήτρης Δανίκας

protothema.gr