Δημήτρης Παπαγγελόπουλος: Επιφοίτηση | politika-gr

Εξίσου μη ψέμα είναι ότι δεν είπε τίποτε
που να συνδέει τον πρώην υπουργό με την κλιματική αλλαγή, την εξάπλωση
του κορωνοϊού και την αυτοεξορία της Ελένης Μενεγάκη.

Η παρασιώπηση των καταγγελιών του πρώην οικονομικού εισαγγελέα για
«οχλήσεις» του Παπαγγελόπουλου σε μια σειρά από υποθέσεις λειτουργεί
μάλλον αυτοενοχοποιητικά. 

Δείχνει την αγωνία να συγκαλυφθεί η
πολυπλόκαμη δραστηριότητα του πρώην υπουργού και σε υποθέσεις πέραν του
εγχειρήματος της Νovartis.

Υπάρχει ένας ισχυρισμός της υπεράσπισης του ελεγχόμενου που ακούγεται
εύλογος. 

Μα καλά, λένε. Αν είχαν διαπραχθεί τόσο βάναυσες αντιθεσμικές
παρεμβάσεις, γιατί οι εισαγγελικοί λειτουργοί τις θυμούνται τώρα; 

Γιατί
δεν τις κατήγγειλαν κατά τον χρόνο που τις υπέστησαν;

Μια απάντηση μπορεί κανείς να αναζητήσει στη μοίρα της πρώτης
εισαγγελέως που μίλησε δημοσίως για τις πρακτικές του Παπαγγελόπουλου. 

Η
Γεωργία Τσατάνη είδε το όνομά της κρεμασμένο σε πρωτοσέλιδα. Η τότε
πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Βασιλική Θάνου, κίνησε εναντίον της
πειθαρχική έρευνα.

Στη συνέχεια, η Θάνου άσκησε στην Τσατάνη πειθαρχική δίωξη, συμπτωματικά
μία ημέρα πριν από την προγραμματισμένη κατάθεσή της στην Επιτροπή
Θεσμών της Βουλής. 

Η βόμβα που έσκασε στην οικία της εισαγγελέως
ερμηνεύθηκε σαν «βολική βόμβα» –βολική, με την έννοια ότι ενέπνεε
συμπάθεια για το θύμα– από τα ίδια Μέσα που την είχαν στοχοποιήσει.

Το μοτίβο επαναλήφθηκε και για άλλους, ανεπίδεκτους ρασπουτινικής
επιρροής, εισαγγελικούς λειτουργούς. Πειθαρχικά ελεγχόμενη, με εντολή
υπουργού –του διαπρεπούς Παρασκευόπουλου– είχε βρεθεί μέχρι και η
εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Κουτζαμάνη. 

Οταν δεν ήταν ασφαλής ούτε η
κορυφή της Δικαιοσύνης, πώς θα μπορούσαν να ελπίζουν ότι θα απέφευγαν
τον εκφοβισμό και την έκθεση οι εισαγγελείς των κατώτερων βαθμίδων;

Ετσι, ακόμη και η «εύλογη» ένσταση της υπεράσπισης του Παπαγγελόπουλου
για την όψιμη επιφοίτηση των κατηγόρων του καταλήγει να φωτίζει
αναδρομικά όλο το πλέγμα της υπόθεσης, που όντως δεν αφορά μόνο το
εργόχειρο της Νovartis.

Δεν αφορά καν μόνο τη Δικαιοσύνη.

Φαίνεται ολοένα και καθαρότερα ότι το κίνητρο ήταν η εμμονή με τη
μιντιακή εξουσία. 

Ο Τύπος ήταν ο στόχος, αλλά και το μέσο. 

Ηταν ο
αντιδραστήρας της αντισυστημικής σκανδαλολογίας, αλλά και το όπλο για
την παραδειγματική διαπόμπευση δικαστικών λειτουργών. 

Φαίνεται τώρα,
ολοένα και καθαρότερα, πόσο ασόβαρος, αλλά και πόσο επικίνδυνος ήταν ο
καθεστωτικός ιδεασμός, από τον οποίον επέζησε η Τρίτη Ελληνική
Δημοκρατία.

kathimerini.gr