[ccpw id="136103"]

Έκτοτε διεθνώς η λέξη συβαριτισμός (sybaritisme) σημαίνει ευζωία, φιληδονία, την κατάσταση στην οποία κάποιος αρέσκεται σε υλικές μόνο απολαύσεις. Λέγεται, ότι τα άλογα του ιππικού τους χόρευαν, όταν άκουγαν μουσική και γι’ αυτό ηττήθηκαν στη μάχη. 


Φοβάμαι ότι ο Θεός έβρεξε με τα διάφορα προγράμματα και πακέτα της Ε.Ε. τόσο πολλά λεφτά στη χώρα μας, ασχέτως εάν κάποιοι πήραν μεγαλύτερο μερίδιο ή εάν έχομε για πολλούς λόγους πτωχύνει, που κινδυνεύομε να καταντήσομε συβαρίτες στη συμπεριφορά και στις διασκεδάσεις, ελπίζω όμως όχι κατά αποτέλεσμα, γιατί υπάρχουν κάποιοι που ακόμα αντιστέκονται.

Γύρω στα 400 μ.χ., το πάλαι ποτέ κραταιό ρωμαϊκό κράτος, που είχε διαιρεθεί σε ανατολικό και δυτικό, θέμα υπέστη -κυρίως το δυτικό- μία τεράστια εισβολή από διάφορα βαρβαρικά φύλα, που πιεζόμενα από τον επεκτατισμό των Μογγόλων αναγκάστηκαν να μεταναστεύουν δυτικά προς αναζήτηση χώρου για οριστική εγκατάσταση.

Η εισβολή διήρκεσε αρκετά χρόνια και παρά τις κάποιες επιτυχείς αποκρούσεις όπως του Ατίλλα στα Ηλύσια Πεδία το δυτικό ρωμαϊκό κράτος τελικά κατελύθη το 476 μ.Χ. και στη δυτική Ευρώπη εγκαταστάθηκαν διάφορα βαρβαρικά φύλλα, που λόγω των επιμειξιών με τον τοπικό πληθυσμό, της ρωμαϊκής κουλτούρας και λατινικής γλώσσας και του χριστιανισμού κατόπιν οδυνηρών διεργασιών μετεξελίχθηκαν στα σημερινά ευρωπαϊκά κράτη, ενώ το ανατολικό (Βυζάντιο) χάρη στη διπλωματία του, την οργάνωσή του και τον στρατό του κατάφερε να επιβιώσει άλλα χίλια χρόνια, αλλά κατακτήθηκε και αυτό από του Οθωμανούς Τούρκους, φυλή που μετανάστευσε από τα βάθη της Ασίας.

Η σπουδή της ιστορίας και τα διδάγματά της, επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται, είναι χρήσιμα για να καθορίσομε χωρίς πολιτικά εσωτερικά παιχνίδια τη σημερινή μας θέση στο μεταναστευτικό πρόβλημα, γιατί όπως και τότε έτσι και τώρα οι μετανάστες ήλθαν για να μείνουν με μία μόνο διαφορά.

Ότι οι σημερινοί μετανάστες είναι φανατικοί Μωαμεθανοί και δεν μπορούν να αφομοιωθούν και επιπλέον γεννούν πολλά παιδιά σε αντίθεση με την υπογεννητικότητα των Ευρωπαίων και τη γήρανση του πληθυσμού.

Ελπίζω να μην επαληθευθεί η πρόβλεψη του Δαλάι Λάμα ότι το 2050 η Ευρώπη θα γίνει μουσουλμανική.

Η χώρα μας αντιμετωπίζει εκτός των άλλων και δύο σοβαρά προβλήματα, το μεταναστευτικό και το προσφυγικό, που είναι διακριτά διότι

…το πρώτο αφορά τους παρανόμους οικονομικούς μετανάστες που επιδιώκουν να διέλθουν από τη χώρα μας προς τη δυτική Ευρώπη με διαφόρους τρόπους, αλλά εγκλωβίζονται εδώ χωρίς πόρους και στην καλύτερη περίπτωση με κακοπληρωμένη παράνομη ευκαιριακή εργασία

…και το προσφυγικό, που αφορά τους πραγματικούς πρόσφυγες οι οποίοι διέφυγαν από τη χώρα τους λόγω εμπολέμου ή εμφυλίου καταστάσεως για να διασώσουν τις ζωές τους και αναζητούν προσφυγικό άσυλο με την προοπτική επιστροφής στη χώρα τους, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια είχαμε διάφορες εισβολές παρανόμων μεταναστών σε ατομικό όμως, επίπεδο, που βρήκαν χειρωνακτική ή αγροτική απασχόληση, κάποιοι υπό συνθήκες εκμεταλλεύσεως.

Ωστόσο, από το 2015 η χώρα υφίσταται κατευθυνόμενη εισβολή μέσω των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου στην αρχή κυρίως από πρόσφυγες από τη Συρία με τις οικογένειες τους, τους οποίους οι νησιώτες τους αγκάλιασαν, τελευταία όμως από οικονομικούς μετανάστες κυρίως από το Αφγανιστάν και χώρες της Αφρικής.

Επειδή πρόσφυγες και μετανάστες μπαίνουν λαθραία στη χώρα μαζί με την ίδια βάρκα, ζουν μαζί χωρίς διάκριση στα διάφορα ΚΥΤ, έχουν την ίδια μεταχείριση και χρηματοδότηση, που συνεχίζεται ακόμα όταν τους χορηγηθεί προσφυγικό άσυλο που όμως καθυστερεί πολύ να τους δοθεί, αντιμετωπίζονται το ίδιο από τον γηγενή πληθυσμό θα έλεγα επιεικώς με καχυποψία και σε απόσταση.

Είναι γεγονός όμως, ότι οι συνθήκες διαβιώσεώς τους ιδίως στη Μόρια και στη Σάμο είναι άσχημες, αλλά είναι ασυγκρίτως καλύτερες από ό,τι υπέφεραν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες το 1922.

Η χορήγηση του προσφυγικού ασύλου καθυστερεί διότι όλοι οι μετανάστες υποβάλλουν αίτηση να τους χορηγηθεί χωρίς να έχουν την ιδιότητα του πρόσφυγα, το δε προσωπικό των υπηρεσιών δεν επαρκεί.

Πάντοτε είχα την απορία γιατί δεν έχουν βάλει φραγή στις αιτήσεις δηλαδή, εννοώ να καταρτισθεί ένας πίνακας με τα γειτονικά κράτη, που έχουν τέτοιο πρόβλημα, ώστε να χαρακτηρισθεί ένας πολίτης του που διαφεύγει από αυτό λόγω του κινδύνου της ζωής του πολιτικός πρόσφυγας.

Σημειωτέον ότι σύμφωνα με τη συνθήκη της Γενεύης περί προσφύγων την ιδιότητα του πρόσφυγα τη δίνει η χώρα που πρώτα καταφεύγει κάποιος.

Επομένως οι προερχόμενοι από την Αφρική ακόμα και από το Αφγανιστάν δεν μπορούν να χαρακτηριστούν πολιτικοί πρόσφυγες και έπρεπε οι αιτήσεις τους να απορρίπτονται αμέσως χωρίς εξέταση, ώστε να επαρκούν οι υπηρεσίες για τους πραγματικούς πρόσφυγες.

Υπάρχει ο αντίλογος ότι όλοι ισχυρίζονται ότι έχασαν τα διαβατήριά τους και συνεπώς δεν μπορεί να προσδιορισθεί η προέλευση και η διαδρομή τους, αλλά για αυτό μπορεί να βρεθεί λύση.

Σε κάθε περίπτωση όμως το πρόβλημα πλέον δεν είναι οι πρόσφυγες, γιατί έρχονται ελάχιστοι, αλλά οι μετανάστες που προσποιούνται τους πρόσφυγες.

Στα τρία νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, Λέσβο, Χίο, Σάμο η κατάσταση λόγω συνεχούς εισβολής των οικονομικών μεταναστών, παρά τις κάποιες μεταφορές τους στην ενδοχώρα, έχει γίνει αφόρητη ιδιαίτερα στην πρωτεύουσα της Σάμου Βαθύ, όπου οι μετανάστες κυρίως Αφρικανοί, υπερτερούν κατά πολύ του γηγενούς πληθυσμού.

Πολλοί από αυτούς κυκλοφορούν συνεχώς ασχημονούντες, ενώ ο ντόπιος πληθυσμός κρύβεται νωρίς φοβισμένος στα σπίτια του, έχουν καταλάβει με τα πρόχειρα καταλύματα τους σχεδόν όλη την πλαγιά που βρίσκεται το hot-spot και για να ζεσταθούν έχουν κόψει όλα τα δέντρα της περιοχής.

Του Λέανδρου Τ.Ρακιντζή
capital.gr

Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/01/blog-post_991.html