Έκαναν και έρευνες στην αγορά (Περιφερειακό Επιμελητηριακό Συμβούλιο Αττικής) και τι έβγαλαν ανάμεσα σε πολλά άλλα; Ότι, για πρώτη φορά, έπεσαν οι πωλήσεις και στα παπούτσια!!
Οι 10 εμπορικοί σύλλογοι στους 13, που ρωτήθηκαν πώς πήγαν με τις εκπτώσεις και τα άλλα εμπορικά πανηγύρια, προβλέπουν χειρότερη πορεία. Και μόνο οι 3 ότι θα κινηθούν καλύτερα ή έστω στα ίδια επίπεδα.
Από τις 30 επιχειρήσεις οι 14 είναι απαισιόδοξες για την πορεία των εκπτώσεων, οι 6 αισιόδοξες ότι θα πάνε καλύτερα. Και οι 10 εκτιμούν ότι οι χειμερινές εκπτώσεις θα ολοκληρωθούν με πωλήσεις στα ίδια επίπεδα.
Για πρώτη φορά μάλιστα, καταγράφηκε ένας διακριτός διαχωρισμός ανάμεσα στον κλάδο της ένδυσης και της υπόδησης, καθώς, όπως διαπιστώθηκε, στην κατηγορία ένδυση-υπόδηση, τόσο στην προτίμηση όσο και στις αποδείξεις, οι αγορές παπουτσιών, είναι αισθητά μικρότερες, σε σχέση με αυτές για ρούχα!!.
Στατιστικά νούμερα, ίσως πούμε. Και απόψεις της αγοράς, που αλλιώς τα θέλει και αλλιώς τα βλέπει… Μακάρι να ήταν τόσο απλά και για να γυρίσει η οικονομία, να είναι μόνο θέμα χρόνου.
Πώς όμως θα γυρίσει όταν αυτά που τρώμε (με χαρά και αισιοδοξία…), είναι τα τελευταία έτοιμα. Είναι οι οικονομίες που δεν βγήκαν έξω, γιατί δεν υπάρχουν άλλα λεφτά… Ούτε έρχονται άλλα λεφτά στις Τράπεζες. Ούτε οι Τράπεζες είναι έτοιμες για τα λεφτά που ζητάνε όλες οι επιχειρήσεις.
Ας το χωνέψουμε. Όσο μένουν, εκεί που μένουν, τα 50-60 δισ. ευρώ (των πρώην ελληνικών καταθέσεων) και δεν τα φέρνουν οι επιχειρηματίες και οι μεγαλονοικοκυραίοι (επειδή κάτι βλέπουν ή κάτι ξέρουν) άλλα λεφτά, από τις γλάστρες, δεν πρόκειται να ξοδευτούν στην αγορά.
Οπότε θα μείνουμε με αυτά που μάθαμε χρόνια τώρα. Με επενδυτικές ιστορίες για μπουλντόζες που θα αλλάξουν τη ζωή μας και παραμύθια για τα αμερικανικά κεφάλαια στον επενδυτικό παράδεισο Ελλάδα. Κεφάλαια που περιέργως…, χάνουν τον δρόμο και βρίσκονται κατά Τουρκία μεριά.., κοντά στα Γερμανικά, τα Ρώσικα και τα καινούργια Κινέζικα κεφάλαια.
Κατά τα άλλα, ασταμάτητες θα μείνουν και οι γνωστές φλυαρίες…, για εγχώριες επενδύσεις… Στατιστικές για επενδύσεις που έτσι και βγάλουμε τις αποσβέσεις είμαστε και μείον. Όσο για ανεργία και θέσεις εργασίας…, ούτε λόγος.
Και να ήταν μόνο αυτά; Μέσα στα άλλα, έχουμε και τις (συνεχείς και επίμονες) αναφορές (μέσα και έξω από την Ελλάδα) για την αγορά εργασίας της χώρας μας, που δεν έχει εργατικό δυναμικό με δεξιότητες, όπως συμβαίνει παντού στην Ευρώπη…
Αναφορές για την Ελλάδα που οι εξειδικευμένοι έφυγαν και προσφέρουν υπηρεσίες σε άλλες χώρες και βεβαίως αποκλείεται να πάρουν τον δρόμο της επιστροφής.
Για την Ελλάδα που γερνάει… και μόνο οι μετανάστες, οι πρόσφυγες και οι μουσουλμάνοι (που την έχουν κατακλείσει) είναι αυτοί που κάνουν παιδιά και ζητάνε δουλειές…
Για την Ελλάδα που χάνει τον παραγωγικό της προσανατολισμό και παραμένει στον πάτο των μετρήσεων, σε σπουδές ειδικοτήτων που θα απαιτηθούν από την νέα βιομηχανική επανάσταση…
Λόγια και απόψεις (θα πούμε ίσως) που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ωστόσο ανάμεσά στα λόγια αυτά κρύβεται η μεγάλη αλήθεια.
Ότι το κλίμα που συνθέτουν (και ας δεχθούμε πως δεν καλλιεργείται) εξυπηρετεί πολλούς σκοπούς. Και πρώτα απ’ όλα την αποεπένδυση.
Αυτό είναι άλλωστε και το βασικό επιχείρημα επιχειρηματιών και νοικοκυραίων… που δεν φέρνουν (ούτε πρόκειται να φέρουν) τα 50-60 δισ. να τα “ρισκάρουν” στην Ελλάδα ρίχνοντάς τα σε επενδύσεις.
Επενδύσεις και ας μην είναι εργατοβόρες. Επενδύσεις έστω και για να κινήσουν το ενδιαφέρον άλλων. Των ξένων ή κάποιων πολυεθνικών που δεν κατεβαίνουν βήμα παρακάτω από τη Ρουμανία ή την Τσεχία. Άντε και τη Βουλγαρία.
Καλή η αισιοδοξία λοιπόν, για τις μπουλντόζες και τις αμερικανικές και γερμανικές επενδύσεις… (αυτές που χάνονται στο δρόμο).
Δεν το λέμε μόνο εμείς. Το είδαν και στην αγορά λιανικής και τα σούπερ μάρκετ, που το έψαξαν.
Και αν σωθούν τα έτοιμα, οι λύσεις είναι μόνο δύο.
Η πρώτη (δύσκολη έως αδύνατη) να επιστρέψουν οι “ξενιτεμένες” καταθέσεις. Όλες οι καταθέσεις.
Η δεύτερη (εύκολη και συνηθισμένη στην Ελλάδα) είναι η γνωστή σούπα της εκλογολογίας “μαγειρεμένη” με κομματικές και πολιτικές ανακατατάξεις, που θα κρύβουν την προσμονή νέου σωτήρα, με μαγικές ικανότητες. Αρκεί να μην γίνουμε εμείς μέρος της λύσης.
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2020/01/blog-post_692.html