[ccpw id="136103"]
Διότι αν η αστυνομία μπούκαρε και έδειρε αδίκως τρία μέλη της οικογένειας Ινδαρέ, τότε να ρίξουμε ευθύνες στον Χρυσοχοΐδη (αφού πρώτα επικροτήσουμε την ανακατάληψη ξένης ιδιοκτησίας από την Αστυνομία).

Αν όμως αποδειχθεί ότι η οικογένεια Ινδαρέ έχει ευθύνες για τα σκηνικά στην ταράτσα, στο Κουκάκι, τότε τσάμπα καταναλώσαμε τόση φαιά ουσία για να κάνουν διάφοροι ευαίσθητοι «αριστεροί» το κομμάτι τους.

Προσωπικά δεν τάσσομαι υπέρ της μιας ή της άλλης εκδοχής. Περιμένω τη δίκη τον ερχόμενο Μάιο για να βγάλω συμπεράσματα.

Και απόρησα όταν είδα τον σοβαρό συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο, επικεφαλής της Επιτροπής για τη Διερεύνηση της Αστυνομικής Βίας, να καταγγέλλει (πριν διαπιστωθεί οτιδήποτε) ότι «τα ΜΑΤ εισήλθαν χωρίς εισαγγελική εντολή σε παρακείμενη κατοικία και κακοποίησαν άγρια τον πατέρα με τους δύο γιους του».

Απεδείχθη ότι ήταν παρόντες τρεις εισαγγελείς και ότι «εισβολή» δεν υπήρξε (δες μητέρα Ινδαρέ στον ΑΝΤ1: «Τα ΜΑΤ ήρθαν και ζήτησαν να περάσουν από το σπίτι για να μπουν στο διπλανό. Ζητήσαμε χαρτί εισαγγελέα και τους είπαμε ότι αν έχετε, να μπείτε. Είπαν ότι δεν έχουν, έκλεισε η πόρτα, κοιτούσαμε στα παράθυρα να δούμε τι γίνεται»).

Αλλά και τα περί «άγριας κακοποίησης» που ανέφερε ο αξιότιμος συνταγματολόγος δεν έχουν ακόμη αποδειχθεί. Από το βίντεο που κυκλοφόρησε δεν αποδεικνύεται κάτι τέτοιο, ενώ κάποιοι αμφέβαλαν ακόμη και για το κολάρο του Ινδαρέ.

Ας είμαστε ειλικρινείς! Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η Αστυνομία ακινητοποίησε πατέρα και γιους Ινδαρέ και πέρασε χειροπέδες όταν αυτοί εμφανίστηκαν στην ταράτσα. Τα υπόλοιπα στο δικαστήριο.

Ο κ. Αλιβιζάτος απείλησε με παραίτηση από την επιτροπή, πριν εξακριβώσει, ως όφειλε εκ της θέσεώς του, τα συνολικά γεγονότα. Όπως είχε βιαστεί και τον περασμένο Μάρτιο, όταν δήλωνε ότι «ο Τσίπρας πιάνει πουλιά στον αέρα», ενώ είχε αναλάβει να ενώσει (υποτίθεται) την Κεντροαριστερά του ΠΑΣΟΚ με το Ποτάμι!

Βέβαια, θα μου πείτε, τι ήθελε να το πει;

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε από εκείνη τη στιγμή σε τέσσερις συνεχόμενες κάλπες (ευρωπαϊκές, δημοτικές, περιφερειακές, βουλευτικές).

Την ώρα, λοιπόν, που υπήρχαν ακόμη ερωτήματα για την ταράτσα στο Κουκάκι, πώς κατόρθωσε ένας συνταγματολόγος να βγάλει συμπέρασμα σε τρία λεπτά καταγγέλλοντας τις μεθόδους του υπουργού που τον διόρισε στην επιτροπή;

Κάπου διάβασα ότι η φίλη του Αννα Παπαδημητρίου-Τσάτσου (υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ) του διηγήθηκε εν θερμώ τα περιστατικά. Αξιοσέβαστη η πηγή, αλλά μάλλον «χρωματισμένη».

Και αν υπήρξε παράνομη βία στο Κουκάκι, γιατί ο κ. Αλιβιζάτος δεν παραιτήθηκε στο μεταξύ;

Διότι αν ο αρμόδιος να διαπιστώσει τα πραγματικά γεγονότα και να πατάξει τους Ράμπο που δέρνουν, υποτίθεται, αναίτια κόσμο, υποστηρίζει μονόπατα και βιαστικά μια εκδοχή, πώς θα διαπιστωθεί η αλήθεια;

Στο μεταξύ, το πρόβλημα της ασφάλειας παίρνει διαστάσεις άτυπου εμφυλίου.

Από τη μια οι δυνάμεις που χτίζουν το παραμυθάκι με την «ακροδεξιά» βία της ΝΔ.

Και από την άλλη, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων που θέλει οι τραμπούκοι να πάψουν να εξουσιάζουν πανεπιστήμια, οι απόλυτες μειοψηφίες να μην κυριαρχούν σε πλατείες και γειτονιές, οι εγκληματίες να μη δρουν ανενόχλητοι και οι μπαχαλάκηδες να μη σπάνε μαγαζιά και ξένες περιουσίες.

Αυτό πρέπει να τελειώσει.

Δεν το είδα βέβαια πουθενά γραμμένο στην ανακοίνωση-καταγγελία του κ. Αλιβιζάτου.

Και θα ήταν τρομερή απογοήτευση αν αποδειχθεί ότι σαν κλασικός καθηγητής θα ρίχνει απλά τις ευθύνες αλλού και θα κλείνει τα μάτια στο πρόβλημα της ανομίας για να μην αναλάβει κάποιο προσωπικό ρίσκο.

Με όλο τον σεβασμό, θα θυμίσω τη φράση Αμερικανού συγγραφέα

  • «Ο μέτριος δάσκαλος μιλάει. 
  • Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. 
  • Ο εξαιρετικός δάσκαλος δείχνει. 
  • Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει».

Σοφία Γιαννακά
iefimerida.gr

Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/12/blog-post_676.html