Στην Ελλάδα όμως τις τελευταίες δεκαετίες η αριστερά είναι αυτή που κυριαρχεί ιδεολογικά και άρα αυτή που επιβάλει τη μνήμη των μαρτύρων της…
Στην ιστορία είναι συχνό το φαινόμενο η απουσία πρακτικών λύσεων να συγκαλύπτεται με “μάρτυρες”. Το κόλπο είναι τόσο παλιό όσο και το αρχαιότερο επάγγελμα και το εφαρμόζουν συχνά όλοι όσοι φιλοδοξούν να γίνουν ή να παραμείνουν “ποιμένες” ανθρώπων.
Τελευταία φορά που έγινε πολιτική υπερεκμετάλλευση ενός θύματος μιας δολοφονικής πράξης ενός θερμόαιμου και επαγγελματικά ανεπαρκούς αστυνομικού, ήταν η περίπτωση του νεαρού Γρηγορόπουλου.
Μια άλλη που τροφοδότησε την ελληνική τρομοκρατία με δεκάδες μέλη και χιλιάδες συμπαθούντες ήταν η περίπτωση Καλτεζά πριν πολλά χρόνια.
Είναι προφανές τα τελευταία πολλά χρόνια πως καταλήψεις, πανεπιστημιακό άσυλο, ακτιβίστικες οργανώσεις που κινούνται κοντά ή πέρα από τα όρια της παρανομίας, τρομοκρατία, πολιτικές σέχτες, ποινικές σέχτες συνιστούν ένα μέτωπο που έχει στόχο τη σταδιακή κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας όπως αυτή ορίζεται από την επιβολή της νομιμότητας από το κράτος.
Τα “άβατα” των Εξαρχείων, των Αχαρνών, των καταυλισμών, των καταλήψεων, των πανεπιστημιακών σχολών προβάλλονται σαν χώροι κάποιας εναλλακτικής εξουσίας όπου το κράτος δεν μπορούσε να επιβάλει τη δική του.
Τα πεδία της ανομίας αυξάνονται τις τελευταίες δεκαετίες με βάση κάποιο σχέδιο κατάλυσης της κρατικής νομιμότητας. Ο ιδεολογικός μανδύας αυτού του σχεδίου είναι η προστασία όσων διαφέρουν από την κρατική αυθαιρεσία και καταπίεση ενώ οι προφανείς επιδιώξεις είναι η υποκατάσταση του μονοπωλίου της άσκησης βίας που έχει εκχωρηθεί στο κράτος από τη βία και την τρομοκρατία πολιτικών και ποινικών συμμοριών.
Η αντίδραση της κοινωνίας…
Ένας από τους λόγους που μια σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης που αυτοπροσδιορίζεται σαν προοδευτικό Κέντρο και Κεντροαριστερά μετακινήθηκε και έδωσε την ευρεία εκλογική νίκη στη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η διάχυση της ανομίας σταδιακά τα τελευταία πολλά χρόνια και η επιθυμία (και εντολή) για αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας όπως αυτή ορίζεται από την εφαρμογή των νόμων του ελληνικού κοινοβουλίου σε όλη την επικράτεια.
Δεν πρέπει να έχουμε καμιά αμφιβολία πως αν αποτύχει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να επαναφέρει το νόμο σε όλη την επικράτεια, οι συνέπειες της επέκτασης της ανομίας θα οδηγήσουν την πλειοψηφία της κοινωνίας σε λύσεις περισσότερο δραστικές και λιγότερο δημοκρατικές.
Κανένας, εκτός ενός ιδιαίτερα μικρού αριθμού, δεν πιστεύει πως η αποκατάσταση της νομιμότητας πρέπει να γίνει με τη χρήση παράνομων μεθόδων.
Η χώρα δεν είναι αφρικανική αποικία ούτε δουλοπαροικία. Όλοι οι πολίτες έχουν δικαιώματα ακόμη και αυτοί που παρανομούν όπως δικαιώματα προστασίας της ζωής τους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους έχουν και οι αστυνομικοί.
Για όποιον παρακολουθεί, έστω και εξ αποστάσεως την ελληνική επικαιρότητα, μοιάζει απίθανο η ελληνική αστυνομία να οργάνωσε μια επιχείρηση της έκτασης βίαιης εκκένωσης μιας κατάληψης χωρίς την παρουσία εισαγγελέα και δικαστικής κάλυψης των ενεργειών τους.
Εξάλλου η εισαγγελία έκανε γνωστό πως κατά την επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης στο Κουκάκι ήταν παρόντες τρεις εισαγγελείς.
Αν πήγαιναν χωρίς εισαγγελέα θα ήταν άξιοι της μοίρας τους…
Από την άλλη πλευρά, όταν σε κτήριο λαμβάνουν χώρα παράνομες πράξεις, όπως η άρνηση εκκένωσης μιας παράνομης κατάληψης με πράξεις που βάζουν σε κίνδυνο ζωές, η επιδίωξη της πρόσβασης στον χώρο του πιθανού εγκλήματος από τις παρακείμενες οικίες με τη δικαστική παρουσία είναι αυτονόητες πράξεις σε κάθε ανεπτυγμένη δημοκρατικά κοινωνία.
Η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ κάνει λάθος αν μεθοδεύει την επάνοδο στην εξουσία προσφέροντας πολιτική κάλυψη και νομιμοποίηση σε παρανομίες. Τέτοιες πρακτικές την αποξενώνουν από την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση από την άλλη πλευρά όπως η γυναίκα του Καίσαρα οφείλει να αποδείξει πως προσπαθεί αποτελεσματικά να επιβάλλει τον νόμο τηρώντας κατά γράμμα το νόμο. Αν εντοπιστούν παραβάσεις θα πρέπει να αντιμετωπιστούν παραδειγματικά.
Η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης να έχει υπόψη πως υπάρχουν κύκλοι ανομίας που απειλούνται και θα προσπαθήσουν να ανταπεξέλθουν του ασφυκτικού κλοιού με κάποιον νεκρό τον οποίο θα προσπαθήσουν να αναδείξουν σε μάρτυρα…
Είναι ο μόνος τρόπος να διασπαστεί το μέτωπο της κοινής γνώμης που απαιτεί την επιστροφή στην κανονικότητα μιας ευνομούμενης χώρας… Αν η κυβέρνηση χάσει την υποστήριξη της πλειοψηφία της κοινής γνώμης θα γίνει διστακτική στην προσπάθεια αποκατάστασης της δημοκρατικής νομιμότητας.
Τα “άβατα” όπου απουσιάζει η κρατική νομιμότητα θα πολλαπλασιαστούν.
Αυτό σημαίνει πως χρειάζεται προσοχή και επαγγελματισμός…
Του Κώστα Στούπα
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/12/blog-post_402.html