Πριν από λίγες ημέρες η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ εξήγγειλε στάσεις εργασίας, γιατί η κυβέρνηση περιέκοψε χαριστικές ρυθμίσεις προς τους εργαζόμενους. Η κατακραυγή που ξεσήκωσε η αναγγελία της απεργίας, η έλλειψη στοιχειώδους κοινωνικού ερείσματος, ανάγκασε τους συνδικαλιστές να πάρουν πίσω την απόφαση τους.
Ας αναλογιστούμε τι θα γινόταν πριν από μερικά χρόνια.
Το ίδιο έγινε και με την απεργία του ΟΣΕ. Είναι προφανές πως αυτές οι κινητοποιήσεις, αν δεν έχουν κοινωνική αποδοχή, ουδεμία έχουν πιθανότητα επιτυχίας. Και δεν έχουν κοινωνική αποδοχή γιατί οι πολίτες θεωρούν τα συνδικάτα πως είναι συνυπεύθυνα –λόγω των προνομίων που απολαμβάνουν –για την κρίση.
Εδώ και αρκετές εβδομάδες όλοι είχαμε στραμμένη την προσοχή μας στην κατάληξη που θα είχαν οι πορείες για το Πολυτεχνείο και για τον Γρηγορόπουλο. Υπήρχε διάχυτος ο φόβος πως οι αντιεξουσιαστές θα έδιναν την μάχη των μαχών με τα ΜΑΤ. Θα ζητούσαν να πάρουν την ρεβάνς για τις επιτυχίες των οργάνων της τάξεως στα Εξάρχεια.
Όχι μόνον τίποτα δεν συνέβη, αλλά οι ελάχιστοι αντιεξουσιαστές που αποπειράθηκαν να ρίξουν μολότοφ στους αστυνομικούς, εγκλωβίσθηκαν και κάποιοι από αυτούς συνελήφθησαν και τους απαγγέλθηκαν κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες.
Διαμαρτυρήθηκαν μόνον οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι.
Αλλά .ν τομέα της οικονομίας, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου γίνεται ομαλά, χωρίς εντάσεις και κινητοποιήσεις. Η οικονομία μας σταδιακά αποκρατικοποιείται. Ανέκαθεν οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν μια κατάρα για τον κοινό νου. Κάθε τι το ιδιωτικό ήταν εξ ορισμού κακό. Η ιδιωτική πρωτοβουλία είχε δαιμονοποιηθεί, και όχι μόνον από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα, η κοινή γνώμη ακούει με ανακούφιση για τα Ναυπηγεία της Σύρου, περιμένει να ακούσει τα καλά νέα για την ΕΛΒΟ, την ΕΑΣ, περιμένει να δει τις μπουλντόζες στο Ελληνικό.
Πράγματα πρωτοφανή για μια κρατικίστικη και κρατικοδίαιτη κοινωνία.
Ακόμα και η απόπειρα του Α.Τσίπρα να μετακινήσει το κόμμα του προς πιο μετριοπαθείς θέσεις, κάνοντας άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά, είναι κάτι το θετικό. Ασχέτως του αποτελέσματος αυτής της προσπάθειας, φαίνεται πως και η ριζοσπαστική Αριστερά, αντιλαμβανόμενη τις αλλαγές που έχουν συντελεσθεί και συντελούνται στην Ελληνική κοινωνία, προσπαθεί να μετασχηματιστεί.
Η Νέα Δημοκρατία ήταν κατά βάση ένα κόμμα με έντονα τα χαρακτηριστικά του κρατισμού. Αλλωστε η διακυβέρνηση της περιόδου 2004-2009 ήταν μια από τις βασικές αιτίες της κρίσης που περάσαμε. Σήμερα και αυτό το κόμμα έχει μεταμορφωθεί. Είναι ο κύριος φορέας της φιλελεύθερης αντίληψης για την οικονομία και αυτό δεν το έκρυψε. Με αυτό το σύνθημα κατέβηκε στις εκλογές και τις κέρδισε.
Φαίνεται, λοιπόν, πως ζούμε ιστορικές στιγμές. Ένας κύκλος κρατισμού, ανομίας και μπάχαλου, κλείνει. Ας είμαστε αισιόδοξοι πως με την καινούργια χρονιά, οι ιδέες του νόμου και της τάξης, της ανοικτής και φιλελεύθερης οικονομίας, της υπεράσπισης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, όλα αυτά θα στεριώσουν και θα διευρυνθούν.
Του Σάκη Μουμτζή
liberal.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/12/blog-post_165.html