Και δεν είναι μόνο η Σύρος. Είναι και η Πάρος και η Νάξος και η Μύκονος. Όλες οι Κυκλάδες που περιμένουν 10ετίες τώρα να έχουν ίση μεταχείριση με τους άλλους Έλληνες στην ασφαλή ηλεκτροδότηση.
Κατά τα άλλα οι Κυκλάδες είναι και τουριστικός και βιοτεχνικός προορισμός, με πρωταγωνιστή στα τουριστικά έσοδα τη Μύκονο αλλά σταυροκοπούνται να μην μείνουν από ρεύμα τα μαγαζιά και οι ταβέρνες.
Είναι όμως και η Κρήτη στην ίδια κατάσταση. Ούτε στην Κρήτη υπάρχει σιγουριά ηλεκτροδότησης. Ούτε σύνδεση της Κρήτης με το κεντρικό σύστημα κρατικού μονοπωλίου ηλεκτρισμού. Άλλες 10ετίες αναμονής. Αλλά μπλεξίματα και εκεί.
Κατά τα άλλα, επενδυτικός στόχος του διεθνούς κεφαλαίου η Κρήτη. Στο μάτι του κυκλώνα των ενεργειακών αναζητήσεων και των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου η Κρήτη. Μέγας τουριστικός προορισμός η Κρήτη. Αυτόνομη οικονομικά …η Κρήτη.
Ίσως, στο σημείο αυτό, έπρεπε, δεν θα το κάνω, να επαναλάβω τις πάμπολλες γκρίνιες του συνόλου των καταναλωτών ηλεκτρικού ρεύματος, που έχουμε χρυσοπληρώσει με εκατομμύρια ευρώ όλα αυτά τα σχέδια (στα χαρτιά δηλαδή…) για διασυνδέσεις ηλεκτρισμού Κρήτης και Κυκλάδων με ασφαλή δίκτυα (ένας Θεός να τα κάνει…) ηλεκτρικού ρεύματος.
Τα εκατομμύρια ευρώ που κανείς δεν ξέρει τι έγιναν και αν θα τα κόψουν από τους λογαριασμούς ρεύματος μετά το 2021 για τις Κυκλάδες και όποτε δεήσει η όποια κυβέρνηση να κάνει τη σύνδεση και με την Κρήτη.
Πώς όμως να μη σταθώ και σε αυτό το ρεζιλίκι μας ως χώρα (της μη ασφαλούς ηλεκτρικής σύνδεσης) όταν προχθές (μετά πολλών κόπων και ακόμη περισσότερων οικονομικών βασάνων…) εγκαινιάσαμε ακόμη μια φορά (την 5η κατά σειρά από το 1860!!) τα ναυπηγεία της Σύρου που άλλαξαν χέρια, στο παραπέντε, και δεν έγιναν παλιοσίδερα, όπως θα γίνουν τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά αν δεν βρεθεί κάποιος χριστιανός ή έστω και βουδιστής Κινέζος να τα αγοράσει για να αναστηθούν, μακριά από τα χέρια του κράτους.
Το επισημαίνουμε γιατί, μόλις χθες (και όχι πριν από μια 10ετία που έπρεπε) πολύ το καμαρώσαμε που ξεκίνησε η δεύτερη φάση ασφαλούς ηλεκτρικής διασύνδεσης της Σύρου για να μην έχει πρόβλημα και το ναυπηγείο, που πήρε ξανά εμπρός.
Μόλις χθες ξεκινήσαμε. Αλλά τις ανάγκες για την ασφάλεια ηλεκτροδότησης των Κυκλάδων την εντοπίσαμε τη δεκαετία του 1990!!!
Και τα πρώτα χαρτιά έπεσαν στο τραπέζι των συζητήσεων το 2000. Και οι (αρχικές) επίσημες ανακοινώσεις για το καλώδιο διασύνδεσης το 2004 ή λίγο μετά!!
Από τότε και μέχρι και το 2019 οι πέντε κυβερνήσεις(!!!) ασφαλώς και δεν ξέχασαν… να βάλουν στο πρόγραμμά τους και τις διασυνδέσεις ασφαλούς (λέει) ηλεκτροδότησης Κυκλάδων και Κρήτης.
Φθάνουμε έτσι στο 2019 (σε απόσταση ανάσας από την 4η βιομηχανική επανάσταση στην Ευρώπη) και πανηγυρίζουμε τι; Την ασφαλή ηλεκτροδότηση προς εξυπηρέτηση της βιομηχανίας, του τουρισμού, της ναυπηγικής βιομηχανίας, του εμπορίου και των κατοίκων βεβαίως, των Κυκλάδων και της Κρήτης.
Στη “μαρκίζα” όμως του “καταστήματος της οικονομίας” είναι φωτισμένο και λαμπιρίζει το “Επενδύω στην Ελλάδα”.
Στο 2019, που άλλοι βαδίζουν προς την 4η βιομηχανική, εμείς ψαχνόμαστε για επενδύσεις σε μια Ελλάδα που μπορείς να χτίζεις όπου σου γουστάρει και όπως σου γουστάρει (άναρχα και αυθαίρετα) χωρίς άδεια, αλλά το αυθαίρετό σου έχει φως, νερό, τηλέφωνο, γιατί λίγο πριν ή λίγο μετά από τις εκλογές (όλες τις εκλογές και με όλες τις κυβερνήσεις) θα τα νομιμοποιήσεις όλα με κάποιο πρόστιμο, που ποτέ δεν πρόκειται να το πληρώσεις επειδή ποτέ δεν θα σου γκρεμίσουν το αυθαίρετο.
Σε αυτή την Ελλάδα ονειρευόμαστε μήπως έλθει και η Volkswagen (το έχουμε σημειώσει ξανά αυτό το αστείο…), αν δεν πάει στην Τουρκία να επενδύσει πάνω από 1 δισ. ευρώ για 300.000 αυτοκίνητα ετησίως, με 4.000 εργάτες.
Στην Τουρκία (απέναντι από τη Σύρο) που ούτε έδρα δεν άλλαξαν οι πολυεθνικές της, ανάμεσα στις οποίες 5-6 σχεδιάστηκαν να ξεκινήσουν ή και ξεκίνησαν από την Ελλάδα μετά το 2000, όταν εμείς απλώς ανακαλύπταμε(!!) ότι οι σοβαρές επενδύσεις (ναυπηγεία, αυτοκίνητα, χάλυβας, τσιμέντο, χημικά) θέλουν φθηνό ρεύμα με ασφαλέστατες συνδέσεις.
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/12/blog-post_681.html