Πριν λίγες μέρες ο Έλον Μάσκ ανακοίνωσε πως η μεγαλύτερη επένδυση της αυτοκινητοβιομηχανίας Tesla στην Ευρώπη θα γίνει στη Γερμανία κοντά στο Βερολίνο.

Η μονάδα θα ξεκινήσει τη λειτουργία της περί το 2021 και θα απασχολεί κοντά στα 10.000 άτομα.

Η απόφαση πάρθηκε μετά από μυστικές διαπραγματεύσεις με τον Γεργκ Στάινμπαχ, υπουργό Οικονομίας του κρατιδίου του Βρανδεμβούργου όπου ανήκει το Βερολίνο, οι οποίες κράτησαν έξι μήνες…

Βλέπε: Έως και 10.000 θέσεις εργασίας θα δημιουργήσει η Tesla με το νέο εργοστάσιό της στην Γερμανία

Ενδιαφερόμενες για την επένδυση αυτή ήταν πολλές ευρωπαϊκές χώρες αλλά και τα υπόλοιπα γερμανικά κρατίδια.

Η ανάγνωση της είδησης στους περισσότερους εξ ημών δημιούργησε συνειρμούς, σκέψεις και προσδοκίες για την επένδυση που σχεδίαζε να πραγματοποιήσει η VW στην Τουρκία και την ανέστειλε μετά τις εξελίξεις που δρομολόγησε η εισβολή της γειτονικής χώρας στη Συρία.

Η αναβολή ή ματαίωση της επένδυσης αυτής δημιούργησε ελπίδες σε μια σειρά χώρες της περιοχής οι οποίες φαίνεται πως κινούνται προς τη διεκδίκησή της.

Υποψηφιότητα φαίνεται πως έβαλε και η χώρα μας. Ο αρμόδιος υπουργός κ. Γεωργιάδης εμφανίστηκε σε εκπομπή της ΕΡΤ και ανέφερε ρητά πως η χώρα μας κινείται προς την κατεύθυνση προσέλκυσης της επένδυσης.

“Το μόνο που μπορώ να πω γι’ αυτό, είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, εγώ ως Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων και ο αρμόδιος Υφυπουργός για την εξωστρέφεια, ο κύριος Φραγκογιάννης, έχουμε ήδη δείξει ζωηρό ενδιαφέρον γι’ αυτό το θέμα” είπε ο υπουργός Ανάπτυξης, αλλά τόνισε: “Όμως για να κάνω ανακοινώσεις, θα πρέπει να έχω αποτέλεσμα…”.

Κατ’ αρχήν δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε καλή επιτυχία στην προσπάθεια της κυβέρνησης να προσελκύσει μια τόσο εμβληματική επένδυση, ανάλογων με αυτών που δεν έχουν γίνει μετά τη δεκαετία του ’60…

Όμως είναι δύσκολο ως αδύνατο για την Ελλάδα να προσελκύσει τόσο σημαντικές επενδύσεις όπως της Tesla και της Volkswagen (ή επενδύσεις όπως το Αλουμίνιον της Ελλάδος που έλαβε χώρα πριν πολλές δεκαετίες) και τούτο για αρκετούς λόγους.

Μεταξύ των συνηθισμένων εμποδίων είναι:

  • Το “αριστεριστοκρατούμενο” ΚΑΣ που με πρόσχημα πιθανά και απίθανα αρχαιολογικά ευρήματα εμποδίζει οποιαδήποτε σημαντική επένδυση στη χώρα γιατί ενδεχομένως έτσι θεωρούν κάποιοι μικρόνοες αριστεριστές ότι η ανέχεια θα ριζοσπαστικοποιήσει τον λαό φέρνοντας εγγύτερα μια επανάσταση.
  • Η γραφειοκρατία και η διαφθορά όπου η Ελλάδα κατέχει κορυφαίες θέσεις στην Ευρώπη.
  • Οι αυθαιρεσίες του ΠΑΜΕ και του Ρουβίκωνα που λειτουργούν στην ελληνική επικράτεια ως κράτος εν κράτει, κλείνοντας δρόμους λιμάνια και εισόδους επιχειρήσεων.
  • Η φορολογική αστάθεια καθώς στη χώρα οι φορολογικοί νόμοι αλλάζουν πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ίδιας διακυβέρνησης και σίγουρα ριζικά όταν εναλλάσσονται κυβερνήσεις στην εξουσία.

Τέτοιες επενδύσεις είναι μακροπρόθεσμες και προϋποθέτουν σταθερούς και διάφανους κανόνες με ορίζοντα δεκαετιών.

Κανένας σοβαρός μάνατζερ δεν θα επέλεγε μια χώρα που ο πρώτος τυχόντας που παριστάνει τον υπουργό, το πρώτο που θα κάνει αν πέσουν έξω οι δημοσιονομικοί στόχοι θα είναι να αυξήσει τους φόρους ή αν αντιλαμβάνεται τον εαυτό του για “έξυπνο” να το πράξει έμμεσα π.χ. μέσω της αλλαγής του ορίου των αποσβέσεων…

Όποιος μάνατζερ πρότεινε την Ελλάδα σαν τόπο επένδυσης θα κινούσε αμέσως υποψίες στο εποπτικό συμβούλιο και τους μετόχους της εταιρείας.

Αυτά είναι τα συνηθισμένα εμπόδια που αφορούν κάθε είδους επένδυση. Μια τόσο στρατηγικής σημασίας επένδυση θα είχε πρόβλημα με την απουσία εξειδικευμένου και πειθαρχημένου στελεχιακού και εργατικού δυναμικού.

Επιπλέον, τόσο υψηλής ειδίκευσης παραγωγικές επενδύσεις χρειάζονται ένα ανάλογο γενικότερο παραγωγικό περιβάλλον. Χρειάζονται ένα “οικοσύστημα” ανάλογων παραπληρωματικών και συμπληρωματικών δραστηριοτήτων εντός του οποίου θα δημιουργήσουν ένα στοιχειώδες δίκτυο προμηθευτών…

Η Ελλάδα δεν διαθέτει παραγωγικό ιστό ικανό να καλύψει τη μεγαλύτερη γκάμα των αναγκών που απαιτείται για τη λειτουργία μιας τόσο πολύπλοκης βιομηχανίας.

Στην Ελλάδα π.χ. ακόμη και τα σακουλάκια στα οποία οι ηλεκτρικές σκούπες μαζεύουν τη σκόνη πρέπει να εισάγονται… Δεν μιλάμε καν για εξαρτήματα αυτοκινήτων.

Επιπλέον η Ελλάδα δεν διαθέτει ικανό μέγεθος εσωτερικής αγοράς. Τέτοιες επενδύσεις κατευθύνονται σε χώρες των οποίων η αγορά μπορεί να καλύψει μέρος της παραγωγής.

“Η Γερμανία κατασκευάζει καταπληκτικά αυτοκίνητα. Κάποια από τα καλύτερα αυτοκίνητα στον κόσμο είναι ‘Made in Germany'”, δήλωσε ο ‘Ελον Μασκ, επισημαίνοντας ότι αυτό αποτέλεσε σημαντικό κίνητρο για την απόφασή του…

Η παραπάνω φράση λέει πολλά για τον τρόπο και τα κριτήρια με τα οποία λαμβάνονται αυτές οι αποφάσεις.

Η Ελλάδα είχε την ευκαιρία να έχει αυτοκινητοβιομηχανία και το ανάλογο “οικοσύστημα” επιχειρήσεων και τα έδιωξε από τη χώρα στις δεκαετίες του ’80 και ΄90 όταν πίστευε πως ο σοσιαλισμός θα έφερνε την ευημερία και όχι η Nissan, η Pony, η Pirelli και η Goodyear…

Μεταξύ των χωρών που διεκδικούν την επένδυση της VW (Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία) η Ελλάδα έχει τις λιγότερες πιθανότητες…

Η διεκδίκηση μοιάζει μια χαμένη υπόθεση, πόσο μάλλον αν προταθεί σαν χώρος μια παλιά μονάδα της ΔΕΗ στη βόρεια Ελλάδα, όπως δημοσιεύτηκε. 

Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/11/blog-post_283.html

Share.