[ccpw id="136103"]

Κάποια θέματα είναι απαραίτητο να μπουν σε ρεαλιστική βάση. Χωρίς καμία δικαιολογία ή συμβιβασμό, χωρίς πανικούς ή ακραίες υπερβολές, εθνικιστικές, διεθνιστικές ή άλλες κορώνες. 


Διότι, αν μη τι άλλο, το ζήτημα πλέον έχει αποκτήσει εξαιρετική σημασία για τη σταθερότητα της κυβέρνησης. Επομένως έχει αντίστοιχη κρισιμότητα για το μέλλον της Ελλάδας. Συν το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως χωρίς ρεαλισμό και κατά μέτωπο αντιμετώπιση, κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί πραγματικά…

Θα χρειάζονταν βέβαια, πολλές εκατοντάδες σελίδες για να προσδιοριστούν και ν’ αναλυθούν όλα όσα λανθασμένα ακούγονται και γράφονται για το θέμα. Αυτό δυστυχώς, απέχει σημαντικά από τις δυνατότητες της στήλης. Αλλά οι διάφοροι μύθοι είναι αναγκαίο να επισημανθούν, ώστε τουλάχιστον να μην λειτουργεί “αυτόματα” η κακόβουλη παραπληροφόρηση.

Ορίστε λοιπόν ορισμένα από αυτά, τα οποία η στήλη θεωρεί ως τα πλέον διαδεδομένα:

Α. Το μεταναστευτικό δεν είναι καθαρά ελληνικό πρόβλημα. Καλά-καλά δεν πρόκειται απλά για ευρωπαϊκό πρόβλημα. Εδώ και περισσότερο από 2 δεκαετίες, υπάρχουν σημαντικές μετακινήσεις πληθυσμών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η περιοχή που “υποφέρει” από τις μεγαλύτερες είναι η Βόρεια και Κεντρική Αμερική (δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων αλλάζουν χώρες). Στην ανατολική Μεσόγειο, το φαινόμενο απλά βρίσκεται σ’ έξαρση για λιγότερο από δέκα χρόνια, λόγω του πολέμου στη Συρία και την οπορτουνιστική πολιτική Ερντογάν.

Β. Παρά τα θρυλούμενα, δεν υπάρχει κανένα σχέδιο εισβολής και αφελληνισμού της χώρας. Στα πέντε τελευταία χρόνια που η Ελλάδα δέχεται αυξημένες ροές προσφύγων και μεταναστών, έχουν περάσει από την ελληνική επικράτεια, περί τις 900 χιλ. άτομα. Από αυτά, παραμένουν εντός συνόρων λιγότεροι από 100.000 (70 χιλ. επίσημα/νόμιμα συν κάποιες χιλιάδες παράνομοι). Δηλαδή ένα ποσοστό μικρότερο του 1% του εγχώριου πληθυσμού. Ποια αλλοίωση και που; Λίγη σοβαρότητα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν…

Γ. Το περιβόητο θέμα του όρου της λαθρομετανάστης. Ναι, και υπάρχουν και πρέπει να λέγονται λαθρομετανάστες. Πρόκειται για όσους δεν καλύπτουν τις προδιαγεγραμμένες από τον ΟΗΕ νόρμες, ώστε να θεωρηθούν πρόσφυγες. Λέγονται έτσι, επειδή διέσχισαν λαθραία τα σύνορα.

Αρκετά μας έχει ταλαιπωρήσει η πολιτική ορθότητα, μέχρι σήμερα. Ας σταματήσουμε να ξαναφτιάχνουμε την ελληνική γλώσσα, επειδή κάποιοι ενοχλούνται από τις λέξεις που χαρακτηρίζουν το… λειτούργημά τους σε κάποια ΜΚΟ (στην πραγματικότητα πλούσια αμειβόμενο κανονικά επάγγελμα) και δήθεν ενοχλούνται από τη “βαρβαρότητα” του όρου “λαθρομετανάστης”. Δεν υπάρχει καμία απολύτως βαρβαρότητα. Η λέξη δεν είναι παρά ένας χαρακτηρισμός κατάστασης εισόδου στην χώρα. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο!

Προσοχή όμως:

α. Είναι “λαθρομετανάστες”. Όχι σκέτο “λάθρο”! Αυτό είναι όντως υποτιμητικό.

β. Τη στιγμή που ξεστομίζουν την φράση “Ζητώ άσυλο” και μέχρι να κριθεί η αίτησή τους, βρίσκονται νόμιμα στην Ελλάδα. Παύουν να είναι παράνομοι. Γιατί; Διότι αυτό προβλέπει ο ΟΗΕ. Τελεία!

Δεν χρειάζεται άλλος λόγος. Υπάρχουν κάμποσοι ακόμα, ξεκινώντας από τη Χριστιανική θρησκεία και φτάνοντας μέχρι και την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αλλά δεν υπάρχει λόγος μακρηγορίας.

Όσοι δε αδαείς επικαλούνται το παράδειγμα της Ουγγαρίας ή της Αυστραλίας, ας κοιτάξουν τα δημοσιονομικά στοιχεία των δύο χωρών και ας τα συγκρίνουν με τα ελληνικά. Δεν αρκούν τα λόγια για τέτοιου είδους “παλικαρισμούς”. Χρειάζονται και “όβολα”. Μπόλικα “όβολα”. Δυστυχώς όμως, η Ελλάδα έχει μεγάλη έλλειψη από αυτά. Εξαιτίας δε αυτής της έλλειψης δεν είναι σε θέση ν’ αντέξει τον τρόπο αντιμετώπισης των δύο αυτών χωρών, διεθνώς. Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να μετατραπεί σε παρία. Επίσης τελεία. Και παύλα και παράγραφος, που έλεγε κάποτε κι ο Ηγέτης…

Δ. Οι μετανάστες πρέπει να είναι ευπρόσδεκτοι. Αυτό είναι ένα γεγονός του οποίου την αναγκαιότητα η Ελλάδα δεν μπορεί ν’ αρνηθεί, εάν επιθυμεί να συνεχίσει να χαρακτηρίζεται ως πολιτισμένη, Χριστιανική χώρα. Ότι και αν λένε οι διάφοροι εκπρόσωποι των διαφόρων συμφερόντων, ανάλογα προς ποια μεριά βολεύονται.

Σε καμία περίπτωση όμως το ίδιο αυτό γεγονός, δεν μπορεί να επιτρέπει σε φιλοξενούμενους (είτε πρόσφυγες, είτε μετανάστες), να ασεβούν και να παραβιάζουν τα ήθη, τα έθιμα και τους νόμους της χώρας που τους φιλοξενεί. Είναι υποχρεωμένοι να σέβονται την φιλοξενία που τους προσφέρεται. Απόλυτα και χωρίς εξαιρέσεις θρησκείας κ.λπ.

Εάν επιθυμούν ν’ ακολουθούν τον Μουσουλμανικό τρόπο ζωής, θα βοηθηθούν να μεταβούν και να ζήσουν σε μία χώρα που ευδοκιμεί αυτός ο τρόπος ζωής. Για όσο καιρό όμως, παραμένουν σε έδαφος όπου ισχύει ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής, έχουν την υποχρέωση ν’ ακολουθούν αυτόν και μόνο αυτόν.

Δεν τίθεται θέμα θρησκευτικότητας, αμαρτήματος (θου Κύριε…) και λοιπών γραφικοτήτων. Όλες οι θρησκείες έχουν προβλέψεις περί “ασθενή και οδοιπόρου”. Ο σεβασμός στην φιλοξενία που προσφέρει μία χώρα πρέπει να είναι ΚΑΙ απαιτητός ΚΑΙ απαραβίαστος.

Ε. Τα ελληνικά σύνορα είναι πρακτικά αδύνατον να κλείσουν. Υπάρχουν και φυλάσσονται στενά και “σφιχτά”. Κατά το ανθρώπινα δυνατόν και βάσει συνθηκών που υπάρχουν (προσωπικό και υλικό). Αυτό ισχύει, τουλάχιστον τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Αλλά δεν μπορούν να κλείσουν. Γιατί; Μα επειδή το μεγαλύτερο μέρος τους είναι ανοικτή θάλασσα. Πόση ευφυία δηλαδή χρειάζεται για να το αντιληφθεί κανείς αυτό;

ΣΤ. Όλα όσα λέγονται, για την ελληνική οικονομία και την μη αντοχή της στους μετανάστες, είναι μεγαλοπρεπείς μπούρδες. Ναι οι μετανάστες παίρνουν θέσεις εργασίας. Αλλά αυτές είναι θέσεις εργασίας χείριστης ποιότητας, πολύ χαμηλά αμειβόμενες, σε εργασίες εξαιρετικά σκληρές, δύσκολες και βαριές (γεωργία, κτηνοτροφία, καθαριότητα κτιρίων κ.λπ.) και τις οποίες ιδιαίτερα σπάνια, δέχονται να κάνουν οι Έλληνες. Το εάν θα ποτίσει τα χωράφια ένας π.χ. Πακιστανός ή ένας π.χ. Αλβανός, για την Ελληνική οικονομία είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ αδιάφορο.

Το σημαντικό για την ανάκαμψη είναι να δημιουργηθούν περισσότερες εκμεταλλεύσιμες καλλιέργειες. Αυτό εξαρτάται ΚΑΙ από το πόσα διαθέσιμα “χέρια” υπάρχουν, για ν’ απασχοληθούν στις χειρωνακτικές εργασίες.

Η παραπληροφόρηση και οι διάφοροι μύθοι γύρω από τους μετανάστες, είναι πολύ περισσότερα από τα παραπάνω (π.χ. βύθιση λεμβών, τι γελοιότητα). Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική, είναι εδώ και είναι αναπόφευκτη. Ο χρόνος και οι προσπάθειες άλλων χωρών (π.χ. Ισπανία) έχουν αποδείξει πως ουσιαστικός δρόμος αποφυγής των μεταναστευτικών ροών, δεν υπάρχει.

Αυτά που χρειάζεται να γίνουν είναι ασφυκτικός έλεγχος των εισερχομένων, αυστηρή επιτήρηση ώστε να μην καταχρώνται της φιλοξενίας οι εισερχόμενοι, περιορισμός των παροχών σε στέγη και φαγητό και επανεξέταση όλης της σχετικής νομοθεσίας (όχι μόνο αυτής περί παραχώρησης ασύλου).

Από εκεί και πέρα χρειάζεται οπωσδήποτε στοιχειώδης ευφυΐα. Σε όλο το εύρος, πλάτος και βάθος της ελληνικής κοινωνίας. Ώστε επιτέλους, για μία φορά στα χρονικά της Ψωροκώσταινας, να μετατραπεί μία κρίση σε ευκαιρία και αυτή να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά.

Δεν συμβαίνει συχνά στη σύγχρονη εποχή, μία ανεπτυγμένη οικονομία να “πλημμυρίζει” από φτηνά εργατικά χέρια, ακριβώς την στιγμή που τα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί κυνικό. Και είναι!

Κυνικό αλλά, ταυτόχρονα, απόλυτα ρεαλιστικό…

Εάν μ’ εννοείτε…

Σ.Σ. Διευκρίνιση προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και εξαγωγή βιαστικών συμπερασμάτων: ο γράφων είναι “αλλόθρησκος μετανάστης”, που ζει στην Ελλάδα (με διαλείμματα σπουδών κ.λπ.) επί πενήντα συναπτά έτη.

Πέτρος Λάζος
capital.gr

Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/11/blog-post_772.html