Συνεχίζουμε να ζούμε με τα προπαγανδιστικά εκτρώματα του ΣΥΡΙΖΑ όπου, ανάμεσα σε άλλα τερατώδη ψέματα, μας είχαν λωλάνει…, μετατρέποντας τη μετανάστευση των νέων μας, σε μείωση της ανεργίας…
Μειώσαμε την ανεργία κάτω από το 20%, έσκουζαν τα κομματικά κρατικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, κρύβοντας την άθλια πραγματικότητα ότι η οικονομική Ελλάδα σταμάτησε, από το 2010, στη Λαμία.
Παρ’ όλα αυτά έστησαν πολυτελή γραφεία στην Θεσσαλονίκη, για να κάθεται στα μαλακά η νομενκλατούρα, πιστεύοντας, προφανώς, πως έχουν να κάνουν με καταπιεσμένους και φοβισμένους μπολσεβίκους.
Και με την ανεργία να χαλάει κόσμο, αυτοί κυνηγούσαν επενδύσεις και επενδυτές της Βόρειας Ελλάδας. Ποιους επενδυτές; Αυτούς που ξέμειναν στον τόπο και νόμιζαν ότι θα τα έβρισκαν με το ελληνικό σοβιέτ του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτούς που έβλεπαν τον πρωθυπουργό της σοβιετίας ΣΥΡΙΖΑ να εγκαινιάζει μαϊμούδες σταθμούς μετρό ενώ, την ίδια στιγμή, σε κάποιους άλλους πραγματικούς σταθμούς, άνεργοι της Θεσσαλονίκης, της Δράμας, του Κιλκίς ή της Ροδόπης και της Φλώρινας, καθόντουσαν στα μπογαλάκια τους, περιμένοντας τρένο για έξω από την Ελλάδα. Ακόμη και στη Βουλγαρία.
Ψάξτε στη Λάρισα, στη Στυλίδα, στις βιομηχανικές ζώνες και τις πεδιάδες του Βόλου και αναζητήστε τις μονάδες εκείνες που απασχολούσαν το 45% των σημερινών άνεργων που περιμένουν να ζήσουν από το επίδομα και τη μαύρη εργασία. Την ελαστική…, όπως την αποκάλεσε η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Βάλτε κάτω τις βιομηχανικές περιοχές της Θεσσαλονίκης, του Βόλου και τις βιομηχανικές συγκεντρώσεις της Λάρισας και της Κατερίνης.
Μετρήστε πόσοι εργάζονται (μετριούνται ευκολότατα) και τι έχουν γίνει οι μισοί από τους 40άρηδες σήμερα που (ως 30άρηδες ή 25άρηδες) είχαν κανονικές δουλειές και σωστά μεροκάματα, πριν 15 χρόνια.
Τι μας έλεγε ο ΟΑΕΔ μέχρι και το 2018; Ότι έβρισκε στην Κατερίνη, ας πούμε, την ανεργία μειωμένη στο 18,7% αλλά δεν μας ενημέρωνε… για την αλλαγή πατρίδας των νεαρών και παραγωγικών Ελλήνων.
Λίγο να τους έψαχναν, θα τους συναντούσαν σε καλές δουλειές στα Βαλκάνια, στη Γερμανία και στη Σουηδία, να ζουν σαν άνθρωποι σε σωστές κοινωνίες με σταθερές οικονομίες. Αυτές που δεν τις ανακατεύουν κόμματα και μικροπολιτικές τους.
Αν ψάξεις πιο προσεκτικά, στη Βόρεια Ελλάδα, συναντάς οικονομικό και κοινωνικό χάος, λογαριάζοντας ας πούμε, πόσες βιομηχανίες λειτουργούν σήμερα, από τις 100 που ξέραμε στη Ροδόπη και την Κομοτηνή μέχρι και το 2009.
Ούτε 10 φουγάρα δεν καπνίζουν στην ακριτική περιφέρεια των δύο, σημαντικότατων, νομών της χώρας. Και όσες καπνίζουν… προσφέρουν δουλειά μόνο, με το σύστημα ελαστικών μορφών εργασίας, του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην Κοζάνη και στην Φλώρινα, όπου οι ανακατατάξεις στη ΔΕΗ με τα λιγνιτικά και την εθελουσία θα φέρουν τα πάνω – κάτω (γιατί οι άδειες θέσεις της ΔΕΗ αποκλείεται να καλυφθούν προκειμένου να σωθούν οι υπόλοιποι του Νότου…) και βεβαίως θα μεταβάλουν την εικόνα οικονομικής και κοινωνικής σύνθεσης των νομών.
Και, το πιθανότερο; Θα “συναγωνισθούν” τα Γιαννιτσά στα οποία δεν νοικιάζονται ούτε τα σπίτια(!!), γιατί δεν υπάρχει αγορά…, όπως μαθαίνω, από ντόπιες μαρτυρίες.
Στις Σέρρες λείπουν 40.000 άτομα από το εργατικό δυναμικό. Και στο Κιλκίς δουλεύουν οι μισοί. Τα ίδια στον Έβρο και την Αλεξανδρούπολη.
Ξάνθη και Καβάλα, ζηλευτές κάποτε για εγκατάσταση επιχειρήσεων του Νότου (προς αξιοποίηση κινήτρων και συνθηκών λειτουργίας) γερνάνε χάνοντας τα χέρια νέων που χρειάζονται μπας και σταθούν στα ποδάρια τους και (γιατί όχι) να δώσουν “απαντήσεις” (για λογαριασμό της Ελλάδας) στις κάθε είδους ντόπιες τουρκικές προκλήσεις.
Η οικονομική κατάσταση, από Λαμία και πάνω, που παρέλαβε ο κ. Μητσοτάκης, δεν διορθώνεται με στατιστικές απεικονίσεις της ανεργίας και των δήθεν θέσεων εργασίας, όπως έδειχνε η (υποτιμητική για τον λαό) “φωτογράφιση” του ελληνικού σοβιέτ που παρέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τα πράγματα πρέπει να γυρίσουν από την καλή τους όψη κατά πώς βλέπουμε να επικρατεί στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ο Βορράς (κατά κύριο λόγο) ζει τον Νότο (συνέβαινε στην Ελλάδα 15-20 χρόνια πριν) και δεν είναι ζητιάνος του Νότου.
Ας το ψάξουμε, ειδικά εμείς, αν θέλουμε ρόλο (ουσίας) στις οικονομικές ανακατατάξεις που (πολύ σύντομα) θα δούμε στα Βαλκάνια.
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/11/blog-post_960.html