Ψήνεις χοιρινό; ψήστε τον ζωντανό

Δηλαδή (φερ ειπείν) εγώ επειδή μ αρέσει να καταβροχθίζω χοιρινό είμαι «κτηνώδης ρατσιστής»; Που δεν μ αρέσει . στόμα μου δεν το βάζω.

Κι αν μ αρέσει να συνοδεύω το ξύγκι το χοιρινό με μία φιάλη μπύρα ελληνικής προελεύσεως. Που δεν πίνω, δεν μ αρέσει το αλκοόλ.

Λέω τώρα εγώ. Είμαι δύο φορές «κτηνώδης ρατσιστής»;

Ολα αυτά μου ήρθαν στο νου μόλις διάβασα πως ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Γιαννούλης χαρακτήρισε κτηνωδία τα μπάρμπεκιου με ψήσιμο χοιρινού και κατανάλωση αλκοόλ δίπλα από δομές φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών και ζήτησε ποινές για τους ψήστες.

Τουτέστιν ψήνεις χοιρινό; Ψήστε τον ζωντανό.

Κι αν στο διπλανό τραπέζι, κάτω από την ίδια στέγη, γευματίζει οικογένεια Μουσουλμάνων. Κι εγώ με την παρέα μου απολαμβάνουμε απαγορευμένες, από τον Μωάμεθ, τροφές και ποτέ.

Αν συμβαίνουν όλα αυτά, τότε αυτομάτως θεωρούμαι κατηγορούμενος για «κτηνωδία ρατσιστική». Και πρέπει αυτομάτως να παρέμβει εισαγγελέας να μ αρπάξει από το αυτί και να με χώσει φυλακή;

Εχω ακούσει τόσα μα τόσα πολλά. Αλλά τέτοιο πράγμα ούτε που το είχα φανταστεί.

Δηλαδή επειδή η γειτόνισσα η διπλανή καλύπτει το κεφάλι της με μαντήλα μουσουλμανική, πρέπει και η δική μου συντρόφισσα να καλυφθεί για να μην την προσβάλλει και για για να μην βρεθεί κατηγορούμενη για κτηνωδία ρατσιστική;

Να κάνω το σταυρό μου που ακόμα τα μυαλά μου έχουν θεμέλια γερά.

Η μούρλια δεν πάει στα βουνά.

Και πρόσεξτε κύριε Χρήστο Γιαννούλη που καταλήγει η δική σας «λογική».

Αντί αυτά τα ανθρώπινα, δυστυχισμένα «ερείπια» που ούτε στους εφιάλτες μου δεν θα ήθελα, έστω μια ημέρα, να βρεθώ στη θέση τους.

Αντί λοιπόν αυτοί οι φιλοξενούμενοι να προσαρμοστούν στις στοιχειώδεις συνήθειες των κατοίκων της μικρής και έρμης Ελλάδας. Πρέπει κατά τη γνώμη σας, εμείς να προσαρμοστούμε στα δικά τους ήθη και έθιμα.

Δηλαδή δίπλα μας κατοικεί οικογένεια Μουσουλμάνων; Απαγορεύονται χοιρινό και αλκοόλ.

Κυκλοφορεί η γειτόνισσα με μαντήλα του Μωάμεθ; Να απαγορεύεται στις ελληνίδες γειτόνισσες να κυκλοφορούν χωρίς μαντήλα.

Η απόλυτη μούρλια.

Και επειδή η κατηγορία πως είμαι ρατσιστής, ίσως και κρυφοφασίστας, είναι οι πιο εύκολοι χαρακτηρισμοί για να ξεμπερδέψετε μαζί μου, ένα σας λέω.

Από την αρχή έχω καταδικάσει όλους αυτούς τους ελληναράδες κουμπουροφόρους που είναι έτοιμοι να στείλουν στον τάφο κάθε «μίασμα» Μουσουλμανικό που θα τολμήσει να πατήσει στα χώματά τους!

Φυσικά, δεν αντιλέγω πως οι εν λόγω ψήστες το έκαναν επίτηδες προκειμένου να προκαλέσουν και να μειώσουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των κατεστραμμένων και ξενιτεμένων αυτών πλασμάτων.

Αλλά κι εγώ γιατί να μη εκλάβω ως πρόκληση και μείωση των δικών μου ορθόδοξων πεποιθήσεων, όταν σε φονταμενταλιστικές μουσουλμανικές περιοχές μου απαγορεύται και το χοιρινό και το αλκοόλ;

Γιατί μόνο αυτοί κι όχι εμείς;

Κύριε Χρήστο Γιαννούλη αυτό λέγεται δημοκρατία κανονική. Ο ένας να σέβεται τον άλλον. Και ο ένας να είναι ανεκτικός προς τις πεποιθήσεις του άλλου.

Στοιχειώδες. Α Βου Γου Δου.

Που σημαίνει ανεκτικότητα, προσαρμογή, σεβασμός. Κι αυτό στοιχειώδες.

Ούτε εκείνοι να αλλαξοπιστήσουν, ούτε εμείς! Elementary dear Watson!

Αλλοιώτικα «ένας Γιαννούλης την ημέρα κάνει Δημοκρατία πέρα».

Δημήτρης Δανίκας