Η αντίθεση στον κρατικό πατερναλισμό είναι θεμέλιο για τη φιλελεύθερη σκέψη: δεν θέλουμε να αποφασίζει το κράτος ως «σοφότερο» και «αρμοδιότερο» από μας «για το δικό μας καλό». Το κράτος δεν είναι κηδεμόνας της κοινωνίας. Είναι, όμως, προστάτης των βασικών δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου και κυρίως της υγείας του, όταν βλάπτεται χωρίς τη συναίνεσή του.
