Σήμερα δεν ψηφίζουμε μόνο για να μην ξαναέχουμε εκλογές τον Δεκαπενταύγουστο, που ούτως ή άλλως είναι και αυτό ένα θέμα.
Ψηφίζουμε κυρίως, οι παλαιότεροι, για το γαμώτο που δε ζήσαμε, για όλα όσα, όταν γυρίζαμε από τουριστικά ταξίδια ή σπουδές στο τιμημένο το «εξωτερικό» αναρωτιόμασταν «Γιατί στην Ελλάδα, ΔΕΝ…». Λες και είμαστε οι παρίες της Δύσης.
Αυτό που αναρωτιούνται και οι 500.000 νέοι και όχι και τόσο νέοι που ξενιτεύτηκαν βίαια από το πολιτικό μας σύστημα, και βλέπουν αυτό που 20, 30, και εν πολλοίς και παραπάνω χρόνια, δεν τους άφηναν να δουν. Χώρα φυλακή.
Αυτό για το οποίο και οι «προηγούμενοι» αλλά ιδίως η Τελευταία Φορά και Ποτέ Ξανά «αριστερά», δεν τους δίνει το δικαίωμα να το εκφράσουν δια της κάλπης, ενώ υπάρχει η τεχνολογία και η δυνατότητα να το κάνουν από τον τωρινό τόπο διαμονής τους.
Διότι τους θεωρούν προδότες επειδή δεν κάθησαν στην Ελλάδα να τους αρμέξουν και να τους αποτελειώσουν.
Για αυτό το τιμημένο το «ΔΕΝ» ψηφίζουμε.
- Για την Ελλάδα που μας στέρησαν,
- για τα όνειρα που μας έκλεψαν,
- για τις ζωές που μας έστιψαν,
…για το θράσος το σάπιο του σάπιου να παρουσιάζεται σαν το πιο νέο και να προσπαθεί να μας ξεγελάσει ότι είναι το «διαφορετικό» επειδή είναι πιο ίδιο από ποτέ, άσχημο και αφτιασίδωτο, με αυτό που μας τσάκιζε 40 – 50 χρόνια τώρα.
Διότι κάθε ψήφος μας, είναι και μια μετοχή που μας κάνει μέτοχους σε ένα χρηματιστήριο Αξιών του Αύριο του οποίου οι πόρτες ανοίγουν κάθε 50 χρόνια.
Τώρα ξέρουμε και δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία.
Δεν οργιζόμαστε, δεν βρίζουμε, μια βαθιά ανάσα και ψηφίζουμε. Όλοι όμως. ΌΛΟΙ.
Καλώς ήρθατε στο Αύριο.
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/07/blog-post_135.html
