Ο καθένας μπορεί να καθίσει στη “σέλα”, αν την κατάλληλη στιγμή τύχει να βρεθεί στο κατάλληλο σημείο. Ελάχιστοι εξ αυτών όμως θα κατέβουν όπως πρέπει, όταν πρέπει και ακόμη πιο λίγοι θα καταλάβουν τι πήγε στραβά, για να το αποφύγουν την επόμενη φορά.
Παρατηρώ εσχάτως τόσο την ηγεσία της απερχόμενης κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ όσο και τους κύκλους των διαμορφωτών της γνώμης της μερίδας της κοινωνίας που τους ακολουθεί, πως προσπαθούν να αιτιολογήσουν το μέγεθος της πρόσφατης ήττας στις ευρωεκλογές και τις τοπικές εκλογές…
Δεν έχουν πάρει χαμπάρι πώς και γιατί το κόμμα (“παρέα”) του κ. Τσίπρα έφτασε στην εξουσία και γιατί τώρα… εκπαραθυρώνεται.
Ούτε αντιλαμβάνονται γιατί στη συνέχεια θα “εξαερωθεί”.
Ξαφνικά αντελήφθησαν την ύπαρξη ισχυρού αντιΣΥΡΙΖΑ ρεύματος στην κοινωνία και προσπαθούν να το αιτιολογήσουν με τα συνήθη τετριμμένα εργαλεία των τεμπέληδων μανδαρίνων της εκάστοτε εξουσίας.
Αποδίδουν δηλ. την ήττα στα Μέσα Ενημέρωσης της διαπλοκής και των συμφερόντων, γιατί απλά αυτή είναι η πιο εύκολη και βολική απάντηση.
Διαβάζω λοιπόν:
“Δεν είναι υπερβολή ότι σε ένα μεγάλο τμήμα της νεολαίας το αντι-Σύριζα σύνδρομο έχει γίνει κάτι σαν μόδα.
Ρώτησα, από δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, μια παρέα νέων που καταφερόταν εναντίον του Σύριζα με έναν τρόπο απολιτικό σαν να είναι της μόδας.
“Γιατί θα ψηφίσετε ΝΔ”;
“Γιατί ο Τσίπρας είναι ψεύτης” η απάντηση.
“Τι ψέματα είπε”; Ξαναρωτώ. Σιωπή.
“Άκουσε να σου πω”, μου λέει ένας άλλος. “Ψηφίζουμε ΝΔ, αλλά δεν είμαστε ΝΔ”! “Είμαστε απλώς αντι-Σύριζα, κατάλαβες”; Και γέλασαν όλοι μαζί…”
Πόσο δύσκολο είναι άραγε ακόμη και κάποιος που δεν ενημερώνεται καθημερινά, να εντοπίσει ένα-δυο από τα εκατοντάδες ψέματα που έχει εκστομίσει με αναίδεια και καθόλου αισχύνη ο κ. Τσίπρας;
Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον διαμορφωτή της κοινής γνώμης να αντιληφθεί πως ακόμη και αν κάποιος δεν παιδεύει επαρκώς το μυαλό για να έχει πρόχειρα να αναφέρει ένα-δυο ψέματα, έχει ακούσει τόσα πολλά που έχει διαμορφώσει αταβιστικά την αντίστοιχη “βαθιά” πεποίθηση; (Μια πεποίθηση γίνεται “βαθιά” όταν εκτός των λογικών ερεισμάτων αποκτά και συμβολικά και συναισθηματικά ερείσματα. Τα τραγούδια, τα ανέκδοτα και οι γελοιογραφίες δουλεύουν κυρίως με τη συναισθηματική συνείδηση…)
Είναι προφανές πως στο κυβερνητικό στρατόπεδο δεν αντελήφθησαν τι έχει συμβεί.
Δεν κατάλαβαν ποτέ τι σήμαινε η εγκατάλειψη από τον Αρκά της συνηθισμένης θεματολογίας προκειμένου να ασχοληθεί με την πολιτική απάτη του ΣΥΡΙΖΑ που για μια περίοδο κάλυψε τη βαθύτερη επιθυμία της ελληνικής κοινωνίας να εξαπατηθεί.
Δεν έχουν αντιληφθεί πως τον Σεπτέμβριο του 2015 μια σημαντική μερίδα από αυτούς που τους ψήφισαν το έπραξε γιατί αν δεν το έκανε θα ήταν σαν να παραδέχονταν πως τους κορόιδεψαν απροκάλυπτα.
Μια μερίδα το έκανε γιατί αφού αποφεύχθηκε το ατύχημα του Grexit οι τράπεζες ήταν ουσιαστικά κλειστές και η οικονομία σε κώμα, τους προτιμούσε (ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) στην κυβέρνηση παρά στην αντιπολίτευση να ξηλώνουν τα πεζοδρόμια.
Στη συνέχεια βέβαια όταν ήρθαν οι ασφαλιστικές εισφορές και οι φόροι αυτή η μερίδα κυρίως το μετάνιωσε πικρά.
Οι νοικοκυραίοι όμως δεν ξηλώνουν πεζοδρόμια, περιμένουν υπομονετικά την κάλπη.
Ο καθένας θα αντιλαμβάνονταν πως κάτι συμβαίνει στην κοινωνία όταν το 2017 μια παρέα δυο-τριών ατόμων μέσω των κοινωνικών δικτύων οργανώνει “ντάλα μεσημέρι” μια συγκέντρωση στο Σύνταγμα μερικών χιλιάδων με το σύνθημα “Παραιτηθείτε!”.
Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ στις πρόσφατες κεντρικές προεκλογικές συγκεντρώσεις είχαν λιγότερο κόσμο.
Για τους εχέφρονες αυτής της χώρας, πολλές φορές τα τελευταία χρόνια το ερώτημα ήταν:
“Πώς μπορεί( ο Τσίπρας) να λέει τόσο “χοντρά” ψέματα;
Δεν αντιλαμβάνεται πως θα τα βρει μπροστά του;”
“Είναι τόσο αδαής (- εις) που δεν αντιλαμβάνεται (-μβάνονται) πως οι φανατικότεροι μεταξύ των σταυρωτών προέρχονται μεταξύ των θορυβοδέστερων προγενέστερων κλακαδόρων;”
Σήμερα οι χαρακτηρισμοί του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον Αλέξη Τσίπρα είναι σαφώς ηπιότεροι αυτών της κ. Κωνσταντοπούλου, του κ. Λαφαζάνη, του κ. Καμμένου και του κ. Βαρουφάκη.
Όταν βρεθεί στην αντιπολίτευση θα ακούσει πολύ περισσότερα από τους περισσότερους όσων εξαπάτησε.
Αν δεν το πιστεύει ας παρατηρήσει την άνοδο και πτώση του Γ. Παπανδρέου από το “λεφτά υπάρχουν” στο “πιστόλι πάνω στο τραπέζι” και την εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ.
Οι καιροί αλλάζουν
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις συνετρίβησαν ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή, και ΑΝΕΛ τα κόμματα που εκμεταλλεύτηκαν την αγανάκτηση πουλώντας διχασμό, φθόνο και μίσος…
Τα συναισθήματα που οδηγούν σε εκρήξεις και πράξεις για τις οποίες στη συνέχεια όλοι μετανιώνουν.
Του Κώστα Στούπα
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/06/blog-post_6491.html