Από την Δευτέρα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να διαχειριστεί την ήττα του. Όποια και αν είναι, σε μέγεθος. Συντριπτική ή ελεγχόμενη.
Το δικό μας πρόβλημα είναι ότι τα πάντα θα συμβούν στο πτώμα της οικονομίας μας.
Οι δανειστές δεν έχουν λόγους και περιθώρια να χαριτολογούν άλλο με τον Αλέξη Τσίπρα. Ούτε με τους ήρωες Έλληνες που σήκωσαν το βάρος της κρίσης…
Μέσα σε μια εβδομάδα θα μας ξεκαθαρίσουν, με τον πιο κοφτό τρόπο, πόσο στοίχισαν τα προεκλογικά καλούδια του Αλέξη Τσίπρα. Και (το χειρότερο όλων) τι σημαίνουν όλα αυτά σε χρωστούμενα, σε προαπαιτούμενα και σε επόμενα δανεικά.
Θα τα πουν ωμά.
Οι πληροφορίες της στήλης είναι πως ο Ιούνιος του 2019 θα θυμίζει τακτικές των δανειστών ίδιες με το καλοκαίρι και το Φθινόπωρο του 2014. Τότε που ξεκίνησε και το “φλερτ” με την κυβερνητική αλλαγή στην Ελλάδα…
Συνεπώς μέσα στον Ιούνιο- Ιούλιο θα γνωρίζουμε τα “καθαρά” που μας μένουν από την “επιδοματική πολιτική” του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά και τη διάρκεια που θα έχουν οι ψευτοπαροχές του ΣΥΡΙΖΑ.
Και ας μας παραμυθιάζουν, οι σύντροφοι, ότι πρόκειται για επιστροφές και δικαιώματα των πολλών…
Τον Ιούλιο ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανέβει σε ηλεκτρική καρέκλα.
Από την μια η ήττα στις Ευρωεκλογές, και στις Περιφερειακές-Δημοτικές. Από την άλλη η αποκάλυψη για την μπουρδολογία της κοινωνικής του πολιτικής του.
Και μέσα σε όλα αυτά και οι αγορές. Θα “χαμογελάνε” μεν, στην 4μηνη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν θα ανοίγονται. Θα αφήσουν τον χρόνο να κυλήσει.
Κυρίως να δείξει. Τι να δείξει;
Το “κότσια” που θα εξασφαλίσουν οι εκλογές του Οκτωβρίου στον επόμενο πρωθυπουργό για να προλάβει να “χτενίσει” την οικονομία ώστε να τους πείσει πως δικαιούται κατανόηση και ανοχή.
Το “πτώμα” όμως της οικονομίας (με τα 1,9% και τα 2% και όχι τα 4-6% των Ιρλανδών, Πορτογάλων και Κυπρίων όταν βγήκαν από τα μνημόνια) δεν πρόκειται να βοηθήσει τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν θα στηρίξει (μέχρι τον Οκτώβριο), νέες κωλοτούμπες, ιδεολογικές αναστροφές. Κυρίως δε, επιχειρήματα να πείθουν τον λαό γιατί να προσμένει το καλύτερο.
Τα μόνο “όπλα” που μένουν στον ΣΥΡΙΖΑ για να “ισιώσει” την κατάσταση είναι τα αριστεριλίκια. Τα Βελουχιώτικα με μπόλικο Λαμπράκη…
Και ο λαϊκός ξεσηκωμός (δυστυχώς δεν είναι δύσκολος στην Ελλάδα) συνοδεία… των αναρχοαυτόνομων.
Τι αριστεριλίκια όμως θα πρέπει να επιλέξει ο Αλέξης Τσίπρας, το 4μηνο μέχρι τις εκλογές του Οκτωβρίου που θα διαχειρίζεται και την ήττα της μεθαυριανής Κυριακής; Όλα δείχνουν πως ετοιμάζεται να βγάλει πάλι τους ζουρνάδες να χορεύει… τους δανειστές.
Τη γνωστή αριστερή “κονσέρβα” πως ξένοι δάκτυλοι, δανειστές και διεθνή συμφέροντα δεν θέλουν την προοδευτική Ελλάδα. Επιθυμούν να φέρουν ξανά τη συντήρηση. Αυτή που πάλεψε ο Αλέξης Τσίπρας για να δικαιώσει τους πολλούς…
Τις γνωστές αριστερές μπούρδες.
Αλλά τα πράγματα δεν θα είναι τώρα έτσι όπως τα θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα είναι τόσο απλά.
Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας έχει να καλύψει και τα ανοίγματά του στην ολιγαρχία. Οι 4-5 μεγάλες δουλειές που έχει προγραμματίσει και προωθεί δεν τον βοηθούν να μιλήσει για επενδύσεις και πορεία της οικονομίας προς τον δρόμο της ανάπτυξης… Τη δίκαιη ανάπτυξη…
Συνεπώς ο Αλέξης Τσίπρας, αποκλείεται να τα βάλει με την ελληνική ολιγαρχία. Άλλωστε εκεί υπολογίζει να στηριχθεί και στην υπόλοιπη πολιτική του πορεία.
“Προσφερόμενοι εχθροί” θα είναι οι δανειστές. Οι Βρυξέλλες. Το Βερολίνο. Οι “χαρτογιακάδες” της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλοι αυτοί που δήθεν δεν τον αφήνουν να φέρει την πρόοδο στην Ελλάδα… Εκεί θα ξεσπάσει. Να το περιμένουμε.
Το θέμα όμως δεν είναι οι “ζουρνάδες” του Τσίπρα. Είναι τα “νταούλια” των δανειστών που θα βροντάνε στον Τσίπρα, συνεχώς από τον Ιούνιο. Τα “νταούλια” των δανειστών που θα τα πληρώσει πάλι η οικονομία. Δηλαδή εμείς
Έτσι όπως έγινε και το 2015. Εκτός αν ανακάμψουμε.
Αλλά πως; Με μαγικό ραβδί;
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/05/blog-post_369.html