Υπάρχει μια παλιά ρήση που λέει πως “τα μεγαλύτερα ψέμματα λέγονται πριν από  εκλογές και μετά από κυνήγι”.

Όπως υπάρχει και μια παγιωμένη πραγματικότητα στην Ελλάδα, όπου οι
τσέπες κάποιων, προεκλογικά γεμίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και
μετεκλογικά αδειάζουν κάποιων άλλων. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, ό,τι κι
αν συμβεί, αυτή η τρισάθλια πραγματικότητα παραμένει απαράλλακτη.

Όλες τις προηγούμενες μέρες και τι δεν έχουμε ακούσει από παντός είδους
υποψήφιους σωτήρες μας και τα κόμματα που μετέχουν στις εκλογές της
Κυριακής.

Και να πίστευαν στα αλήθεια αυτές τις τερατολογίες που εκστομίζουν πάει
κι έρχεται. Όμως η αλήθεια είναι πως σχεδόν όλοι ( με εξαιρέσεις κάποιων
κλινικών περιπτώσεων) δεν τα πιστεύουν και απλώς τα λένε μήπως και τα
πιστέψουν οι ψηφοφόροι και γίνει δουλίτσα με τους σταυρούς.

Την επομένη των εκλογών εκτός από τη δεδομένη πίκρα των ηττημένων και τη
χαρά των νικητών, επιφυλάσσει σε όλους εμάς που δεν μετέχουμε στην όλη
διαδικασία, παρά μόνο με την ψήφο μας, την ανώμαλη προσγείωση στη σκληρή
πραγματικότητα.

Είναι η ώρα του λογαριασμού και της επιμέτρησης του εκλογικού κόστους.
Είναι η ώρα της λογοδοσίας για τις προεκλογικές παροχές και των ελέγχων
από τους δανειστές των εξόδων, γιατί μέσα στην προεκλογική παραζάλη
κάποιοι ξέχασαν πως δεν είμαστε εδώ και 10 χρόνια μια κανονική χώρα αλλά
υπό ασφυκτική επιτήρηση γιατί χρωστάμε πολλά και εξ αυτού του λόγου δεν
μπορούμε να κάνουμε του κεφαλιού μας.

Ήδη από της ανακοινώσεως των παροχών και των ρυθμίσεων, εκδηλώθηκαν οι
πρώτες αρνητικές αντιδράσεις από το Eurogroup ,τον ESM και τις αγορές
και το όλο θέμα θα τεθεί επί τάπητος στις 13 Ιουνίου. Ο Ευκλείδης
Τσακαλώτος που μυρίστηκε το κακό κλίμα στην Ευρώπη, δεν πήγε την
περασμένη εβδομάδα στη συνεδρίαση του οργάνου ελέγχου και επιτήρησης κι
έστειλε τον αναπληρωτή του ο οποίος και τα άκουσε.

Δεν θα μπορέσει όμως να αποφύγει το επόμενο Eurogroup ανεξαρτήτως
αποτελέσματος γιατί τα ευρωπαϊκά όργανα θα συνεχίσουν να λειτουργούν με
τα ίδια πρόσωπα έως το τέλος του χρόνου. Και με βάση τις πρώτες
εκτιμήσεις τους, το “μεγαλόπνοο και ευφυές” σχέδιο της κυβέρνησης να
βάλει χέρι σε 5,5 δισ. ευρώ από το αποθεματικό ασφαλείας και να το
μοιράσει στα τρία επόμενα χρόνια έτσι ώστε να βολευτούμε με πλεόνασμα
2,5% αντί για 3,5% δεν περνάει με τίποτα.

Αν όμως δεν περάσει αυτή η Ελληνική πρόταση, τότε είναι στον αέρα οι
παροχές του 1,5 δισ. που μοίρασε η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια εξαγοράς
συνειδήσεων και ψήφων.

Κι αν δεν περάσει, τότε πρέπει στο τέλος του χρόνου η οικονομία μας να
δημιουργήσει πλεόνασμα όχι 3,5% αλλά 4,5% όταν όλες οι εκθέσεις και
εκτιμήσεις σε καμιά περίπτωση δεν βλέπουν να επιτυγχάνεται καλά-καλά το
3,5%!

Επομένως αυτό το 1,5 δισ από κάπου πρέπει να βρεθεί από την κυβέρνηση
που θα προκύψει από τις εκλογές του Οκτωβρίου. Και επειδή μαγικές λύσεις
και λεδφτόδεντρα δεν υπάρχουν, το περίφημο αφορολόγητο το οποίο κανείς
δεν θέλει να μειώσει όπως τουλάχιστον λένε τώρα που είναι προεκλογική
περίοδος, μάλλον είναι υψηλού ρίσκου να ποντάρουμε στη μη μείωση του.

Χώρια που η μονιμοποίηση του “δείγματος 13ης σύνταξης” τορπιλίζει τα
όποια σχέδια υπάρχουν για ελάφρυνση των φόρων από τη νέα χρονιά.

Με άλλα λόγια, μας κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα μας και απλά αργότερα θα
μας μιλήσουν και πάλι για κάποιες αυταπάτες για υπεραπόδοση της
Οικονομίας όταν μάλιστα από τώρα έχουν αρχίσει να χαμηλώνουν τους
στόχους του προϋπολογισμού για την ανάπτυξη στην τρέχουσα χρονιά, η
οποία θα είναι επιτυχία αν διαμορφωθεί στο 1,5-1,7%.

Έτσι θα επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά η εισαγωγική ρήση στο παρόν σημείωμα.

Βασίλης Στεφανακίδης

Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/05/blog-post_3839.html

Share.