Προσωπικά δεν έχω καμία τέτοια απορία για τη συμμορία του Μαξίμου.
Αυτό που μου προκαλεί ανατριχιλα είναι ότι υπάρχει ακόμα ένα 20-25% της ελληνικής κοινωνίας πρόθυμο να δικαιολογήσει στο όνομα του κομματικού πατριωτισμού έναν αλήτη που γνωρίζοντας την ύπαρξη νεκρών έκανε σόου το βράδυ της τραγωδίας on camera.
Εκεί ομολογώ ότι καταθέτω τα όπλα. Αυτό με ξεπερνάει.
Μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους υπάρχουν και γονείς που θα μπορούσαν τα ίδια τους τα παιδιά να βρίσκονται σε αυτή τη θέση.
Σκέφτομαι τελικά πόσο τεράστιας σημασίας έργο ήταν η “κοινοτοπία του κακού” όπου η Χάνα Άρεντ μας περιέγραψε τους μηχανισμούς αποκτήνωσης του απλού ανθρώπου της διπλανής πόρτας.
Και σκέφτομαι επίσης πόσο πρόωρα εμφανίστηκε ο Νίτσε στην ανθρώπινη ιστορία.
Ας φτάσουμε πρώτα στον άνθρωπο κι έχουμε καιρό για τον υπεράνθρωπο.
Πηγή http://politika-gr.blogspot.com/2019/05/blog-post_92.html