Πρόκειται για το επόμενο “πακέτο” δημοσίων, αλλά και ιδιωτικών έργων νέας γενιάς, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου θα υλοποιηθεί με εναλλακτικές μορφές χρηματοδότησης, δηλαδή είτε ως συμβάσεις παραχώρησης, είτε ως ΣΔΙΤ (Συμβάσεις Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα), δεδομένης της έλλειψης δημοσίων κονδυλίων και του περιορισμού του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) από το 2010 και μετά.
Σύμφωνα με τα όσα επισημαίνουν οι διοικήσεις των μεγάλων ομίλων της χώρας,
- 34 έργα αφορούν αυτοκινητόδρομους, λιμάνια και αεροδρόμια,
- 15 αφορούν ενεργειακά έργα,
- 10 αφορούν σιδηροδρομικά κι άλλα
- 10 αφορούν έργα διαχείρισης απορριμμάτων και υδάτινων πόρων.
Μεταξύ άλλων, ξεχωρίζει το έργο της ανάπτυξης της έκτασης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό, το κατασκευαστικό αντικείμενο του οποίου υπολογίζεται σε 5 δις ευρώ και θα υλοποιηθεί σταδιακά κατά την διάρκεια της επόμενης δεκαετίας.
Αντίστοιχα, 1,5 δις ευρώ αφορούν στο έργο της κατασκευής του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ), εκ των οποίων περίπου 1,2 δις ευρώ θα εκτελεστεί μέσω ΣΔΙΤ, με τα υπόλοιπα 300 εκατ. ευρώ να γίνονται με την μορφή του τυπικού δημοσίου έργου.
Επιπλέον 1,4 δις ευρώ αφορούν στο έργο της νέας Γραμμής 4 του ΜΕΤΡΟ στην Αθήνα, αν και ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είναι πιθανό να αντιμετωπίσει σημαντικές καθυστερήσεις, δεδομένων των δικαστικών εκκρεμμοτήτων σε επίπεδο ΣτΕ, που είναι πιθανόν να εκτροχιάσουν την όλη διαδικασία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ δεν προχώρησε στην υποβολή πλήρους φακέλου προσφοράς (με αποτέλεσμα να οδεύει προς αποκλεισμό), εκτιμώντας ότι ο σχετικός διαγωνισμός θα ακυρωθεί, λόγω νομικών εμπλοκών.
Υπενθυμίζεται ότι η ΜΕΤΚΑ έχει καταθέσει προσφυγές στο ΣτΕ (οι οποίες συζητήθηκε πρόσφατα και αναμένεται σχετική απόφαση) τόσο εναντίον του αποκλεισμού της από την συνέχεια του διαγωνισμού, όσο και λόγω της συμμετοχής σε αυτόν, εταιρειών που συμμετείχαν στο “καρτέλ” των δημοσίων έργων.
Ένα ακόμα έργο, για το οποίο θα υποβληθούν σύντομα δεσμευτικές οικονομικές προσφορές είναι η υποθαλάσσια ζεύξη της Σαλαμίνας, για την ανάθεση της οποίας έχει προκριθεί η διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου.
Στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας, οι ενδιαφερόμενες εταιρείες προχωρούν σε προτάσεις για τον τρόπο υλοποίησης του έργου και την μορφή της σύμβασης παραχώρησης κι εφόσον οριστικοποιηθούν οι όροι της σύμβασης (με τη συναίνεση και των τοπικών φορέων), τότε υποβάλλονται οι δεσμευτικές προσφορές. Το κόστος του έργου αναμένεται να προσεγγίσει τα 400 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι όλες οι παραπάνω συμβάσεις αφορούν έργα, τα οποία επιχειρείται να ανατεθούν και να κατασκευαστούν επί σειρά ετών, χωρίς επιτυχία μέχρι σήμερα.
Για παράδειγμα, ο διαγωνισμός για το Ελληνικό ολοκληρώθηκε ήδη από το 2014 και η υπογραφή της σχετικής σύμβασης, προκειμένου να εκδοθούν οι απαιτούμενες άδειες και να ξεκινήσουν τα πρώτα έργα, δεν θα πρέπει να αναμένεται πριν το 2020.
Αντίστοιχα, το έργο της υποθαλάσσιας ζεύξης της Σαλαμίνας βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη από το 2015 και μόλις φέτος το φθινόπωρο εκτιμάται ότι θα υποβληθούν οι σχετικές οικονομικές προσφορές.
Αντίστοιχα, αν υπάρξει εμπλοκή στον διαγωνισμό του ΜΕΤΡΟ, που ήδη έχει ξεκινήσει από το 2017, είναι πιθανό η τελική επιλογή του αναδόχου να απαιτήσει ακόμα περισσότερους μήνες.
Σημειωτέον δε ότι πρόκειται για έργα, για τα οποία υφίσταται χρηματοδότηση, επομένως θα μπορούσαν ήδη να υλοποιούνται σήμερα, συνεισφέροντας σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.