Φεύγοντας, ανατινάζουν την οικονομία στον αέρα

Η υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Έφη Αχτσιόγλου σε συνέντευξή της στην ΕΡΤ1 την Παρασκευή 19/4/2019 είπε:

“Επομένως μετά την ψήφιση του νόμου κανείς δεν θα μπορεί να απολύεται αν δεν συντρέχει βάσιμος λόγος, που θα πρέπει να αποδεικνύεται συγκεκριμένα […] αν ένας εργαζόμενος προσφύγει στα δικαστήρια θεωρώντας ότι δεν υπάρχει βάσιμος λόγος απόλυσης, θα πρέπει ο εργοδότης να αποδείξει ότι είχε σοβαρό λόγο για να τον απολύσει. Εάν δεν μπορεί να το αποδείξει ο εργοδότης, τότε ο εργαζόμενος δικαιούται επαναπρόσληψη, μισθούς για όλο αυτό το διάστημα και αποζημίωση. Είναι μία πολύ μεγάλη τομή που θα γίνει αντιληπτή στην καθημερινότητα των εργαζομένων. Με τη ρύθμιση αυτή, το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην εργατική προστασία γίνεται πράξη στη χώρα μας”.

Πάνω από το 90% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα έχουν λιγότερους από 9 υπαλλήλους, και συχνά ο επιχειρηματίας είναι χαμηλότερα αμειβόμενος από όλους τους υπαλλήλους της επιχείρησης, καθώς 80% των κερδών της επιχείρησης γίνονται φόροι και εισφορές.

Πάμε λοιπόν να αποπειραθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς λέει η νεότατη και άπειρη Υπουργός, που δεν έχει δουλέψει ποτέ της στην πραγματική οικονομία: 

Αν μια μικρομεσαία επιχείρηση (πχ καφετέρια) έχει 4 υπαλλήλους και με την αύξηση των φόρων δεν μένει σχεδόν τίποτα για τον ιδιοκτήτη ο οποίος αποφασίζει να απολύσει έναν σερβιτόρο που στραβοκοιτάει τους πελάτες, και να τον αποζημιώσει νόμιμα, δεν θα μπορεί πλέον!

Δηλαδή, θα τον αποζημιώσει ως οφείλει, αλλά θα πρέπει κατόπιν και να πείσει τον Δικαστή ο οποίος θα λάβει την υπόθεση μετά από 4 χρόνια, ότι όντως ήταν σοβαρός λόγος η μείωση του κόστους της μικρομεσαίας επιχείρησης.

Ο απολυμένος σερβιτόρος που θα έχει κάνει την αγωγή κατά του εργοδότη του (για να πάρει 5 ετών μισθούς από τον εργοδότη χωρίς καν να χρειαστεί να τους δουλέψει) θα υποστηρίξει ότι

• α) αφού υπάρχουν καφετέριες όπως αυτές στα πεντάστερα ξενοδοχεία που βλέπουν Ακρόπολη, ο εργοδότης του θα μπορούσε να είχε ανεβάσει την τιμή του καφέ από τα €2 στα €5 αντί να τον απολύσει, 
• β) να είχε ξεκινήσει να προσφέρει και σουβλάκι στην καφετέρια για να αυξήσει το τζίρο του ή κάποιο άλλο προϊόν, 
• γ) να απέλυε κάποιον άλλο υπάλληλο με κριτήριο το πόσα παιδιά έχει καθένας αν αυτός ήταν ο νεώτερος προσληφθείς, ή με βάση την παλαιότητα αν αυτός ήταν πιο παλιός από κάποιον άλλον,
• δ) αφού η επιχείρηση δεν ήταν ζημιογόνα να μείνει ο εργοδότης χωρίς εισόδημα για να κρατήσει τον υπάλληλο, καθώς αυτό είναι το επιχειρηματικό του ρίσκο ή τέλος 
• ε) ας πουλούσε το σπίτι του ο εργοδότης για να συντηρήσει τις θέσεις εργασίας που ανέλαβε ανοίγοντας επιχείρηση.

Κάθε Δικαστής που σέβεται τον εαυτό του φυσικά και θα αποφασίσει υπέρ του εργαζόμενου και εναντίον του κακού κεφαλαιοκράτη …καφετζή, μετά από 4-5 χρόνια που θα φτάσει να δικαστεί πρωτόδικα η υπόθεση, όπως το 99,9% των αποφάσεων των εργατικών υποθέσεων.

Το αποτέλεσμα είναι ότι ο καφετζής θα πρέπει να πουλήσει το σπίτι του για να πληρώσει 5 ετών μισθούς και εργοδοτικές εισφορές στον σερβιτόρο, που δεν χρειάστηκε καν να τα δουλέψει, και μάλιστα θα πρέπει να τον ξαναπροσλάβει και να τον πληρώνει, και ας μην έχει δουλειά, και ας κοιμάται το βράδυ μετά το κλείσιμο στην καφετέρια, αφού θα του έχει πάρει και το σπίτι.

• Ποιος θα ξαναπροσλάβει άνθρωπο στην Ελλάδα;

• Ποιος θα ρισκάρει να μην απολύσει πριν την ισχύ του νόμου όλο το προσωπικό που έχει στην επιχείρηση του, για αποφύγει μελλοντικά τη φυλακή;

Οι άνθρωποι αυτοί που υποδύονται την κυβέρνηση, βάζουν μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της παραγωγικής οικονομίας: την εργοδοτική σχέση.

Είτε το κάνουν συνειδητά για να τορπιλίσουν την ανάπτυξη και να οξύνουν την ανεργία, είτε το κάνουν από βλακεία, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο:

…φεύγοντας να ανατινάξουν την οικονομία!

του Άγη Βερούτη, μηχανολόγου μηχανικού, αρθρογράφου, μικρομεσαίου επιχειρηματία και υποψήφιου στις Ευρωεκλογές με τη Νέα Δημοκρατία.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο στις 23 Απριλίου 2019.
liberal.gr