Ποιος, από τη ντόπια και την ξένη ολιγαρχία δεν χρησιμοποίησε εργατοπατέρες για να χτίσει την, αμετακίνητη (έως σήμερα), κρατικοδίαιτη οικονομία. Αυτή που πληρώνουμε με την 10χρονη κρίση.
Ποιος δεν στηρίχθηκε στους επαγγελματίες κομματικούς εργατοπατέρες της πλάκας… Πρώτοι απ’ όλους, τα κόμματα, τα κομματόσκυλα των υπουργείων και οι κομματικοί σύμβουλοι (προστάτες και φρουροί της διαπλοκής) για διαπλεκόμενες κρατικές προμήθειες, “άνοιγμα” της αγοράς στις εισαγωγές… (ανάμεσά τους το ηλεκτρικό ρεύμα από τις πλέον συμφέρουσες και κερδοφόρες…).
Ιστορικά… λοιπόν, με τους “αντρειωμένους” εργατοπατέρες να κρατάνε στο έδαφος τα αεροπλάνα και τον Ωνάση απογοητευμένο για πολλούς λόγους (να ζητάει ακόμη και να την χαρίσει στο κράτος, αναγνωρίζοντας τους, με κάποιο τρόπο, τη συμβολή στην οικονομία) το κράτος, εξαγοράζοντας την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, βάζει τον θεμέλιο λίθο στα κρατικά μονοπώλια, ξαφρίζοντας αναγκαστικά από τις τσέπες του λαού 2,5 δισ. ευρώ, μέχρι το 2009 που την πούλησε.
Κάτω από αλαλαγμούς εργατοπατέρων, ενάντια…, στις ολιγαρχικές συμβάσεις και στα ντόπια ιδιωτικά μονοπώλια…, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις τους στήνουν τα επόμενα μεγάλα κρατικά μονοπώλια…, θεμελιώνουν την κρατικοδίαιτη οικονομία και ξεκινάει το μοίρασμα της αγοράς ενέργειας και καυσίμων… Της αγοράς, που έως σήμερα, “ευλογημένη” από το κράτος, έχει καμάρι της το λαθρεμπόριο… να μασάει κάπου 400 εκατ. ευρώ τον χρόνο!!!
Αλλά για τους εργατοπατέρες αυτά ούτε σήμαιναν ούτε σημαίνουν τίποτε. Και ας τα πληρώνουν και οι ίδιοι. Δοξάστε τους…
Αντίθετα σκίζουν, από χαρά, τα ρούχα τους, οι εργατοπατέρες, για τη δικαίωση του αγώνα… στην επέκταση των κρατικών μονοπωλίων όταν κράτος και διαπλοκή ανοίγουν την “πίσω πόρτα” σε εισαγωγές χημικών προϊόντων και λιπασμάτων, τις ανάγκες των οποίων κάλυπτε η εγχώρια παραγωγή!!! Με εξαγωγές μάλιστα και στους γείτονές στα Βαλκάνια από τους οποίους τώρα εισάγουμε!!!
Με τρισευτυχισμένους τους κρατικοδίαιτους…, τα χρόνια του αγωνιστικού μεγαλείου των εργατοπατέρων, κόμματα και κυβερνήσεις συνεχίζουν ανεμπόδιστοι. Κρατικοποιούν λιπάσματα και χημικά. Τι άλλο καλύτερο δώρο θα μπορούσε να γίνει στη διαπλοκή από εισαγωγές και ξέπλυμα χρήματος μέσω δήθεν επενδύσεων… και στον τομέα αυτό. Ας είναι καλά οι εργατοπατέρες…
Το μέγα “θαύμα” όμως (των χειραγωγημένων κομματικών και ελεγχόμενων από τα συμφέροντα, εργατοπατέρων) για την (κατά τα άλλα) πλέρια οικοδόμηση προστασίας των εργατικών συμφερόντων… ήταν η διάλυση ιδιωτικών Τραπεζών, το ξερίζωμα της ναυπηγικής βιομηχανίας, της βιομηχανίας ελαστικών, της μεταλλουργίας, του ορυκτού πλούτου, της αγροτικής βιομηχανίας και των περιφερειακών βιομηχανιών, από την Πάτρα μέχρι την Ήπειρο και τη Βόρεια Ελλάδα.
Η δε κορύφωση της γελοιότητας (κομματόσκυλων-κουμανταδόρων της κρατικής βιομηχανίας, και των ΔΕΚΟ) λαμπιρίζει… στη 10ετία 1985-1995, όταν μπροστάρηδες στη διάλυση 53 ιδιωτικών βιομηχανιών σε κατάσταση κλεισίματος (που αγόρασε το κράτος με λεφτά των φορολογούμενων) σαλιάριζαν, παριστάνοντας τους κρατικούς βιομήχανους, σε δεξιώσεις, σε γκαλά… της σαχλαμάρας ως μέλη και του ΣΕΒ στον οποίο πλήρωναν παχυλές συνδρομές… με μια υπογραφή τους. Τι είχαν να χάσουν!!
Έχουμε δηλαδή και τον εργατοπατερισμό, ως διαπλοκή, στο πιο αισχρό επίπεδο, που μόνο στην Ελλάδα μπορεί να δώσει τέτοιας μορφής παραστάσεις… Και έτσι εξηγούνται και τα γραπτά κάποιων παρανοϊκών που ζήτησαν να σηκωθούν οι νεκροί των επαγγελματιών δολοφόνων της 17 Νοέμβρη να μας ζητήσουν συχώριο!!!
Γιατί και οι τραμπούκοι-δολοφόνοι της 17 Νοέμβρη και από τους εργατοπατέρες αντέγραψαν (κατασκευασμένα και από τα κόμματα) συνθήματα, στα εγκληματικά μανιφέστα τους, για τους φόνους και τις απόπειρες δολοφονιών. Φόνοι οι οποίοι βεβαίως εξυπηρέτησαν (τελικά) και πολλαπλά οικονομικά συμφέροντα, να διαλύσουν την ελληνική οικονομία νωρίτερα από την ώρα της…
Συνεπώς, από όποια πλευρά και να δεις τη διαδρομή των εργατοπατέρων στη μεταπολίτευση, το συμπέρασμα δεν αλλάζει.
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr