[ccpw id="136103"]

Τι είναι αυτό το κακό με εμάς και την αριστερή μας κυβέρνηση. Αμερικανοί, Γερμανοί, δανειστές δεν μπορούν να κοιμηθούν. Σε αγρυπνία και το ΔΝΤ…

Βλέπει το ΔΝΤ (από προχθές) πως η δόση του 1 δισ. ευρώ είναι ήδη στην τσέπη της κυβέρνησης Τσίπρα (για να μπορεί να τραβήξει τις εκλογές μέχρι τον Οκτώβριο…) και σου λέει, ας κάνω και μια γκρίνια… 

Έτσι για τα μάτια. Ας βγάλω τώρα μια έκθεση… να δείχνει πώς κουνάμε το δάχτυλο στους αριστερούς ψεύτες της Ελλάδας. Και χθες, πρωί-πρωί, να μια από τα ίδια… του ΔΝΤ.

Στις Βρυξέλλες όμως, την ίδια στιγμή, ο φίλτατος Μοσκοβισί, ως “διευθυντής της ορχήστρας” των δανειστών που παίζει “πλάγιους ήχους”, στη χρήσιμη αριστερά στην Ελλάδα, σπάει το κεφάλι… σε όποιον τολμήσει να πει κακό για μας… Να αμφισβητήσει την πρόοδο με την πρώτη φορά αριστερά στην Ελλάδα… Ακόμη και στην ΕΚΤ…

Το παρασκήνιο με τα “κούλουμα” του Τσακαλώτου στους θεσμούς τα λέει όλα. Οι γκρίνιες των τεχνοκρατών του Eurogroup έγιναν (ως συνήθως) για να γίνουν…

Και επειδή η απόφαση για την πρώτη δόση του 1 δισ. (στο 2019) είναι δεδομένη, ξεκίνησε το δήθεν ζοριλίκι… για όσα δεν κάναμε. Λες και περίμεναν να γίνουν με τον Τσίπρα να βλέπει τη διαφορά του από την Ν.Δ. να μεγαλώνει όχι μόνο σε ποσοστά αλλά και σε έδρες.

Το πακέτο των δανεικών είναι έτοιμο. Αντί να δοθεί στο πρώτο δεκαήμερο Μαρτίου θα δοθεί το τελευταίο με τις γνωστές υποδείξεις και συνταγές θεραπείας των νοσημάτων της κρίσης της ελληνικής οικονομίας…

Άρα, που χωράει η “πίκρα” του ΔΝΤ για την Ελλάδα που δεν θα τα καταφέρει έξω από τα μνημόνια… Πουθενά. Απλά πρόκειται για το “περιτύλιγμα” του πακέτου, που θα παραλάβουμε, μετά φανών και λαμπάδων στο τέλος Μαρτίου ή κοντά στο ελληνικό Πάσχα, για να το γιορτάσουμε…

Θα μου πείτε τώρα (δικαιολογημένα βεβαίως) γιατί να μας χαλάνε όλα αυτά με τους θεατρινισμούς των δανειστών, της ΕΚΤ, των υπουργών Οικονομικών της Ε.Ε. ή του ΔΝΤ. Και αφού ζητούμενο είναι τα δανεικά (τα οποία και έχουμε από τώρα εξασφαλίσει) ποιος ο λόγος γκρίνιας και γρουσουζιάς…

Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από την υπογράμμιση της διπλωματικής υποκρισίας των δανειστών. Τον δήθεν πόνο τους στις στερήσεις μεταρρυθμίσεων της ελληνικής οικονομίας, και την αδυναμία της σε νέα εκβιομηχάνιση, σε συμπλήρωση απωλειών 700.000 θέσεων εργασίας στη μεγάλη, τη μικρή και μεσαία βιομηχανία και στα υπόλοιπα κλαψουρίσματα…

Την υποκρισία τους να μας λένε κατάμουτρα… (και να το δεχόμαστε χωρίς κουβέντα) πάρτε δανεικά για να ζήσετε με την πρώτη φορά αριστερά σας… με τον τριτοκοσμικό σοσιαλισμό σας, με το πρότυπο της Βενεζουέλας σας και ό,τι άλλο ψηφίζετε για κυβέρνηση στην Ελλάδα αλλά δώστε μας ό,τι έχετε και δεν έχετε μπιρ παρά…

Όσοι ξέρουν από καμπανάκια… ας αφήσουν τις παρλαπίπες… και του ΔΝΤ και ας ακούσουν τα κουδούνια… που θα μας κρεμάσουν όταν με το πρόσχημα της αποκρατικοποίησης (των υποθηκευμένων στο Υπερταμείο) θα ξεπουλάμε στην φτήνια όλα εκείνα που χαρακτηρίζαμε περιουσία του ελληνικού λαού… Εστω και αν τα είχαμε για εκμετάλλευση από τα κομματόσκυλα…

Η πρώτη κουδούνα… βαράει ήδη και ας είναι μακριά… Στις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ και στην ίδια τη ΔΕΗ. Θα δείτε τι θα μπει στην τσέπη μας όταν αλλάξουν χέρια… Τα επόμενα θα ηχήσουν με τις πωλήσεις… στα λιμάνια και στις μαρίνες.

Και όσοι θέλουν να το πάνε λίγο παραπέρα (για να αντιληφθούν τι σημαίνουν οι αγάπες και οι γλύκες, των δανειστών, στην πρώτη φορά αριστερά…) ας αρχίσουν (από τώρα) να ψάχνουν τι θα μείνει από τα 72.000 ακίνητα του δημοσίου που είναι στον δρόμο της εκποίησης μαζί και με, κάπου 600 νησιά!!!, κρατικής ιδιοκτησίας.

Το έχουμε σημειώσει και άλλες φορές από τη στήλη.

Η υποθηκευμένη, μέχρι το 2117 Ελλάδα θα πουληθεί. Δεν βγαίνουν διαφορετικά τα πλεονάσματα που θα μας ακολουθούν και μετά το 2060.

Το θέμα είναι ποιοι θα την πουλήσουν γρηγορότερα και καλύτερα. Οι (σίγουρες και χρήσιμες, για δανειστές και αμερικάνους) δυνάμεις της αριστεράς και της προόδου… ή οι άλλοι που καμώνονται πως θα καταφέρουν να διαπραγματευτούν και τιμές και χρόνο πώλησης. Θα δείξει.

Μέχρι τότε ας μην ξεχνάμε. Οι “κόνξες”, δανειστών και ΔΝΤ, δεν είναι για τους δικούς μας ψηφοφόρους. Είναι για τους δικούς τους…

Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr

Πηγή