Δεδομένοι, χωρίς λόγο, χωρίς άποψη αλλά μόνο για την υπογραφή μας, στη βούληση της Αμερικής και σε ό,τι, από εδώ και πέρα, θα χαρακτηρίζεται ως αμερικάνικα συμφέροντα στο Αιγαίο.

Η εξόρυξη των (από πολλές δεκαετίες γνωστών) σημαντικότατων αποθεμάτων όχι μόνο φυσικού αερίου αλλά και πετρελαίων (εφόσον χρειαστούν) δεν έχει πλέον δρόμο επιστροφής καθώς κλειδί στις εξορύξεις και στις εξελίξεις θα είναι η Τουρκία και η νέα φάση Αμερικανοτουρκικών σχέσεων.

Δεδομένοι, χωρίς λόγο, χωρίς άποψη, αλλά μόνο για την υπογραφή μας και στη βούληση της Ευρώπης η οποία (με τη σιωπηρή ανοχή της Αμερικής) χαράζει ήδη τον ενεργειακό της χάρτη σε Αιγαίο, Βαλκάνια και Νότια Ευρώπη, λύνοντας προβλήματα ενεργειακής ανασφάλειας στην Κεντρική Ευρώπη, με ταυτόχρονη διασφάλιση (βεβαίως), κυριαρχικών δικαιωμάτων και στην έξοδο στο Αιγαίο.

Αυτό δηλαδή που παπαγαλίζαμε ως χώρα, μετά το 1983, για τον δήθεν πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας στις ενεργειακές ανακατατάξεις στα Βαλκάνια (που έμεινε παπαγάλισμα… χωρίς νόημα) το μετέτρεψε ο Αλέξης Τσίπρας σε πρωταγωνιστικό ρόλο της Κεντρικής Ευρώπης στις ενεργειακές ανακατατάξεις στα Βαλκάνια.

Η Ελλάδα απλά θα υπογράφει ό,τι της υποδεικνύουν (σε αγωγούς και περάσματα φυσικού αερίου) χωρίς να έχει πρωτοβουλίες (όπως παλαιά που και τότε, Αμερική και Ευρώπη, μας οδήγησαν στο γνωστό καραγκιοζιλίκι της δήθεν συμφωνία μας για τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη)…

Αδιαπραγμάτευτα άλλωστε υπογράψαμε και το Σκοπιανό (απόδειξη ότι τρέχουμε τώρα να βρούμε λύση και για τις επωνυμίες των προϊόντων παραγωγής μας) αδιαπραγμάτευτα βγαίνουμε και τώρα ως αριστερή κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα στο Αιγαίο.

Αυτά που δεν τολμούσαν οι Τούρκοι να μας επιβάλλουν σε συμμετοχή τους στα ενεργειακά δίκτυα της Ευρώπης, θα μας τα “φορέσουν” τώρα με αμερικάνικη βούληση.

Και εκείνα που ήταν αδύνατον να φαντασθούμε ως παραχωρήσεις για γεωτρήσεις σε χερσαίες και υποθαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας και στα δύο πελάγη μας (ιδίως στο Ιόνιο) θα τρέχουμε να τα υπογράφουμε καθώς (πολύ σύντομα) το κράτος και μόνο το κράτος θα παραχωρεί άδειες χωρίς να έχει συμμετοχή (ουσίας) στις έρευνες.

Εδώ βέβαια δεν έχουμε να κάνουμε με Σκοπιανό, που μοιραίως και δικαίως ξεσηκώνει τον λαό, αφού είναι φως φανάρι…, η σκοπιμότητά του σε όφελος της νέας διανομής και κατανομής ρόλων στα Βαλκάνια σε βάρος της δεδομένης… αριστερής Ελλάδας.

Η ιστορία με το Αιγαίο θα περάσει στη λαϊκή συνείδηση όταν καταλάβουμε πως η Ελλάδα δεν μοιράζεται μόνο πάνω από την θάλασσα, στη ξηρά και στα νησιά της, αλλά και κάτω από την θάλασσα σε σημεία πολλαπλών εξυπηρετήσεων…

Δεδομένοι, χωρίς λόγο, χωρίς άποψη αλλά μόνο για την υπογραφή μας είμαστε και για τα Αμερικάνικα, Γερμανικά (κυρίως), Γαλλικά (εξ ίσου) και (μερικώς) για τα Ιταλικά συμφέροντα και στην πώληση του κράτους ως εναλλακτική λύση στην υποθήκευσή του προς το Υπεραταμείο (έναντι του χρέους μας) μέχρι 2117!!!

Οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο και η Ουάσιγκτον θεωρούν ήδη τις κυβερνήσεις τους συνδιαχειριστές στην ιδιωτικοποίηση 32 ελληνικών ΔΕΚΟ και την αλλαγή της συμμετοχής, σε περισσότερους από 100 κρατικούς Οργανισμούς.

Μέχρι και την αδειοδότηση βιομηχανικών, ξενοδοχειακών συγκροτημάτων και μεγάλων πολυεθνικών αλυσίδων σε μηχανισμούς (επιμελητηριακούς και άλλους) προκειμένου να καταλήγουν σε ιδιωτικά χέρια, έχουν συζητήσει κυβερνητικοί παράγοντες της αριστεράς και της προόδου… με τεχνοκράτες των δανειστών που (όπως και ο Σόιμπλε) φροντίζουν για το καλό μας, την ανάπτυξή μας και την πρόοδό μας…

Οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ εξαργύρωσαν την παραμονή τους στην εξουσία με τόσα “ρεγάλα”, όπως 

  • η απόλυτη Αμερικάνικη παρουσία, 
  • η κατανόηση… του ΔΝΤ, 
  • η έξοδος από το μνημόνιο, 
  • η συνεχής ροή δανεικών, 
  • τα παλαμάκια των θεσμών, 
  • το περπάτημα του ομολόγου,
…που δεν γίνεται να γυρίσουν πίσω… 
Γίναμε όμως, ως αριστερή χώρα, τόσο δεδομένοι στους Αμερικάνους και στους δανειστές “θωπευτές” μας όπου τυχόν απαίτησή μας για διαπραγμάτευση, ας πούμε του 3,5% υποχρεωτικού πλεονάσματος, ίσως και να μοιάζει με τα ταμπούρλα και τους ζουρνάδες των Τσίπρα-Βαρουφάκη, όταν κάναμε την Ευρώπη να ξεκαρδιστεί στα γέλια… 
Μακάρι να μην είναι έτσι.

Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr

Πηγή

Share.