Ας βάλουμε κάτω μερικά υποθετικά σενάρια.
Πρώτο: Στις εθνικές εκλογές (Μάιο ή Οκτώβριο) κερδίζει ο Τσίπρας, είτε με αυτοδυναμία, είτε χωρίς. Θεωρητικώς υφίσταται το σενάριο, πρακτικώς δεν θέλω να καταναλώνω τσάμπα τον χώρο και τον χρόνο μου.
Δεύτερο: Κερδίζει ο Κυριάκος αλλά χωρίς αυτοδυναμία. Τότε πάμε είτε σε συμμαχική κυβέρνηση με το ΚΙΝΑΛ, είτε ξανά σε εκλογές, με απλή αναλογική.
Τι θα γίνει σ’ αυτές τις εκλογές; Ξανακερδίζει ο Κυριάκος, αλλά ασφαλώς δίχως αυτοδυναμία, αφού με απλή αναλογική κάθε αυτοδυναμία χρειάζεται τουλάχιστον 51% για το πρώτο κόμμα. Κανένας δεν θα θέλει τρίτες εκλογές στην σειρά, οπότε θα δημιουργηθεί υποχρεωτικά κάποια συμμαχική κυβέρνηση με κορμό την ΝΔ. Επτά ή δυο μήνες μετά τις δεύτερες εκλογές (ανάλογα με το πότε θα ξεκινήσει το εκλογικό γαϊτανάκι) θα υπάρχει η προεδρική εκλογή.
Θα τολμήσει ο Τσίπρας να επιμείνει στον Παυλόπουλο και να οδηγήσει την χώρα σε τρίτες εκλογές; Θεωρητικά δύσκολο, διότι θα έχει ήδη υποστεί δυο ήττες και θα πάει για τρίτη. Άρα θα συναινέσει σ’ ένα άλλο πρόσωπο, εκτός αν δεχτούμε ότι η ΝΔ θα ψηφίσει Παυλόπουλο. Ούτε αυτό αποκλείεται, πάντως θα έχουμε ήδη κάνει δυο φορές εκλογές, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία.
Τρίτο σενάριο: Στις εκλογές του Μαΐου ή του Οκτωβρίου, κερδίζει ο Κυριάκος αυτοδύναμος. Φτιάχνει κυβέρνηση, αλλά είτε οκτώ είτε τρεις μήνες αργότερα θα έχει μπροστά του την προεδρική εκλογή και την δυνητική πιθανότητα του Αλέξη να ξαναστήσει κάλπες.
Σ’ αυτή την περίπτωση, ο Κυριάκος έχει δυο επιλογές:
Η πρώτη είναι να δηλώσει ότι ψηφίζει Παυλόπουλο και να συνεχίσει να κυβερνά, αφού ο Τσίπρας δεν μπορεί να πάρει πίσω την πρόταση που ήδη έχει κάνει για την Προεδρία. Δεν θα ναι ευτυχής ο Κυριάκος, όμως θα ξεμπλοκαριστεί.
Η δεύτερη επιλογή του είναι να αντιπροτείνει στον Τσίπρα έναν άλλον Πρόεδρο που δύσκολα θα μπορέσει ο Τσίπρας να τον αρνηθεί. Κάποιον από την αριστερά ή ίσως τον Κώστα Καραμανλή. Με βάση ποια λογική ο Τσίπρας (αν δεν θέλει σώνει και καλά εκλογές, που γιατί να θέλει;) θα επιμείνει στον καραμανλικό Παυλόπουλο απέναντι στον ίδιον τον Καραμανλή; Βέβαια, δικαιολογίες πάντα εφευρίσκονται.
Η τρίτη επιλογή Κυριάκου μπορεί να είναι η πλήρης απαλλαγή του σκηνικού από το Συριζαϊκό άρωμα. Αποφασίζει λοιπόν (έχοντας αυτοδύναμη κυβέρνηση) ότι δεν θα συναινέσει σε τίποτα με τον Τσίπρα και ότι θα καθαρίσει οριστικώς το τοπίο. Προτείνει λοιπόν για Πρόεδρο κάποιον, που αποκλείεται να ψηφιστεί από τον Σύριζα. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο Κυριάκος έχει αποφασίσει να πάει σε δεύτερες εκλογές.
Αν επιλέξει αυτό τον δρόμο, γιατί να περιμένει να κάνει τις δεύτερες εκλογές τον Γενάρη του 2019;
Θα τις κάνει αμέσως (μετά τον Μάιο ή τον Οκτώβριο) κι αφού έχει ψηφίσει καινούριο εκλογικό νόμο, που κι αυτός θα ισχύσει για τις μεθεπόμενες εκλογές.
Οι οποίες πότε θα γίνουν;
Πρώτο σενάριο, αμέσως μετά τις δεύτερες, αν τα αποτελέσματα της απλής αναλογικής δεν δώσουν κυβέρνηση.
Δεύτερο σενάριο, θα αργήσουν πολύ, καθώς η δαμόκλειος σπάθη ενός πλειοψηφικού (που θα φέρει πανίσχυρη κυβέρνηση ΝΔ) θα υποχρεώσει τα μικρά κόμματα να μπουν σε συμμαχική κυβέρνηση με τον Κυριάκο και τον Τσίπρα να ψηφίσει όποιον Πρόεδρο του προτείνει.
Ξέχασα κάποιο πιθανό σενάριο, απ’ αυτά που ανοίγονται μπροστά μας στο εγγύς μέλλον;
Δεν αποκλείεται, αλλά και μόνο αυτά είναι ικανά να τρελάνουν τον μέσο Έλληνα και να του φέρουν απόγνωση για τις προοπτικές της εύθραυστης οικονομίας μας.
Σε κάθε περίπτωση, όλα τα σενάρια αναδεικνύουν τα στρατηγικά αδιέξοδα του Τσίπρα και την πολιτική ηγεμονία του Κυριάκου, μέσα όμως σ’ ένα περιβάλλον που τελικά μπορεί να ανατιναχτεί μπροστά στο πρόσωπο όλων μας, με την μορφή της οικονομικής κατάρρευσης και της μακράς ακυβερνησίας.
Προσοχή παρακαλώ.
Του Δημήτρη Καμπουράκη
liberal.gr