Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δώσει, πριν τις εκλογές, έστω και μια άδεια, όχι σπουδαίας επένδυσης, αλλά ενός απλού χυτηρίου, ας πούμε στο Πέραμα, θα βυθισθεί εκλογικά τουλάχιστον κατά 5%, από όσο βρίσκεται.
Από την άλλη, αν ο Μητσοτάκης (ως επόμενος πρωθυπουργός) τολμήσει να αναφερθεί σε συγκεκριμένες επενδύσεις (βιομηχανικές ιδίως) θα καεί η Αθήνα… με “σπίρτα” του ΣΥΡΙΖΑ.
Συνεπώς έτσι και του περάσει του Τσίπρα, να κάνει εκλογές τον προσεχή Οκτώβριο (για να μην χαθούν και οι μισθοί ενός 6μήνου στους “ναι σε όλα”) η κυβέρνηση Μητσοτάκη (Νοέμβριος 2019) θα δεχθεί (πιθανούς) πρώτους επενδυτές, το νωρίτερο, μετά από ένα 6μηνο.
Κανείς δεν ρισκάρει κεφάλαια και επενδύσεις αν δεν βεβαιωθεί πως οι ντουντούκες του ΣΥΡΙΖΑ, οι Ρουβίκωνές του, οι αναρχικοί και η γνωστή αλητεία δεν θα είναι οι πραγματικοί “κουμανταδόροι” στην Ελλάδα, με ό,τι αυτό σημαίνει και για την οικονομία.
Τα πράγματα, στην Ελλάδα , μιλάνε μόνα τους από το 1974. Και οι επενδυτές έχουν “αυτιά” (μέσα και έξω από τη χώρα) για να ακούν…
Οπότε δεν χρειάζονται ούτε οι “χρησμοί” των Δελφών ούτε η Πυθία του Μαντείου, για να τα πούμε με το όνομά τους…
Τι σημασία έχει λοιπόν η (ορθότατη κατά τα άλλα) παραδοχή και από τον Κεντρικό Τραπεζίτη κ. Γιάννη Στουρνάρα ότι “…για να βγούμε από τη φτώχεια στην Ελλάδα πρέπει να έλθουν ξένες επενδύσεις” όταν στην Ελλάδα, αποδεδειγμένα, δεν θέλουμε ούτε επενδύσεις, ούτε επενδυτές.
Δεν τις θέλει κανείς τις επενδύσεις στη χώρα, ανεξάρτητα από τον φτηνό- πολιτικάντικο τρόπο που δήθεν τις προσκαλούν οι κυβερνήσεις και κάποιοι παράγοντες που ψάχνονται…
Στην πράξη τις αρνούνται (σε τοπικό επίπεδο) Δήμαρχοι και Κοινοτάρχες, για να μην έχουν σκοτούρες με τους οικοπεδοφάγους που παριστάνουν τους οικολόγους…
Και (το κυριότερο) να μην χάνουν ψήφους οικοπεδοφάγων, που συνθέτουν ειδικό πελατειακό καθεστώς, στην περιφέρεια .
Τις αρνούνται οι κομματικά ελεγχόμενοι κρατικοί υπάλληλοι, σε όλα τα οικονομικά υπουργεία (εκτός κάποιων λίγων εξαιρέσεων, από ανυποψίαστους που έχουν προσληφθεί με ΑΣΕΠ).
Οι κομματικοί της κυβέρνησης τις αρνούνται για να μπορεί το κόμμα που κυβερνά να είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ… Και με τις επενδύσεις και εναντίον τους… βάζοντας μπροστά το κράτος… (το οποίο βεβαίως και ελέγχει κομματικά).
Τις αρνούνται οι κομματικοί κρατικοί υπάλληλοι της αντιπολίτευσης (ειδικά της αριστεράς και της προόδου…), για να δίνουν τα επιχειρήματα, στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΜΕ, πως οποιαδήποτε επένδυση, δεν κάνει το κράτος-πατερούλης…, είναι ενάντια στην κοινωνία, στο δίκιο του εργάτη και στον λαό…
Έτσι λέει το κόμμα!!!
Τις αρνούνται οι κομματικοποιημένοι δασολόγοι, αρχαιολόγοι και μνημιολόγοι…, αργόσχολοι, στο 90%, που τους πληρώνουμε να παριστάνουν τους “προστάτες” του πολιτισμού μας… Η Ελλάδα είναι από τους λίγους στον πλανήτη που έχει την ανάγκη και για υπουργείο Πολιτισμού…
Και επειδή τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι όπως τα παρουσιάζουμε, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε… να μην αλλάξει τίποτε, αλλά να προσθέσει αρλούμπες σε σχέδια, μπούρδες σε λόγια, και μισοτελειωμένες ανοησίες για fast –track…,( που θέλουν 2-3 χρόνια δουλειά να μπούνε σε σειρά)
…ας δούμε τι παραλαμβάνει η (επόμενη) κυβέρνηση, του Κυριάκου Μητσοτάκη, για να συμπεράνουμε πως θα δικαιολογεί σε (πιθανούς) επενδυτές την ανυπαρξία κράτους και μηχανισμών (πολιτισμένης χώρας) για υποδοχή επενδύσεων.
Το χωροταξικό είναι μισοτελειωμένο. Άρα οποιαδήποτε (σημερινή) επένδυση ενδέχεται να ανατραπεί.
Το ίδιο και στα επιμέρους πολεοδομικά σχέδια. Άδειες που θα χορηγηθούν (αν χορηγηθούν) θα είναι στον αέρα. Το σύστημα αδειοδοτήσεων είναι λειψό… Χρειάζονται αποφάσεις επί αποφάσεων, για να λειτουργήσει.
Η περιβαλλοντική νομοθεσία εφαρμόζεται κατά περίπτωση… Τίποτε ξεκάθαρο. Τίποτε οριστικό.
Οι άδειες για επενδύσεις απαιτούν 4-5 μελέτες του ενδιαφερόμενου και 2-3 χρόνια να εκδοθούν (χωρίς να θεωρούνται οριστικές…).
Αν προσθέσουμε ότι κάθε επενδυτής έχει να λογαριάσει και 10% της επένδυσης, για πάσης φύσεως “λαδώματα”, ποια είναι τα κίνητρα που προφέρουμε (σήμερα) για να προσελκύσουμε επενδύσεις.
Δόθηκε αυτή η απάντηση στους Δελφούς;
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr