[ccpw id="136103"]

Ενώ οι (συστημικές και μη) ελληνικές τράπεζες βρίσκονται στα χειρότερα χάλια της ιστορίας τους, ο τραπεζικός δείκτης όλο και ανεβαίνει.

Δεν πρόκειται δε για κάποιο σύντομο και βίαιο ξέσπασμα, για κάποια υπερβολή. 

Η άνοδος πραγματοποιείται με (μάλλον) συντηρητικά βήματα, χωρίς εξαλλοσύνες και ακραία φαινόμενα απληστίας (ή φόβου). Συμβαίνει δε, με ταυτόχρονη αύξηση των, ήδη γνωστών, short θέσεων.

Επομένως έχουμε ευρεία διαφωνία αγοραστών – πωλητών, έχουμε μία κανονική λειτουργία της αγοράς.

Πράγμα το οποίον σημαίνει ότι, η συγκεκριμένη άνοδος, στηρίζεται σε ισχυρές “βάσεις”, έχει “ανθεκτικά” οικονομικά (ή έστω “αγοραία”) θεμέλια.

Ειδικά εάν αναλογιστούμε πως και η δευτερογενής αγορά των ομολόγων (ΗΔΑΤ), επιδεικνύει μια παρόμοια συμπεριφορά.

Παρ’ όλο ότι, τη δεδομένη εποχή, η συγκεκριμένη αγορά δεν αποτελεί αξιόπιστο μέτρο σύγκρισης (λόγω εξαιρετικά μειωμένης ρευστότητας), η παράλληλη πορεία δεν μπορεί ν’ αγνοηθεί…

Η διαφορά μεταξύ της πραγματικής κατάστασης της οικονομίας και της κίνησης των κεφαλαιαγορών λοιπόν, είναι υπαρκτή και εντυπωσιακή. Για ποιόν ή ποιους λόγους, διαμορφώνεται αυτή η μεγάλη και σημαντική διαφοροποίηση;

Η λειτουργία των χρηματιστηρίων (μετοχών, ομολόγων, εμπορευμάτων κ.λπ.), για πολλούς, αποτελεί μέγα και πολύπλοκο μυστήριο. Στην πραγματικότητα όμως, τα πράγματα είναι απλούστερα. Τουλάχιστον, όσον αφορά τη μεγάλη εικόνα, τη συνολική διαμόρφωση της κατάστασης…

Οι αγορές είναι προεξοφλητικοί μηχανισμοί. Δηλαδή κινούνται με βάση το τι περιμένουν να συμβεί, στο μέλλον. 

Eίτε επειδή το γνωρίζουν (νόμιμα ή παράνομα), είτε διότι το υποψιάζονται βάσιμα (στηριζόμενες σε κάποια ατελή πληροφόρηση), είτε γιατί το έχουν συμπεράνει στηριζόμενες σε στοιχεία και την επιστημονική δουλειά, κάποιων αναλυτών.

Η παρούσα περίπτωση του ΧΑ, δείχνει να αποτελεί κλασική εφαρμογή της δεύτερης πιθανότητας. 

Δηλαδή, η αγορά υποψιάζεται κάποια μελλοντικά γεγονότα! Με δεδομένο το πολιτικό σκηνικό και προσωπικό, ένα μέρος της ίσως και να γνωρίζει.

Αντίθετα από τη γενική πεποίθηση, αυτό δεν είναι απαραίτητα παράνομο. Ανήθικο σίγουρα, αλλά όχι παράνομο. Και οι αγορές δεν είναι ούτε ευαγή και φιλανθρωπικά ιδρύματα, ούτε σχολές φιλοσοφίας και ηθικής…

Ποια όμως, θα μπορούσαν να είναι αυτά τα γεγονότα;

Δύσκολο να πει κανείς, με βεβαιότητα. Οι γυάλινες σφαίρες έχουν εκλείψει εδώ και κάμποσους αιώνες. Ακόμη και από τα παραμύθια.

Η πιθανότερη από τις πιθανές απαντήσεις πάντως, βρίσκεται στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Υπάρχουν αρκετές άλλες πιθανότητες, αλλά καμία δεν πλησιάζει τα ποσοστά που συγκεντρώνει αυτή. 

Παρά τα όσα προσπαθεί να μας πείσει ο συμπαθής Euclid, από το Σίδνεϋ μέχρι την Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Χόνγκ-Κονγκ, είναι κοινό μυστικό πως οι αγορές δεν θεωρούν τις οικονομικές πολιτικές και τα αντίστοιχα επιτεύγματα της παρούσας κυβέρνησης, φιλικά για την (ορθολογική) ανάπτυξη, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την ουσιαστική έξοδο της χώρας από την κρίση.

Επομένως πρόωρες εκλογές και μια νέα, φιλικότερη στις επενδύσεις, κυβέρνηση, αποτελούν μία έκβαση η οποία θ’ αλλάξει τα δεδομένα και την πραγματική απόδοση της ελληνικής οικονομίας προς το (πολύ) καλύτερο.

Μία έκβαση εξαιρετικά πιθανή (με βάση τις μετρήσεις) και άρα μία έκβαση που “χρειάζεται” να προεξοφληθεί…

Η προκήρυξη πρόωρων εκλογών όμως, δεν δείχνει να είναι ο μόνος λόγος για την παρατεταμένη άνοδο της Σοφοκλέους. 

Σε αυτήν θα πρέπει να προστεθούν οι έντονες πιέσεις των Ευρωπαίων για υλοποίηση των προαπαιτουμένων της δεύτερης “μεταμνημονιακής” αξιολόγησης, οι οποίες έχουν φέρει κοντύτερα χρονικά την υλοποίηση λύσεων για χρονίζοντα προβλήματα της οικονομίας, όπως η πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και τα κόκκινα δάνεια. 
Προβλήματα των οποίων η επίλυση, σε συνδυασμό με μία άλλη κυβέρνηση, πιο φιλική στις αγορές, θα μπορούσε να δώσει τεράστια οικονομική ώθηση.

Πέρα από τους δύο αυτούς λόγους, ίσως υπάρχουν και άλλοι. Όμως οι συγκεκριμένοι αποτελούν τα κύρια “κίνητρα” για την ανοδική κίνηση της αγοράς, των τελευταίες εβδομάδες. Είναι σχεδόν βέβαιο…

Σε κάθε περίπτωση, εάν όντως έτσι έχουν τα πράγματα και αυτή η εκτίμηση επαληθευτεί, θα το μάθουμε στο απώτερο μέλλον.

Μέχρι τότε, ας θυμόμαστε όλοι το Αμερικανικό ρητό, που εφαρμόζεται (και) στο Φαρ Ουέστ των αγορών:

“Να πυροβολείς πρώτα και να ρωτάς μετά!”…

Πέτρος Λάζος
capital.gr

Πηγή