Ξεπέρασαν τα όρια της παλαβομάρας.
Νομίζουν πως οι επιχειρηματίες της χώρας είναι ανεγκέφαλοι έως μέτριας αντίληψης… που επιτρέπει να αλλοτριωθεί… από την αριστερή αρλουμπολογία.
Πριν μια εβδομάδα ο κομισάριος Οικονομίας Γιάννης Δραγασάκης, πέρασε από Επιτροπές (μετά από μια 4ετία) νομοσχέδιο για κάποια Αναπτυξιακή Τράπεζα, που αντέγραψαν το 2015 από το ΠΑΣΟΚ, όταν μάζευαν, από εδώ και από εκεί, ιδέες και τις παρουσίαζαν ως αριστερές.
Το νομοσχέδιο (θα καταλήξει σύντομα στη Βουλή για να το ψηφίσουν οι γνωστοί “Ναι σε όλα”) αναφέρεται στην Αναπτυξιακή, του Βαρουφάκη του 2015 και (ακολούθως) του ελληνοαμερικανού συντρόφου-καθηγητή Παπαδημητρίου, το 2017, πριν απολυθεί από το υπουργείο Οικονομίας, δια της μεθόδου της παραιτήσεως…
Δεν πρόλαβε όμως, ο Δραγασάκης, να “ανάψει το νέο αριστερό Τραπεζικό πυροτέχνημα…, ( να το βλέπουν οι μικρομεσαίοι και οι μικροί του ΣΥΡΙΖΑ) και στον διπλανό διάδρομο… του “αγώνα δρόμου για τη σωτηρία της βιοτεχνίας”
…τον πλευρίζει… ο κομισάριος Βιομηχανίας (του ίδιου υπουργείου), Στέργιος Πιτσιόρλας, με δικά του σωσίβια… μορφής διαλόγου με τους μικρούς βιοτεχνικούς κλάδους στους οποίους, (κατά τον ΣΥΡΙΖΑ), στηρίζεται η οικονομία και γι’ αυτό δικαιούνται προσοχής… (όπως είπε τις προάλλες στα εγκαίνια βιοτεχνικής έκθεσης).
Η φαυλότητα σε όλο της το μεγαλείο.
Αλλά τώρα με πρωτοφανή υποτίμηση (ακόμη και για τα σταθμά… της ελληνικής μπανανίας) της νοημοσύνης των επιχειρηματιών και της αγοράς (που πασχίζει να κρατήσει θέσεις και εργαζόμενους μέσα στη λαίλαπα ΣΥΡΙΖΑ) όταν, 90 ημέρες πριν τις εκλογές,
…ανοίγουν θέμα για Τράπεζα χρηματοδότησης των επιχειρήσεων, που έπρεπε να έχει ιδρυθεί, το 2015, με το καλημέρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (αν και τότε το εννοούσε).
Πότε, βρε αθεόφοβοι, θα ανοίξουν τα ταμεία, να μοιραστούν τα μικροδάνεια στους βιοτέχνες, όταν, ανάμεσα στα άλλα, θα έχετε και την (αναπόφευκτη) σκυλοφαγωμάρα με τους ΣΥΡΙΖΟΠΑΣΟΚ για τον έλεγχο της Τράπεζας;
Ποια φαγωμάρα;
Τη γνωστή και μόνιμη, από το 2015, για το ποιός θα ελέγχει τις χειραγωγημένες, από τον ΣΥΡΙΖΑ, Τράπεζες και τις Διοικήσεις τους, τις ταγμένες βεβαίως στην αριστερή διαπλοκή…
Αυτή η φαγωμάρα έβαλε στο ντουλάπι και την Αναπτυξιακή “φάντασμα”, για να την βγάλει ο Δραγασάκης 90 ημέρες πριν τις εκλογές !!!
Αλλά και σε 180 ημέρες να κάνετε εκλογές, σύντροφοι, πως θα προλάβετε τα λουκέτα σε άλλες 25-30.000 βιοτεχνίες, (μέσα στο 2019 -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους για Αθήνα και Θεσσαλονίκη-) γονατισμένες από την φορολαίλαπα, τις εισφορές, τις κατασχέσεις, την έλλειψη ρευστότητας και χρηματοδότησης;
Και πως θα πείσετε την αγορά πως δεν θα ισχύσει η φαυλότητα των πάσης φύσεως προοδευτικών δυνάμεων και δεν θα συνδυαστούν τα πιθανά μικροδάνεια της Αναπτυξιακής, Δραγασάκη, με ειδικές προεκλογικές ενισχύσεις φιγούρας…, σε γνωστούς και φίλους Συριζαίους;
Και για μην ξεχάσουμε τον “σταυροφόρο” κομισάριο Πιτσιόρλα, που “ανταγωνίζεται”, με τη δική του βιοτεχνική και βιομηχανική “εκστρατεία”, τον Δραγασάκη με εφεύρημα… τους κατά κλάδους διαλόγους, για να εντοπιστούν τα προβλήματα παραγωγής και εξαγωγών…
Πότε σύντροφοι όλα αυτά; Ενα 3μηνο πριν τις εκλογές!!!
Το σημειώνουμε, σύντροφοι γιατί αυτά τα προβλήματα απαιτούν μέτρα. Και μέτρα στην Ελλάδα τα παίρνουμε κάθε 30 χρόνια. Τόσο χρειάζεται το κλειστό οικονομικό μας κύκλωμα για να κινηθεί.
Συνεπώς για ποιους διαλόγους μιλάτε και πότε θα καρποφορήσουν… Ακόμη και αν πάμε τον Οκτώβριο σε εκλογές… Ντροπή πια. Όλα έχουν όρια.
Τι να προσθέσουμε τώρα εμείς, όταν έχουμε να κάνουμε με εμφανέστατο εμπαιγμό και της επιχειρηματικότητας.
Όταν ο ΟΟΣΑ, που θεωρεί ότι η Χιλή είναι σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από εμάς, μας συνιστά (για να ξεφύγουμε από την τελευταία θέση των 35 χωρών του δείγματός του) μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις.
Μεταρρυθμίσεις με κορυφαίες τις ιδιωτικοποιήσεις, τη συρρίκνωση του κράτους, κλείνοντας πάνω από 1.000 Οργανισμούς, την ισχυρή μείωση κρατικών θέσεων και τον ριζικό περιορισμό δαπανών.
Όλα αυτά δε, μέσα σε (απολύτως αναγκαία) επενδυτική κινητικότητα τουλάχιστον 150 δισ. ευρώ, μέχρι το 2022.
Να γιατί επιμένουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε τα όρια της φαυλότητας και αγγίζει εκείνα της παραφροσύνης.
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr