Δεν είναι λίγοι οι συμπολίτες, που φοβούμενοι αυτό το νέο και άφθαρτο, αυτό το καινοφανές ΠΑΣΟΚαραμανλικό που φέρνει ο Αλέκσης, επιτίθενται στα στελέχη της κυβέρνησης και μιλούν με τα χειρότερα λόγια για τους υπουργούς της Πρώτης Φοράς Αριστεράς.
Δεν μπορώ να κρύψω πως είμαι ένας από αυτούς τους συμπολίτες, αλλά τολμώ να πω πως είμαι ο μόνος του οποίου η κριτική δεν είναι κακόπιστη.
Και αυτό ακριβώς σκοπεύω να κάνω τώρα που όλη η Ελλάδα έχει διαπιστώσει πως οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην έχουν πολλές ικανότητες στη διακυβέρνηση, μπορεί η εντιμότητά τους να είναι πιο αμφισβητήσιμη κι από παρθενία ιερόδουλης, αλλά, διάολε, παίζουν το τραπεζικό σύστημα στα δάχτυλα και εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία που αυτό προσφέρει.
Πρώτα ήταν η συντρόφισσα Κουντουρά και το σπουδαίο της κατόρθωμα να πρέπει να δίνει 620 ευρώ μηνιαία δόση για δανειακό χρέος ύψους 854.775 ευρώ.
Η τετραπέρατη υπουργός κατάφερε να ξεγελάσει τους αρμόδιους στην Εθνική Τράπεζα και να τους κάνει να πιστέψουν ότι είναι ένα απέθαντο βαμπίρ και συνεπώς τα 114 χρόνια που απαιτούνται για να ξεπληρώσει το χρέος της δεν είναι τίποτα γι’ αυτήν.
Η περίπτωση να μην ξεγελάστηκαν οι τραπεζικοί και η «διευκόλυνση» στη συντρόφισσα Κουντουρά να είναι προϊόν κάποιας ύποπτης συναλλαγής αποκλείεται από την εντιμότητα και τη σοβαρότητα των στελεχών του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, όπως και από τις δικλείδες ασφαλείας που έχουν θεσμοθετηθεί προκειμένου να αποφεύγονται τέτοιου είδους «διευκολύνσεις».
Αυτή ακριβώς η εντιμότητα, αυτή η θεσμική θωράκιση αλλά και το άγρυπνο μάτι της Ελληνικής Δικαιοσύνης με κάνουν να μην έχω καμία αμφιβολία πως και η περίπτωση του δανείου του κόκκινου Κασιδιάρη, του Παύλου του Πολάκη, είναι αποτέλεσμα της ικανότητας και της βαθιάς του γνώσης για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Όπως, ίσως, θα γνωρίζετε, το παλικάρι από την Κρήτη κατάφερε να πάρει 100.000 καταναλωτικό (!!!) δάνειο.
Οι 100.000 δεν είναι ινδικές ρουπίες, είναι ευρώ, και το δάνειο είναι ενυπόθηκο με υποθήκη το σπίτι του συντρόφου υπουργού που, δυστυχώς για τα κορόιδα της Τράπεζας Αττικής, είναι ήδη υποθηκευμένο και για ένα άλλο δάνειο κάπως πιο μεγάλο.
Στην απολογ… σε ανάρτησή του στο face το book ήθελα να πω, ο πόθος των λουγκρών της χώρας εξηγεί πως το δάνειο το πήρε επειδή το πενιχρό εισόδημα του υπουργού δεν του φτάνει για να ζήσει και να σπουδάσει τα παιδιά του, καθώς όταν ήταν «χειρούργος» (ναι, το τονίζει στο ού κάτι που για περιπτώσεις σαν του Πολάκη μπορεί να μην είναι και λάθος) πριν το 2015, έβγαζε διπλάσια και τριπλάσια.
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό αυτό σημαίνει πως ο Πολάκης – κατά δήλωσή του – μέχρι να γίνει υπουργός, έβγαζε 200.000 με 300.000 τον χρόνο.
Μόνο που πριν γίνει υπουργός, από το 2011 μέχρι το 2014, ήταν δήμαρχος Σφακίων.
Αλλά αυτά δεν έχουν σημασία, καθώς είμαι βέβαιος πως ο Παυλής ούτε ψεύτης είναι ούτε κλέφτης και αυτά τα ποσά είναι αποτυπωμένα στις φορολογικές του δηλώσεις.
Η ουσία δεν είναι στο ψέμα ή τη φοροδιαφυγή (τα αποκλείω και τα δύο), αλλά στο ότι ο νικοτινομανής υπουργός έπαιξε στα δάχτυλα το τραπεζικό σύστημα αποδεικνύοντας και αυτός, μετά τη συντρόφισσα Κουντουρά, την ικανότητα των κυβερνητικών στελεχών τα οποία με την καπατσοσύνη και τις γνώσεις τους έχουν καταφέρει δύο πράγματα.
Και το τραπεζικό σύστημα να τους τρέμει και
…τους Έλληνες να αναγνωρίζουν πως, αν κάποιοι αξίζουν να κάνουν κουμάντο σ’ αυτή τη χώρα είναι τα λαμ… συγγνώμη… είναι τα ικανά εκείνα στελέχη που, έχοντας πολεμήσει τον καπιταλισμό δεκαετίες, τον έχουν καταλάβει καλά και μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν προς όφελος του λαού, ξεκινώντας από το πιο σημαντικό κομμάτι του: τους εαυτούς τους. Και μπράβο τους.