Αλλά όταν τελείωσε την συγκλονιστική ομιλία της στην δεύτερη ημέρα του Συνεδρίου Ασφαλείας του Μονάχου, οι συμμετέχοντες, που ήταν στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες στην αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου Bayerischer Hof, σηκώθηκαν όλοι όρθιοι. 
Έδωσαν στη Γερμανίδα Καγκελάριο ένα παρατεταμένο και δυνατό χειροκρότημα. Χρειάστηκε πραγματικά να συγκρατηθεί για να μην κλάψει.

Δεν ήταν ένα αποχαιρετιστήριο χειροκρότημα. Η Merkel παραιτήθηκε από την ηγεσία του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και δεν θα είναι υποψήφια για πέμπτη θητεία. Αντιθέτως, ήταν ένα χειροκρότημα αναγνώρισης και υποστήριξης.

Επρόκειτο για μια ηγέτη που παρουσίασε με λεπτομέρεια και σαφήνεια όλα τα γεωστρατηγικά ζητήματα που η ίδια και οι σύμμαχοί της έπρεπε να αντιμετωπίσουν. Το σύνθημά της: δεν μπορείς να το κάνεις μόνος.

Η Merkel έχει πολλά θέματα με τα οποία ασχολείται και τα ανέφερε όλα κατά τη διάρκεια της 20λεπτης ομιλίας της. Μεταξύ άλλων ήταν: η απόφαση της Ουάσιγκτον να αποσυρθεί από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, την αποχώρηση των ΗΠΑ από την Συνθήκη για τις Πυρηνικές Δυνάμεις Μεσαίας εμβέλειας (INF), και την αποχώρηση του προέδρου Donald Trump από τους μεταπολεμικούς πολυμερείς θεσμούς.

Η ομιλία της κάθε άλλο παρά για αποχώρηση μιλούσε. Αφορούσε τη δέσμευση, είτε επρόκειτο για την Κίνα ή την Ρωσία, την Αφρικανική Ένωση, ή τη δέσμευση πολύ πιο κοντινών της, των συμμάχων της Γερμανίας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ ή των ίδιων των Γερμανών.

Ενώ η κυβέρνηση Trump δεν έχασε ευκαιρία να ασκήσει κριτική στη συνεχιζόμενη υποστήριξη της ΕΕ για τη συμφωνία με τα πυρηνικά που προκαλεί αρκετές εντάσεις μεταξύ των συμμάχων, η Merkel είχε τη δική της απάντηση. Η μονομερής απόφαση του Trump να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία, θα ήταν κάτι που θα μπορούσε να αξιοποιήσει το Ιράν, δήλωσε,.

Ούτε εξεπλάγη με την μονομερή απόφαση του Trump να αποχωρήσει από το Αφγανιστάν ή -ιδιαίτερα από τη στιγμή που η Γερμανία και πολλές άλλες χώρες του ΝΑΤΟ συναίνεσαν σε αυτή την μακρά, δαπανηρή και επικίνδυνη αποστολή πριν από 17 χρόνια. Η αποστολή δεν ήταν ποτέ εύκολο να παρουσιαστεί και να δικαιολογηθεί σ ένα σκεπτικιστικό γερμανικό κοινό. Το μήνυμα της Merkel ήταν σαφές: οι διαβουλεύσεις της συμμαχίας έχουν σημασία για την αλληλεγγύη και την εμπιστοσύνη.

Από τη στιγμή που ζητήματα ασφάλειας κυριάρχησαν στην ομιλία της, η Merkel χρησιμοποίησε το εμπόριο για να εξευτελίσει τον ισχυρισμό του Trump ότι οι γερμανικές εξαγωγές αυτοκινήτων στις ΗΠΑ αποτελούν μια απειλή εθνικής ασφάλειας. “Το μεγαλύτερο εργοστάσιο αυτοκινήτων της BMW είναι στη Νότια Καρολίνα”, δήλωσε, υπενθυμίζοντας στους Αμερικανούς συνομιλητές της σε πόσες θέσεις εργασίας αντιστοιχεί. Σιγά την εθνική απειλή ασφαλείας!

Αλλά τι γίνεται αν το εργοστάσιο υποχρεωθεί να μεταφέρει την παραγωγή του στην Κίνα εξαιτίας των απειλών του Trump να επιβάλλει υψηλή φορολόγηση στα γερμανικά αυτοκίνητα; Απώλεια θέσεων εργασίας. Τι μας λέει αυτό για το ότι οι γερμανικές θέσεις εργασίας αποτελούν απειλή εθνικής ασφάλειας. χειροκρότημα. Η Merkel ήθελε να επισημάνει στο εσωτερικό το γεγονός ότι η Δύση αντιμετώπιζε πραγματικούς κινδύνους ασφάλειας, και το πώς σε ένα εξάμηνο, η συνθήκη INF μπορεί να γίνει ιστορία.

“Η ακύρωσή της είναι άσχημα νέα για την Ευρώπη”, τόνισε η Merkel. Αλλά πρότεινε, σε μια λύση που φαίνεται να κερδίζει απήχηση, ότι η Κίνα θα πρέπει με κάποιον τρόπο, να συμμετάσχει στον έλεγχο των όπλων. Στο μεταξύ, ελπίζει ότι το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να βρει κάποιον τρόπο να σώσει τη συνθήκη. Ο χρόνος είναι λίγος.

Υπάρχουν διάφορα άλλα ζητήματα στα οποία αναφέρθηκε η Merkel. Όταν ερωτήθηκε ποιο ήταν το μεγαλύτερό της επίτευγμα και για ποιο πράγματα μετανιώνει περισσότερο, ήταν ανέλπιστα ειλικρινής για τον ρόλο της Γερμανίας στην Ευρώπη. “Πολλοί άλλοι δείχνουν τον δρόμο. Κάποιες φορές μένουμε πίσω…. Η Γερμανία υστερεί κάπως… αλλά όταν το αποφασίσουμε, δεν αποφεύγουμε τις ευθύνες μας”.

“Κατά τη διάρκεια της θητείας μου, η Γερμανία έχει δείξει μακράν πολύ περισσότερη δέσμευση από ό,τι στο παρελθόν. Οι άνθρωποι λένε έχετε μια ξεχωριστή ιστορία και δεν χρειάζεται να εμπλακείτε. Αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει. Δεν μπορούμε να καθόμαστε και να παρακολουθούμε. Αυτό αντιλαμβανόμαστε για την κοινή ευθύνη”.

Σε ό,τι αφορά στους ελέγχους των εξαγωγών όπλων, δήλωσε ότι η Γερμανία προσπαθεί να πάρει προβάδισμα (αν και για χρόνια, οι γερμανικές εταιρείες κατασκευής όπλων, πουλούσαν τα όπλα τους σε αυταρχικά καθεστώτα). “Για το ένα πράγμα για το οποίο είμαι πεπεισμένη, είναι η πολιτική μας στις εξαγωγές όπλων. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε μια κοινή γραμμή για τις εξαγωγές όπλων”, δήλωσε.

Πριν κατέβει από το πόντιουμ ολοκληρώνοντας την ομιλία της, η Merkel ερωτήθηκε για την όχι και τόσο θερμή ανταπόκρισή της στα φιλόδοξα μεταρρυθμιστικά σχέδια του Γάλλου προέδρου Emmanuel Macron που δεν έχουν βγει από το “κάδρο”. Ορισμένοι κατηγορούν το Βερολίνο ότι έχει απορρίψει τις προτάσεις. Η Merkel είχε διαφορετική άποψη.

“Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν συμμερίζονται τις ιδέες μας για το ευρωπαϊκό μοντέλο”, δήλωσε. “Εσείς λέτε ότι συζητάω χωρίς να καταλήγω κάπου… αλλά η Γερμανία και η Γαλλία δεν είναι μόνες στην Ευρώπη. Όταν έχω μια ιδέα και η Ολλανδία και η Φινλανδία δεν συμφωνούν, τότε αυτό δεν είναι αρκετό, πρέπει να βρεθεί κάτι που συμμεριζόμαστε όλοι. Πρέπει να συμμετέχουν όλοι”. Και με την Βρετανία να βγαίνει από την Ευρώπη, η Merkel σχολίασε ότι “πρέπει να αγωνιστούμε για την Ευρώπη. Πρέπει να αγωνιστούμε για την πολυμέρεια”.

Και παρεμπιπτόντως, η Merkel έδωσε και μια “είδηση”. Αναφερόμενη στο δημοσίευμα του MSC, The Great Puzzle: Ποιος θα μαζέψει τα κομμάτια;”, απάντησε “όλοι μας”.

Αυτό θα απαιτήσει μια σημαντική επανεξέταση των μεταπολεμικών πολυμερών θεσμών.

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: 

https://carnegieeurope.eu/strategiceurope/78380?lang=en

Της Judy Dempsey
CarnegieEurope
capital.gr

Πηγή

Share.