Κοινός τόπος ήταν χθες στα ευρωπαϊκά μέσα ότι οι σχέσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας χαρακτηρίζονται ως οι χειρότερες μετά το 1945, αφού μετά την τελευταία εξέλιξη, η Γαλλία ανακάλεσε τον πρεσβευτή της στην Ιταλία επικαλούμενη μια σειρά από «ακραίες δηλώσεις» και «αβάσιμες, χωρίς προηγούμενο επιθέσεις» από πλευράς Ιταλών αξιωματούχων.
Αφορμή για το νέο επεισόδιο στάθηκε η προχθεσινή συνάντηση που είχε ο αρχηγός των Πέντε Αστέρων και υπουργός Εργασίας της Ιταλίας Λουίτζι ντι Μάιο στη Γαλλία με ηγετικά στελέχη του κινήματος των «κίτρινων γιλέκων».
Ο «αέρας της αλλαγής πέρασε τις Άλπεις», είπε με tweet του.
Ο βετεράνος πολιτικός αναλυτής Ντομινικ Μουασί δήλωνε στο Agence France-Presse με αφορμή το περιστατικό «δεν νομίζω να υπάρχει προηγούμενο μια Ιταλική κυβέρνηση να ενθαρρύνει δυνάμεις της αντιπολίτευσης σε μια ξένη χώρα».
Από την πλευρά της Ιταλίας ο Υπουργός Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι έσπευσε να θέσει τρεις όρους προκειμένου να αμβλυνθούν οι σχέσεις:
Η γαλλική αστυνομία να διακόψει την επιστροφή των προσφύγων προς το ιταλικό έδαφος, να σταματήσουν οι εξονυχιστικοί και χρονοβόροι έλεγχοι στα σύνορα και να παραδώσει στη Ρώμη περίπου 15 ακροαριστερούς εξτρεμιστές που είτε έχουν καταδικαστεί είτε καταζητούνται και έχουν βρει καταφύγιο στη Γαλλία εδώ και δεκαετίες.
Ως γνωστόν, το κλίμα ανάμεσα σε Γαλλία και Ιταλία άρχισε να επιδεινώνεται άνευ προηγουμένου μετά την συγκρότηση της κυβέρνησης συνασπισμού ανάμεσα στα Πέντε Αστέρια και τη Λέγκα του Βόρρα υπό τον Ματέο Σαλβίνι πέρυσι.
Έκτοτε, οι κυβερνήσεις των δύο χωρών έχουν αντιπαρατεθεί για μία σειρά από ζητήματα με το προσφυγικό/μεταναστευτικό να είναι στην κορυφή της ατζέντας.
Εξάλλου, τον Ιούνιο του 2018, Ματέο Σαλβίνι και Εμμανουέλ Μακρόν συγκρούστηκαν έντονα μετά τη μίνι σύνοδο για το μεταναστευτικό στις Βρυξέλλες, λίγες μέρες νωρίτερα δε, ο πρώτος που μόλις είχε αναλάβει τα καθήκοντα του κατηγορούσε τον δεύτερο «για υποκρισία» στο συγκεκριμένο θέμα.
Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός άλλωστε από την επίθεση του Ντι Μάιο εναντίον της «αποικιοκρατικής» όπως την χαρακτήρισε Γαλλίας.
«Αν σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που φεύγουν, αυτό συμβαίνει επειδή ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτη τη Γαλλία, ουδέποτε έπαψαν να αποικίζουν δεκάδες αφρικανικές χώρες».
Τότε το Παρίσι είχε ρίξει τη πρώτη προειδοποιητική βολή προς τη Ρώμη καλώντας για εξηγήσεις, στο υπουργείο Εξωτερικών, την πρεσβευτή της Ιταλίας.
Οι δυο πλευρές όμως συγκρούστηκαν και για θέματα εκτός της ευρωπαϊκής ηπείρου αφού, ο Ματέο Σαλβίνι έχει εξαπολύσει κατ’ επανάληψη επίθεση στη Γαλλία για το θέμα της Λιβύης λέγοντας μεταξύ άλλων «αυτοί (εννοώντας τους Γάλλους) ενδιαφέρονται μόνο για το πετρέλαιο της Λιβύης, για κανένα άλλο λόγο».
Με φόντο τα παραπάνω είναι μάλλον απίθανο να γίνουν δεκτοί από τον Μακρόν οι όροι που έθεσε ο Σαλβίνι για να συναντηθούν αλλά όπως έγραφαν προ ημερών οι Financial Times σε σχετικό αφιέρωμα «Γαλλία και Ιταλία βοηθούν ώστε οι συχνά αδιάφορες ευρωεκλογές να γίνουν συναρπαστικό θέαμα και πιθανώς ένα από τα καθοριστικά πολιτικά γεγονότα του 2019».
Του Γιάννη Μαντζίκου
liberal.gr