Συγκεκριμένα, διάφορες ομάδες προσπαθούν να επιβάλλουν κάποιες μάλλον αυθαίρετες αναγνώσεις της πραγματικότητας οι οποίες δεν επιβεβαιώνονται από τα γεγονότα.
Η μία περίπτωση, για την οποία έχουν ήδη γραφτεί πολλά είναι η δήθεν «σοσιαλδημοκρατική στροφή» του Πρωθυπουργού και του συμφύρματος του.
Τις τελευταίες μέρες λοιπόν έκαναν την (επαν)εμφάνισή τους και οι «Καθαροί» του κεντροφιλελευθεράτου. Αυστηροί, εμφανιζόμενοι βασιλικότεροι του βασιλέως, αναλύουν τα «και» και τα «πως» και ψάχνουν «γωνία στο δεκάρικο» προσπαθώντας πάνω στη βράση να κολλήσει το σιδερό τους στο εκλογικό σώμα.
Επικεντρώνονται όμως εμμονικά και με ξενίζοντα ζηλωτισμό σε συγκεκριμένα επιμέρους ζητήματα σχετικά με τις εξαγγελίες του αρχηγού της αντιπολίτευσης ή/ και το εν γένει πρόγραμμα της «επελαύνουσας» αντιπολίτευσης (ας μας επιτραπεί η κακόηχος νεολογισμός που τον πρωτακούσαμε επί «επελαύνουσας αριστεράς» μερικά χρόνια πριν) και προαναγγέλλουν ότι «όλοι ίδιοι είναι» και ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «δε (θα) κάνει τίποτα«, αναφερόμενοι προφανώς στην επιθυμητή και βολικά απλοποιημένη ατζέντα συγκεκριμένων θεμάτων που έχουν στο μυαλό τους σε σχέση με την εκνευριστικά, τρομακτικά πολύπλοκη φύση αυτού που θα αντιμετωπίσουμε τη Δευτέρα των Εκλογών!
Τόσο απλοποιημένα, που παραπέμπουν σε ένα λαϊκισμό, σε ένα φιλελεύθερο λαϊκισμό (άκου να δεις!!!) στη θέση του οποίου αντί για ΚΡΑΙΜΑΛΑΙΣ θέλουμε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Πολλές απολύσεις!!! Εκατοντάδων χιλιάδων για να -guess what!- «ξεβρωμίσει» και εδώ! ο τόπος. Κλείστε την ΕΡΤ, διώξτε εκδικητικά 200.000 δημοσίους υπαλλήλους και ραβδίστε τους κλοτσώντας και κουτρουβαλώντας τους από τις σκάλες των ΔΕΚΟ και του ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής, κλπ κλπ…
Βέβαια, από την άλλη για να πούμε και του στραβού το δίκιο, είναι αλήθεια ότι κάποιες σχετικά επίμονα επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι «δεν θα απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι» από την ΕΡΤ ή οπουδήποτε αλλού ξενίζουν, ιδίως όταν τις ακούν άνθρωποι της αστικής τάξης και του Ιδιωτικού Τομέα. Οι οποίοι χειμάζονται από τον απηνή ταξικό διωγμό της χειρότερης μεταπολεμικής κυβέρνησης, αλλά και από τις πολιτικές των «προηγούμενων».
Διότι η συνεχής επανάληψη μέχρις εκνευρισμού την κάνει να ακούγεται περισσότερο σαν δήλωση νομιμοφροσύνης στο υπερκομματικό καθεστώς του κρατισμού, μην πάει το μυαλό κανενός καρεκλοκένταυρου «στο κακό», παρά σαν υπόσχεση εφαρμογής της νομιμότητας.
Η οποία θα εφαρμόσει μεν αυστηρά και απαρέγκλιτα τη νομιμότητα στην Κόπρο του Αυγείου του Ελληνικού «Δημοσίου», αλλά απλά θα αποκλείει τις όποιες ενδεχόμενες εκδικητικές αυθαιρεσίες του εκτελεστικού βραχίονα της Αστικής Τάξης όταν αυτή θα έρθει στην κυβέρνηση.
Και τούτο διότι βέβαια, κανείς δε θα πρέπει να αποκλείει απολύσεις μετακλητών, επίορκων, όπως και άλλων πολλών «φρούτων» σε πρώτη φάση, ανάλογα με τα προϊόντα της απογραφικής αξιολόγησης της ΣΥΡΙΖΑνελικής λαίλαπας.
Όπως επίσης, το ότι θα πρέπει να μπουν σκληρότατοι κανόνες οι οποίοι θα πρέπει να περιλαμβάνουν ΚΑΙ μετατάξεις ή μεταθέσεις ή υποχρεωτικές (επαν)εκπαιδεύσεις υπεραρίθμων ή υποκαταρτισμένων, έστω και πενηντάρηδων και άνω, με τα ίδια δεδομένα και την ίδια πειθαρχία με τα οποία τα ισχύουν για τους οι υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα.
Όπως και η άρση της μονιμότητας των ΔΥ για την οποία δεν ακούμε τίποτα ούτε σαν υπόθεση εργασίας…
Πρέπει να καταλάβουν όμως και οι διάφοροι βασιλικότεροι του Βασιλέως ζηλωτές ότι στην πολιτική γίνονται πράγματα που δε λέγονται, και λέγονται πράγματα που δε γίνονται. Και ότι ενδεχομένως εδώ έχουμε μια τέτοια περίπτωση.
Αυτό δυστυχώς δεν το κατάλαβαν ούτε όταν εκεί, στις αρχές της Κρίσης, που όλοι περιμέναμε «κάτι καινούριο» και το στηρίξαμε!, και όπου,
…οι -όποιοι- φιλελεύθεροι αντί να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε μια γροθιά του 4% με 5% με τις αναγκαίες συναινέσεις, συμβάσεις και υποχωρήσεις, (από πόσο ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζετε;),
…αντί να βρουν συμμαχίες στην τεράστια δεξαμενή των επιχειρηματιών και των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα,
…έκραζαν όλοι αλλήλους
…διότι οι τρεις -τέσσερις τότε αρχηγίσκοι των τάσεων του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ και δεν τα βρήκαν μεταξύ τους.
Είτε διότι ο ένας δεν είχε τον πρέποντα σεξουαλικό προσανατολισμό (κατά τα άλλα είμαστε φιλελεύθεροι!!!),
…είτε διότι οι άλλοι δυο είχαν συμμετάσχει σε κυβερνήσεις του «χτες»,
…ενώ όταν ο φέρελπις τότε «καινούριος» πήγε να μπει σαν ταύρος σε υαλοπωλείο με τον ασύγγνωστο έστω και για νέο πολιτικό παρορμητισμό του, έκανε το στραβοπάτημα με το αγγελιόσημο (τι το ήθελε;) και σύμπας ο «δημοσιογραφικός κόσμος» της χώρας (όχι και τα καλύτερα παιδιά, μεταξύ μας) τον πήγε… πριονοκορδέλλα, τον φαιδροποίησε, τον περιθωριοποίησε ενώ, το λέω, άνετα θα ήταν υπουργός σε μια φιλελεύθερη κυβέρνηση.
Ποιος τους φταίει το ότι απέτυχαν να πείσουν -τότε! και να βρουν χρηματοδότες;
Ο ΣΥΡΙΖΑ; η κακούργα κενονία; Ο Σόρος;
Δεν αναρωτιούνται (γιατί στη ΝΔ το έχουν αναρωτηθεί) πως τα κατάφερε ο Τσίπρας και πήρε τόσους ψήφους ιδιωτικών υπαλλήλων, μικροεπιχειρηματιών (διότι οι «μεγάλοι», το είπαμε, είναι «με το γκουβέρνο» εξ ορισμού, όσο πολιτισμικά πρωτόγονο και να είναι αυτό).
Και πως, αλήθεια, περιμένουν να πείσουν την κοινωνία που δεν είναι ΚΑΝ φιλελεύθερη, το γνωρίζουμε, να τους ακολουθήσει, τη στιγμή που δεν μπόρεσαν να τα βρούνε ούτε μεταξύ τους;
Και στο κάτω κάτω γιατί απαιτούν από μεγάλα, ιστορικά και πολυσυλλεκτικά κόμματα εξουσίας να επαναλάβουν τα δικά τους λάθη αρχαρίων;
Και την πιο κρίσιμη ώρα, να πάθει αμόκ ιδεολογικής καθαρότητας ο Μητσοτάκης, να αρχίσει ανένδοτο αγώνα κατά του μισού του κόμματος και της παράταξής η οποία τον στηρίζει (και η οποία σημειωτέον, στήριξε το κόμμα της ανεξαρτήτως ηγεσίας με συνέπεια, πειθαρχία και κόστος τα χρόνια της Κρίσης, σε αντίθεση με το πρότερο αντίπαλο μεταπολιτευτικό δέος (το οποίο εξαερώθηκε με τις πρώτες περικοπές των επιδομάτων έγκαιρης προσέλευσης και καυσόξυλων) και να διαλύσει το κόμμα του τη στιγμή που βρίσκεται ένα βήμα πριν την εξουσία και πιθανόν αυτοδύναμα;
Μην παραλογίζεστε φίλοι μου.
Το ξέρω ότι κάποιοι από εσάς μισούν τη φράση «Πρώτα να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε» διότι στηρίζετε την ύπαρξή σας στην δήθεν «καθαρότητα», ξέροντας ότι εάν δεν ήταν το «ακάθαρτο χτες» δε θα είχατε λόγο ύπαρξης.
Δε γίνεται όμως να συνεχίσετε να κουβαλάτε νερό στο μύλο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με το να απαιτείτε υπερβάσεις καθαρότητας από άλλους, ενώ εσείς αν και πολύ λιγότεροι δεν κάνατε τις δικές σας υπερβάσεις για να μας κερδίσετε όταν έπρεπε.
Και μην προσπαθήσετε να αποδυναμώσετε τη μόνη παράταξη (στην οποία θα ήσασταν μια πολύ σημαντική συνιστώσα) η οποία αποτελεί βιώσιμη κυβερνητική λύση στην πολιτισμική λαίλαπα που μας έχει βρει.
Είπαμε: «Πρώτα να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε«.
Εκτός αν υπάρχουν άλλες βλέψεις οπότε άδικα συζητάμε. Και κρίμα…
ΚΚ2
Το Παρατηρητήριο