Η λαϊκή οργή για όλα όσα συμβαίνουν με το ζήτημα της Μακεδονίας είναι μεγάλη. Ο πολιτικός κόσμος θεωρεί πως μέχρι τον Οκτώβριο οι μήνες είναι αρκετοί, λογικά δε θα “προκύψει” κάτι ενδιάμεσα, ο θυμός θα καταλαγιάσει και οι Ελληνες ψηφοφόροι θα…ξεχάσουν. Βέβαια, αν θες να κάνεις το Θεό να γελάσει, τότε πες Του τα σχέδιά σου για αύριο.
Του Στρατή Μαζίδη
Είναι όμως έτσι όσον αφορά τη λησμονιά; Οι Ελληνες ψηφοφόροι διέθεταν πράγματι κάποτε ασθενή μνήμη. Ωστόσο είχαν εργασία, φαγητό στο τραπέζι, στέγη στο κεφάλι, μπορούσαν να βγουν, κυκλοφορούσαν στο δρόμο με ασφάλεια ενώ κανείς δεν απειλούσε την εδαφική ακεραιότητά τους πλην της Τουρκίας.
Η εμπειρία μετά το 2010 έδειξε πως πλέον οι Ελληνες δεν ξεχνούν. Εξαφάνισαν το ΠΑΣΟΚ και περιόρισαν τη ΝΔ. Βασικό επίσης να παρατηρήσουμε πως τιμώρησαν τα μικρά κόμματα μόλις στραβοπάτησαν. Πχ ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ ενώ ακολουθούν ΠΟΤΑΜΙ και ΑΝΕΛ. Αυτό εκτιμώ ότι συμβαίνει διότι οι ψηφοφόροι των λεγόμενων μικρών κομμάτων (κανένα κόμμα δεν είναι μικρό) έχουν πραγματικές απαιτήσεις κινούμενοι εκτός λογικής κοπαδιού.
Επίσης όλοι θυμόμαστε ότι μόλις τα πολιτικά φαντάσματα του Κώστα Σημίτη και του Κώστα Καραμανλή βγήκαν από τη ναφθαλίνη για να υπερθεματίσουν υπέρ του ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα, τότε φούντωσαν το ΟΧΙ που σάρωσε.
Στα τρία συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν για τη Μακεδονία, αποδείχθηκε περίτρανα ότι οι Ελληνες δεν ξέχασαν κι ας πέρασαν 27 αντί για 10 χρόνια. Όταν έχεις παππούδες οι οποίοι πολέμησαν και έχεις μάθει στοιχειώδη ιστορία, ντρέπεσαι σαν σκέπτεσαι ότι την κρίσιμη ώρα, έστω στο και πέντε, δεν έκανες αυτό που μπορούσες. Το όποιο ελάχιστο.
Συνεπώς οι Ελληνες όποτε γίνουν εκλογές δε θα ξεχάσουν. Τι δε θα ξεχάσουν; Ότι:
– ο ΣΥΡΙΖΑ καιγόταν να δώσει τη Μακεδονία όσο πιο γρήγορα μπορούσε σε μια Συμφωνία που βλέπει μόνο όψιμους Μακεδόνες αλλά όχι τους πραγματικούς ενώ αρνήθηκε να ρωτήσει τους Ελληνες τους οποίους δεν άντεχε να βλέπει όλους μαζί και τους ψέκασε ληγμένα χημικά.
– η κυβέρνηση Τσίπρα αναγνώρισε μια Μακεδονία, μια μακεδονική γλώσσα κι ένα μακεδονικό έθνος. Η δε συμπεριφορά των Σκοπιανών είναι τόσο φανερή και προκλητική ώστε όλοι αντιλαμβάνονται το μέγεθος της αυτοκαταστροφής.
– η ΝΔ δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα με τη Συμφωνία των Πρεσπών αφού αυτή πρώτα με την κυβέρνηση Καραμανλή έδωσε το όνομα μέσω σύνθετης ονομασίας
– Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρύβεται πίσω από τη γλώσσα και την εθνικότητα αλλά δε μιλά για το όνομα ενώ δήλωσε πως δε θεωρεί προδότες όσους ψήφισαν τη Συμφωνία
– η ΝΔ δεν εξάντλησε όλα τα χρηστικά αλλά και πολιτικά όπλα που είχε όπως η πρόταση μομφής, η αντισυνταγματικότητα της Συμφωνίας όπου άφησε τη ΧΑ να κάνει παιχνίδι για να μπορέσει τάχα να αρνηθεί να συμπορευθεί με νεοναζί, η παραίτηση σύσσωμης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας
– ο Κώστας Καραμανλής περιορίστηκε σε μια δήλωση 134 λέξεων όπου α. δεν ανέφερε ούτε μία φορά τη Μακεδονία, β. δεν καταδίκασε τη Συνθήκη των Πρεσπών, γ. αναφέρθηκε γενικόλογα σε διχασμούς δίχως όμως να προσδιορίσει την κυβερνητική πηγή τους
– το ΚΙΝΑΛ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗ.ΣΥ. ή όπως αλλιώς λέγεται πρόδωσε την παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου και εξέταζε μέχρι το παρά πέντε το τι θα κάνει με τις Πρέσπες. Η Φώφη Γενηματά αποδείχθηκε πολύ μικρή για αρχηγός
– Το Ποτάμι ακόμη και με λίγο νερό είναι εξαιρετικό θολό κι επικίνδυνο για την υγεία
– οι ΑΝΕΛ ενώ θα μπορούσαν έγκαιρα να είχαν τερματίσει όλη την περιπέτεια δεν το έπραξαν διότι άλλα είχαν συμφωνήσει Καμμένος – Τσίπρας και όλοι πλέον το έχουν καταλάβει. Το ότι ο Τσίπρας μόλις αποβιβάστηκε ο Καμμένος, του την έφερε κρατώντας τους πρόθυμους ΑΝΕΛίτες, δεν ενδιαφέρει κανέναν.
– ο καραμανλικός Προκόπης Παυλόπουλος υπέγραψε ταχύτατα τη Συμφωνία των Πρεσπών την οποία ψήφισε η επίσης καραμανλικιά, Κατερίνα Παπακώστα.
– οι αγνοί, απλοί Ελληνες που αγαπούν τον τόπο τους, το Θεό τους, το έθνος τους και τις παραδόσεις τους χαρακτηρίζονται ως φασίστες, ακραίοι κ.ο.κ.
Πού θα κατευθυνθεί λοιπόν όλο αυτό το τσουνάμι της μακεδονικής αλλά γενικότερης οργής; Πιθανότατα σε ένα πρώτο σάρωμα του πολιτικού σκηνικού που θα εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια.
Έχει τρεις επιλογές, ίσως και τέσσερις.
Το περισσότερο δεξιό ακροατήριο που είδε αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα τη ΝΔ να ντρέπεται να φωνάξει όλα όσα θεωρητικά τουλάχιστον εκπροσωπεί, δεν αποκλείεται να ενισχύσει σημαντικά τη Χρυσή Αυγή. Άλλωστε δεν υπάρχει στην Ελλάδα ένα κόμμα τύπου Σαλβίνι με πρόσωπα δίχως αμφιλεγόμενο παρελθόν, που δεν ξεκουφαίνουν τον κόσμο όταν μιλούν και που να μην εμπλέκεται σε δίκες, έστω και πολιτικές που πλέον μετά από 5 1/2 χρόνια δεν τις παρακολουθεί κανείς. Η Χ.Α. είναι ένα από τα δύο κόμματα που λένε όχι σε όνομα, γλώσσα και έθνος. Πρόλαβε [;] τη ΝΔ με την πρόταση αντισυνταγματικότητας ενώ την ώρα της ψηφοφορίας φώναξε “όχι στην προδοσία” όταν η πλειοψηφία του κόσμου μιλά για προδότες. Το πόσο θα ανέβει, δεν μπορούμε να το εκτιμήσουμε. Αν στη θέση της υπήρχε ένα άλλο πατριωτικό κόμμα με σταθερή αντιμνημονιακή θέση και καθαρές θέσεις στα εθνικά θέματα, τότε θα μιλούσαμε για εκτόξευση, που ίσως ήδη να είχε συμβεί νωρίτερα. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε το μεταναστευτικό. Τέλος όσον αφορά τη Χ.Α. για πολλούς αποτελεί ταμπού, αλλά όταν πλέον έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα και το λεγόμενο συνταγματικό τόξο αποτελεί πολτό, ο κόσμος έχει εξαθλιωθεί με τις κατασχέσεις και τους φόρους, ενώ τώρα του αρπάζουν την ιστορία του, κανείς δεν τον λαμβάνει υπόψη και μόνο δημοκρατία δε μυρίζει, πόσο δύσκολο είναι να πατήσει κανείς το κόκκινο κουμπί κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει;
Υπάρχει βέβαια και η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, που κάποτε μας έδινε ιδιόχειρες επιστολές του Χριστού και αν δεν απατώμαι, έλεγε ότι ο Πούτιν μας έδινε Sukhoi έναντι μερικής πληρωμής σε είδος (γεωργικά προϊόντα), κάτι που όντως κάνει με την Ινδονησία αλλά η τελευταία αεροπλάνα παρήγγειλε και δεν τα βλέπει. Η ΕΛ.ΛΥ. εδώ και μήνες πλασάρεται από το πουθενά κοντά στο 2%. Την πάνε σπρωχτή για τη Βουλή κι αυτό πρέπει να μας ανησυχήσει. Επειδή όμως στην Ελλάδα πρώτα παθαίνουμε και μετά μαθαίνουμε, λογικά θα εισπράξει κι αυτή μια σημαντική ενίσχυση σε βάρος της ΧΑ αλλά και της ΝΔ.
Το περισσότερο πολύ αριστερό ακροατήριο έχει την επιλογή του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ εδώ και δεκαετίες είναι σαν τράπεζα με σταθερό επιτόκιο. Έχει βέβαια αμαρτωλότατο παρελθόν όσον αφορά τη Μακεδονία. Το παρόν του όμως είναι πολύ πιο διαφορετικό και η σημερινή ηγεσία έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων τα περί γλώσσας και εθνικότητας. Το όνομα είναι βεβαίως ένα ζήτημα αλλά μια φορά πρόκειται για κόμμα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Η τρίτη επιλογή που μπορεί να τραβήξει από όλους τους χώρους, είναι ο, ας μου επιτραπεί ο προσδιορισμός, τίμιος Βασίλης Λεβέντης. Όσοι παρακολούθησαν τη Βουλή στις επίμαχες συνεδριάσεις αλλά και όλη τη ρητορική του το τελευταίο διάστημα για τη Μακεδονία είναι ξεκάθαρος: ΟΧΙ σε όνομα, γλώσσα και εθνικότητα. Ο Λεβέντης μπορεί να έχει πέσει έξω προβλέποντας κάθε δύο μήνες εκλογές, όμως τα εθνικά θέματα είναι ο μόνος που τα προσεγγίζει σοβαρά και πατριωτικά. Οι ομιλίες του τόσο στην ψήφο εμπιστοσύνης όσο και για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, είναι αυτές που ξεχωρίζουν μαζί με εκείνη του Αντώνη Σαμαρά που μάλλον ασφυκτιά σε αυτή τη ΝΔ. Μπορεί να μην έκανε τις κατάλληλες επιλογές σε επίπεδο προσώπων αλλά ο κόσμος στην περίπτωση της Ενωσης Κεντρώων ήρθε μόνο για το Λεβέντη αφού δε γνώριζε κανέναν άλλο. Φυσικά το πως από το 0,κάτι εκτινάχθηκε τον Ιανουάριο του 2015 στο 1,8% είναι ένα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο. Ωστόσο η στάση του στη Βουλή υπήρξε τίμια, ίσως γιατί αποτελεί πολιτικό παλαιάς κοπής. Αν ο κόσμος το 2015 τον επιβράβευση για την πολυετή προσπάθειά του, τότε σίγουρα θα τον ανταμείψει για την παρουσία του στη Βουλή και το πως υπερασπίστηκε τη Μακεδονία, η οποία περιμένω να δω πως θα του το ανταποδώσει.
Είναι δε πολύ πιθανό τα τρία από τα τέσσερα παραπάνω κόμματα να τύχουν ιδιαίτερης πιεστικής μεταχείρισης προς τα κάτω σε διάφορες μετρήσεις για ευνόητους λόγους. Σε κάθε πάντως περίπτωση είναι οι τρεις κερδισμένοι της πολιτικής αντιπαράθεσης όσο βέβαια μπορούμε να μιλάμε για αυτά σε μια τέτοια ώρα.
. .
..